Εκλογές στο Τσαντ

Στο Τσαντ διεξάγονται εκλογές για πρόεδρο και για κοινοβούλιο.

Ο Πρόεδρος εκλέγεται από τον λαό με το σύστημα των 2 γύρων (εισήχθη το 1996). Η θητεία του προέδρου είναι πενταετής.

Η Εθνοσυνέλευση είναι το νομοθετικό σώμα και αριθμεί 188 αιρετά μέλη, με τετραετή θητεία.

Προεδρικές εκλογές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προηγούμενες προεδρικές εκλογές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι πρώτες άμεσες προεδρικές εκλογές έγιναν στις 15 Ιουνίου 1969. Προηγουμένως ο πρόεδρος εκλεγόταν από ένα εκλεκτορικό κολέγιο. Ο πρόεδρος Φρανσουά Τομπαλμπάγιε εισήγαγε την άμεση εκλογή από το λαό.[1] Την περίοδο εκείνη μοναδικό νόμιμο κόμμα ήταν το Προοδευτικό Κόμμα του Τσαντ, στο πλαίσιο ενός μονοκομματικού καθεστώτος. Έτσι, ο Τομπαλμπάγιε εξελέγη πρόεδρος χωρίς αντίπαλο.[2] Η συμμετοχή στις εκλογές έφτασε το ποσοστό του 93%.[3]

Οι επόμενες προεδρικές εκλογές διεξήχθησαν για πρώτη φορά σε 2 γύρους, στις 2 Ιουνίου 1996 (πρώτος γύρος) και στις 3 Ιουλίου της ίδιας χρονιάς (2ος γύρος). Ήταν οι πρώτες πολυκομματικές εκλογές στην ιστορία του Τσαντ και διεξήχθησαν έπειτα από πολλές αναβολές και καθυστερήσεις. Ο πρόεδρος Ντεμπί επανεξελέγη επικρατώντας με 69,09% στον δεύτερο γύρο του Ουαντέλ Αμπντελκαντέρ Καμουγκέ, ο οποίος έλαβε 30,91% των ψήφων, με τη συμμετοχή να καταγράφεται στο 67,5% στον πρώτο γύρο και 77,7% στον δεύτερο γύρο.[3]

Έπειτα από τη νίκη του, που επισκιάστηκε από καταγγελίες για νοθεία και τρομοκράτηση των μελών της αντιπολίτευσης (οι καταγγελίες επιβεβαιώθηκαν από τους διεθνείς παρατηρητές), ο Ντεμπί ορκίστηκε πρόεδρος στις 8 Αυγούστου 1996.[4]

Ο Ντεμπί, από το Πατριωτικό Κίνημα Σωτηρίας, επανεξελέγη και στις εκλογές που διενεργήθηκαν στις 20 Μαΐου 2001, συγκεντρώνοντας το 63% των ψήφων στον πρώτο γύρο. Στις 28 Μαΐου συνελήφθησαν 6 υποψήφιοι από την αντιπολίτευση και ενώ είχαν συνάντηση στην οικία του ενός από αυτούς, του Σαλέ Κεμπζαμπό. Επίσης, σκοτώθηκαν 4 ακτιβιστές της αντιπολίτευσης. Οι συλληφθέντες απελευθερώθηκαν μερικές ώρες αργότερα. Έπειτα από δύο ημέρες, έγιναν ξανά συλλήψεις των 6 υποψηφίων της αντιπολίτευσης, οι οποίοι απελευθερώθηκαν στο σύνολό τους , έπειτα από τηλεφώνημα του προέδρου της Παγκόσμιας Τράπεζας Τζέιμς Γούλφεσον στον πρόεδρο Ιντρίς Ντεμπί. Η ορκωμοσία του Ντεμπί για άλλη μία θητεία έγινε στις 8 Αυγούστου.[4]

Σε άλλη μία επανεκλογή του Ιντρίς Ντεμπί κατέληξαν και οι προεδρικές εκλογές του 2006, που διεξήχθησαν στις 3 Μαΐου 2006.[5] Ο τελευταίος έλαβε ποσοστό 64,67% στον πρώτο γύρο. Η νίκη του Ντεμπί υποστηρίχθηκε από την Αφρικανική Ένωση, ωστόσο ορισμένοι διπλωμάτες της Δύσης εξέφρασαν την έκπληξή τους αναφορικά με την έγκριση αυτήν.[6] Η αντιπολίτευση κάλεσε τη διεθνή κοινότητα να αγνοήσει τις εκλογές και κατηγόρησε τη Γαλλία ότι υποστήριξε τον Ντεμπί προκειμένου να εξυπηρετήσει τα δικά της συμφέροντα (η Γαλλία διατηρεί στρατιωτική δύναμη στη χώρα).[7] Η διαφωνία για τη συμμετοχή στις εκλογές υπήρξε έντονη, με την αντιπολίτευση να επιμένει στο ότι το ποσοστό συμμετοχής ήταν μόνο 2%, ενώ η επίσημη εφορευτική επιτροπή υπολόγισε τη συμμετοχή γύρω στο 60%.[5] Ο Ντεμπί ορκίστηκε για 3η συνεχή θητεία στις 8 Αυγούστου 2006.[8]

Στις προεδρικές εκλογές του 2011 (25 Απριλίου), στις οποίες δεν έλαβαν μέρος σε ένδειξη διαμαρτυρίας πολλοί υποψήφιοι της αντιπολίτευσης, ο Ιντρίς Ντεμπί επανεξελέγη με ποσοστό 88,6%.[9][10]

ε • σ Πρόεδρος, 25 Απριλίου 2011
Υποψήφιοι Κόμματα Ψήφοι %
Ιντρίς Ντεμπί Πατριωτικό Κίνημα Σωτηρίας (MPS) 2.503.813 88,66
Αλμπέρ Παχιμί Παντακέ Εθνικός Συναγερμός για Δημοκρατία στο Τσαντ (RNDT–Le Réveil) 170.182 6,03
Νατζί Μαντού Σοσιαλιστική Συμμαχία για Ολική Ανανέωση (ASRI) 150.220 5,32
Έγκυρα ψηφοδέλτια 2.824.215 100,00
Άκυρα 355.111 11,17
Σύνολο (συμμετοχή 64,22% - τα μεγαλύτερα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν έλαβαν μέρος) 3.179.326
Πηγή: CENI

Στις προεδρικές εκλογές του 2016 πρόεδρος επανεξελέγη ο Ιντρίς Ντεμπί, που έλαβε ποσοστό 61,5% από τον πρώτο γύρο.[11]

Βουλευτικές εκλογές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. Chad: Authoritarian regimes, elections and coups (1962-1996) Αρχειοθετήθηκε 2010-09-02 στο Wayback Machine. EISA
  2. Elections in Chad African Elections Database
  3. 3,0 3,1 Nohlen, D, Krennerich, M & Thibaut, B (1999) Elections in Africa: A data handbook, p238 ISBN 0-19-829645-2
  4. 4,0 4,1 «LE PRÉSIDENT DÉBY VEUT FAIRE PLUS ENCORE» (PDF). Diplomat Investissement. Μάρτιος–Απρίλιος 2006. σελ. 9. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 28 Φεβρουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2016. 
  5. 5,0 5,1 «CHAD: Opposition denounce presidential poll». IRIN. 8 Μαΐου 2006. 
  6. «African praise for Chad election causes astonishment». Reuters. 5 Μαΐου 2006. 
  7. «Chad opposition calls for rejection of Deby poll». Reuters. 6 Μαΐου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2016. 
  8. «Deby sworn in as Chad's president». People's Daily Online. 9 Αυγούστου 2006. 
  9. «Opposition boycott clouds Chad vote». Al Jazeera. 25 Απριλίου 2011. 
  10. Καϊμάκη, Βάλια (15 Μαΐου 2011). «Άνθρωποι & Τόποι». Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία (ηλεκτρονική έκδοση). Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2016. 
  11. «Chadian President Deby re-elected in landslide first-round victory». Reuters. 21 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2016.