Η αυτοκρατορία των αισθήσεων

Η αυτοκρατορία των αισθήσεων
Σκηνοθεσία	Ναγκίσα Όσιμα
Παραγωγή	Ανατόλ Ντάουμαν
Σενάριο	Ναγκίσα Όσιμα
Πρωταγωνιστές	Τατσούγια Φούτζι, Έϊκο Ματσούντα και Ταΐτζι Τονοϊάμα
Μουσική	Μινόρου Μίκι
Πρώτη προβολή	15  Μαΐου 1976 (Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών του 1976)[1], 13  Αυγούστου 1976 (Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λοκάρνο)[1], 15  Σεπτεμβρίου 1976 (Δανία)[1], 15  Σεπτεμβρίου 1976 (Γαλλία)[1], 1  Οκτωβρίου 1976 (Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης)[1], 8  Οκτωβρίου 1976 (Σουηδία)[1], 16  Οκτωβρίου 1976 (Ιαπωνία)[1], 29  Οκτωβρίου 1976 (Πορτογαλία)[1], 1  Απριλίου 1977 (Φιλιππίνες και Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής)[1], 26  Ιανουαρίου 1978 (Ελλάδα)[1], 27  Ιανουαρίου 1978 (Γερμανία)[1], 30  Μαρτίου 1979 (Ιταλία)[1], 30  Μαΐου 1980 (Μαδρίτη)[1], 6  Αυγούστου 1980 (Κολομβία)[1], 3  Νοεμβρίου 1980 (Βραζιλία)[1], 20  Φεβρουαρίου 1981 (Περού)[1], 28  Μαΐου 1985 (Μεξικό)[1], 5  Αυγούστου 1985 (Ουρουγουάη)[1], 5  Σεπτεμβρίου 1985 (Αργεντινή)[1], 1  Αυγούστου 1988 (Ουγγαρία)[1] και 27  Ιανουαρίου 1989 (Τουρκία)[1]
Διάρκεια	105 λεπτά και 103 λεπτά[2]
Προέλευση	Γαλλία[2] και Ιαπωνία[3]
Γλώσσα	Ιαπωνικά
δεδομένα (π • σ • ε )

Η αυτοκρατορία των αισθήσεων (Γαλλικα: L'Empire des sens, Ιαπωνικά: 愛のコリーダ, Ai no korīda, "Η Ταυρομαχία της Αγάπης"^[4]) είναι μια γαλλο-ιαπωνική καλλιτεχνική ταινία του 1976 που γράφτηκε και σκηνοθετήθηκε από τον Ναγκίσα Όσιμα.^[5][6] Είναι μια φανταστική και σεξουαλική αντιμετώπιση μιας δολοφονίας του 1936 που διαπράχθηκε από την Σάντα Άμπε.^[7] Μια διεθνής συμπαραγωγή Γαλλίας και Ιαπωνίας, η ταινία προκάλεσε μεγάλη διαμάχη τη στιγμή της κυκλοφορίας της.^[7] Η ταινία είχε τη συμμετοχή του κορυφαίου συν-σεναριογράφου και βοηθού παραγωγού ροζ φιλμ Κότζι Γουακαμάτσου.^[8] Ενώ προορίζεται για ευρεία κυκλοφορία, η ταινία περιέχει σκηνές μη προσομοίωσης σεξουαλικής δραστηριότητας μεταξύ των ηθοποιών (Έικο Ματσούντα και Τατσούγια Φούτζι, μεταξύ άλλων).

Πλοκή

Το 1936 στο Τόκιο, η Σάντα Άμπε (Έικο Ματσούντα) είναι μια πρώην πόρνη που τώρα εργάζεται ως υπηρέτρια σε ξενοδοχείο. Ο ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου, Κισίζο Ισίντα (Τατσούγια Φούτζι), την κακομεταχειρίζεται και οι δύο ξεκινούν μια έντονη υπόθεση που αποτελείται από σεξουαλικά πειράματα και διάφορες αυτοαποκλήσεις. Ο Ισίντα αφήνει τη γυναίκα του για να συνεχίσει την σχέση του με τη Σάντα. Η Σάντα γίνεται όλο και πιο κτητική και ζηλεύει τον Ισίντα και ο Ισίντα είναι πιο πρόθυμος να την ευχαριστήσει. Η αμοιβαία εμμονή τους κλιμακώνεται στο σημείο όπου ο Ισίντα βρίσκει ότι είναι πιο ενθουσιασμένη με τον στραγγαλισμό κατά τη διάρκεια της ερωτικής πραξης, και σκοτώνεται με αυτόν τον τρόπο. Στη συνέχεια, η Σάντα διασπά το πέος του. Ενώ εμφανίζεται δίπλα του γυμνή, αναφέρεται ότι θα περπατήσει με το πέος του μέσα της για αρκετές ημέρες. Λέξεις που γράφονται με αίμα μπορούν να διαβαστούν στο στήθος του: "Σάντα και Κισίζο οι δυο μας για πάντα".^[9]

Θέματα

Η ταινία εξερευνά θέματα σεξουαλικής εμμονής, δυναμικής εξουσίας και τις ασαφείς γραμμές μεταξύ βίας και αγάπης, που αντιπροσωπεύουν τις ακραίες συνέπειες της αντίστασης στην κοινωνική καταστολή.^[10][11]

Κάστινγκ

• Έικο Ματσούντα ως Σάντα Άμπε
• Τατσούια Φούτζι ως Κισίζο Ισίντα
• Αόι Νακαζίμα ως Toku
• Γιασούκο Ματσούι ως Tagawa Inn manager
• Meika Seri ως Matsuko
• Κάνε Κομπαγιάσι ως Old geisha Kikuryū
• Ταϊτζι Τονοιάμα ως Old beggar
• Kyôji Kokonoe ως Teacher Ōmiya
• Naomi Shiraishi ως Geisha Yaeji
• Komikichi Hori ως Mitsuwa Geisha

Τίτλος

Η ταινία κυκλοφόρησε ως In the Realm of the Senses στις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο και υπό το L'Empire des sens (Αυτοκρατορία των Αισθήσεων) στη Γαλλία Ο γαλλικός τίτλος προήλθε από το βιβλίο του Ρολάν Μπαρτ για την Ιαπωνία, L'Empire des signes (Empire of Signs, 1970).^[4]

Ο αρχικός ιαπωνικός τίτλος Ai no Korīda επαναπροσδιορίστηκε αργότερα ως ο τίτλος του funk τραγουδιού του 1979 "Ai No Corrida", που ηχογραφήθηκε αρχικά από τον Τσαζ Τζάνκελ και αργότερα έγινε επιτυχία από τον Quincy Jones το 1981.^[12]

Λογοκρισία

Οι αυστηροί νόμοι λογοκρισίας στην Ιαπωνία δεν θα επέτρεπαν τη δημιουργία της ταινίας σύμφωνα με το όραμα του Όσιμα.^[5] Αυτή η απόφραξη παρακάμφθηκε με την επίσημη καταχώριση της παραγωγής ως γαλλικής επιχείρησης και το ανεπτυγμένο υλικό στάλθηκε στη Γαλλία για επεξεργασία και προετοιμασία. Στην πρεμιέρα του στην Ιαπωνία, η σεξουαλική δραστηριότητα λογοκρίθηκε οπτικά με την αναμόρφωση και τη θόλωση.^[6][13]

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η ταινία απαγορεύτηκε αρχικά στην πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης του 1976^[14] αλλά αργότερα προβλήθηκε χωρίς περικοπή και μια παρόμοια μοίρα περίμενε την ταινία όταν κυκλοφόρησε στη Γερμανία. Απαγορεύτηκε επίσης λόγω μιας σκηνής στην οποία ο Κισίζο σπρώχνει ένα αυγό στο αιδοίο της Σάντα, αναγκάζοντάς την να το σπρώξει έξω από τον κόλπο της, με τον Κισίζο να τρώει το αυγό. Η ταινία δεν ήταν διαθέσιμη στο home video μέχρι το 1990, αν και μερικές φορές φαινόταν άκοπη σε κλαμπ ταινιών.

Εκείνη την εποχή, η μόνη ευρωπαϊκή χώρα στην οποία απαγορεύτηκε η ταινία ήταν το Βέλγιο, όπου αρχικά απαγορεύτηκε για τις σεξουαλικές σκηνές της.^[15][16][17] Η απαγόρευση καταργήθηκε το 1994,^[18][19] και έκτοτε η χώρα δεν λογοκρίνει την ταινία.

Τη στιγμή της αρχικής προβολής του στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λονδίνου το 1976, το Βρετανικό Συμβούλιο Ταξινόμησης Ταινιών συνέστησε να προβάλλεται υπό συνθήκες ιδιωτικού κινηματογραφικού συλλόγου για να αποφευχθεί η ανάγκη να γίνουν βαριές περικοπές στο υλικο της ταινίας, αλλά μόνο μετά την παράταση του Νόμου για τις ασεμνες δημοσιεύσεις σε ταινίες (το 1977) για την αποφυγή πιθανών νομικών προβλημάτων.^[20] Η ταινία άνοιξε στο Gate Cinema Club το 1978. Δόθηκε επίσημη κυκλοφορία στους κινηματογράφους σε όλη τη χώρα το 1991, αν και η κυκλοφορία του βίντεο καθυστέρησε μέχρι το 2000 όταν πέρασε με πιστοποιητικό "18" (κατάλληλο μόνο για ενήλικες). Όλη η σεξουαλική δραστηριότητα των ενηλίκων έμεινε άθικτη, αλλά ένα σκηνικο στο οποίο η Σάντα τραβάει το πέος ενός αγοριού προεφηβικής ηληκιας αφότου ξαναδιαμορφώθηκε, κάνοντας ζουμ ώστε να εμφανιστεί μόνο η αντίδραση του αγοριού.^[21] Στην Αυστραλία, η ταινία απαγορεύτηκε αρχικά λόγω της ασεβείας. μια λογοκρισμένη έκδοση διατέθηκε το 1977. Μόνο το 2000 τελικά έγινε διαθέσιμη στην πλήρη περικοπή του.^[22][23] Το πορνογραφικό περιεχόμενο της παραγωγής την έκανε επίσης να απαγορευτεί στο Ισραήλ το 1987.^[24][25]

Η ταινία διατίθεται σε άκοπη μορφή στη Γαλλία, τη Γερμανία, τις Ηνωμένες Πολιτείες (συμπεριλαμβανομένης της συλλογής κριτηρίων), τις Κάτω Χώρες, το Βέλγιο και πολλές άλλες περιοχές.

Στον Καναδά, όταν αρχικά υποβλήθηκε στους επαρχιακούς πίνακες ταινιών στη δεκαετία του 1970, η ταινία απορρίφθηκε σε όλες τις δικαιοδοσίες εκτός από το Κεμπέκ και τη Βρετανική Κολομβία. Μόνο το 1991 οι μεμονωμένες επαρχίες ενέκριναν την ταινία και της έδωσαν ένα πιστοποιητικό. Ωστόσο, στο Maritimes η ταινία απορρίφθηκε ξανά καθώς οι πολιτικές που ακολούθησαν τη δεκαετία του 1970 εξακολουθούσαν να ισχύουν.

Διαμάχη

Λόγω των σεξουαλικών θεμάτων και των σαφών σκηνών της, η ταινία αποτέλεσε την αιτία μεγάλης διαμάχης στην Πορτογαλία το 1991 μετά την προβολή της στο RTP.^[26] Μερικοί το έκριναν ακατάλληλο ακόμη και για την υποδοχή λεκάνης απορροής, ενώ άλλοι πραγματικά εκτίμησαν την προβολή του. Η ταινία προβλήθηκε ξανά στο RTP2, σχεδόν απαρατήρητη.^[27]

Box office

Στη Γαλλία, η ταινία πούλησε 1.730.874 εισιτήρια,^[28] με περίπου 4.673.360€ ^[29][30] Στη Γερμανία, όπου κυκλοφόρησε το 1978, η ταινία πούλησε 693.628 εισιτήρια,^[28] με περίπου €1,803,433^[29][31]. Σε συνδυασμό, η ταινία πούλησε 2.424.502 εισιτήρια^[28] και κέρδισε περίπου $7,649,782 στη Γαλλία και τη Γερμανία.

Στην μαζική κουλτούρα

Ο Τζαζ Τζάνκελ και ο Ίαν Ντιούρι και οι Blockheads, μαζί με τον Κέννυ Γιούνγκ (Under the Boardwalk) έκαναν ένα ποπ τραγούδι το 1980 με τίτλο "Ai No Corrida" με βάση τον ιαπωνικό τίτλο της ταινίας. Αυτό το τραγούδι έχει ηχογραφηθεί από πολλούς διαφορετικούς καλλιτέχνες, συμπεριλαμβανομένου του Κουίνσι Τζόουνς, του οποίου η έκδοση ήταν το Top 20 hit στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Η Βρετανική Βιομηχανική μπάντα Clock DVA αναφέρεται στην ταινία στο τραγούδι τους «Blue Tone» από το άλμπουμ τους «Thirst» του 1981.

Το πρώτο κομμάτι του ντεμπούτου άλμπουμ των Bassomatic το 1990, Set the Controls for the Heart of the Bass, έχει τίτλο In The Realm Of The Senses.

Κριτική υποδοχή

Στον ιστότοπο συγκέντρωσης κριτικών Rotten Tomatoes, η ταινία κατέχει βαθμολογία 86% με βάση 36 κριτικές κριτικών, με μέση βαθμολογία 7,7 στα 10. Η κριτική συναίνεση του ιστότοπου λέει: "Τα σεξουαλικά ταμπού καταρρίπτονται και τα όρια ξεπερνιούνται στην Αυτοκρατορία των αισθήσεων, μια άφοβα προκλητική ψυχοσεξουαλική ιστορία».^[32]

Δείτε επίσης

• Μη προσομοιωμένο σεξ
• Γυμνό στην ταινία (Κινηματογράφος της Ανατολικής Ασίας από το 1929)

Παραπομπές

1. www.imdb.com/title/tt0074102/releaseinfo.
2. realm-senses-0.
3. 6752. Ανακτήθηκε στις 13  Μαΐου 2020.
4. Turim, Maureen (1998). The Films of Oshima Nagisa: Images of a Japanese Iconoclast. Berkeley: University of California Press. σελίδες 126–127. ISBN 0-520-20666-5. 
5. Sandra Buckley, επιμ. (14 Δεκεμβρίου 2001). Encyclopedia of Contemporary Japanese Culture. Routledge. σελίδες 9. ISBN 0-415-14344-6. 
6. «In the Realm of the Senses: Some Notes on Oshima and Pornography». The Criterion Collection. 
7. Sandra Buckley, επιμ. (14 Δεκεμβρίου 2001). Encyclopedia of Contemporary Japanese Culture. Routledge. σελ. 9. ISBN 0-415-14344-6. 
8. Crispim, Pedro (2022). «Kōji Wakamatsu: Alienation and the Womb». Disegno Journal of Design Culture 6 (1): |pp=34–53. doi:10.21096/disegno_2022_1pc. https://disegno.mome.hu/articles/Disegno-2022_1-Total-Cinema-Film-and-Design-Pedro-Crispim.pdf. 
9. «Η Αυτοκρατορία των Αισθήσεων». 
10. Mellen, Joan (2004). In the realm of the senses = Ai no corrida. Bfi. ISBN 1-84457-034-7. OCLC 915749093. 
11. Knauss, Stefanie (2009). «Deathly Passion: "Oshima"'s "in the Realm of the Senses" and the Transgressive Character of Sexuality and Religion». Literature and Theology 23 (3): 332–343. ISSN 0269-1205. https://www.jstor.org/stable/23927566. 
12. Simon Matthews (2021). [Η αυτοκρατορία των αισθήσεων, σ. 1842, στα Google Books Looking for a New England] Check |url= value (βοήθεια). σελ. 1842. ISBN 9780857304124 – μέσω Google Books. 
13. «Nagisa Oshima's Realm of Restraint and Precision». The New York Times. 26 Απριλίου 2009. 
14. «In the Realm of the Senses director Nagisa Oshima dies at 80». BBC News (BBC). 2013-01-15. https://www.bbc.com/news/entertainment-arts-21030965. Ανακτήθηκε στις 2019-05-16. «The film fell foul of censors in Germany, the UK and the US - where it was seized by customs officials ahead of a planned screening at the New York Film Festival.» 
15. «Cinemazuid». Cinemazuid.be. 25 Απριλίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2016. 
16. «Video: Op 17 november 1977 zond de VRT dit uit». Cobra.be (στα Ολλανδικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2016. 
17. «Ons Erfdeel. Jaargang 29 · dbnl». Dbnl.org. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2016. 
18. «Nova Cinema». 
19. «Adieu Nagisa Oshima (1932–2013) - Filmmagie». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2020. 
20. Case Study: L'Empire des Sens (In The Realm Of The Senses) Σφάλμα στο πρότυπο webarchive: Ελέγξτε την τιμή |url=. Empty., Students' British Board of Film Classification page
21. Wurm, Gerald. «In The Realm of the Senses (Comparison: BBFC 18 - US Blu-ray) - Movie-Censorship.com». 
22. «In the Realm of the Senses (1976) - Censor - Refused-Classification.com». 
23. «Offensive to a Reasonable Adult». 
24. «Censorship». 
25. «Director of banned film nixes accord». latimes. 
26. What Culture#15 Αρχειοθετήθηκε 2021-05-15 στο Wayback Machine.; In the Realm of the Senses
27. «O Império dos Sentidos». 
28. «L'Empire Des Sens (Ai no Corrida)». JP's Box-Office. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2020. 
29. «Cinema market». Cinema, TV and radio in the EU: Statistics on audiovisual services (Data 1980-2002) (2003 έκδοση). Office for Official Publications of the European Communities. 2003. σελίδες 31–64 (61). ISBN 92-894-5709-0.  Η παράμετρος |access-date= χρειάζεται |url= (βοήθεια)
30. «Historical currency converter with official exchange rates from 1953». fxtop.com. 31 Δεκεμβρίου 1976. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2020. 
31. «Historical currency converter with official exchange rates from 1953». fxtop.com. 31 Δεκεμβρίου 1978. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2020. 
32. Η αυτοκρατορία των αισθήσεων στο Rotten Tomatoes

Πηγές

• Buehrer, Beverley (1990). «In the Realm of the Senses (1976) Ai no Koriida». Japanese Films: a filmography and commentary, 1921–1989. Jefferson, North Carolina, and London: McFarland. σελίδες 222–225. ISBN 0-89950-458-2. 
• Marran, Christine (2007). «Why Perversion Is Not Subversion: Tanaka Noboru's The True Story of Abe Sada and Oshima Nagisa's In the Realm of the Senses». Poison Woman: figuring female transgression in modern Japanese culture. Minneapolis, MN: University of Minnesota Press. σελίδες 150–161. ISBN 0-8166-4727-5. 
• Kenny, Patrick T. M. (2007) Conflicting Legal and Cultural Conceptions of Obscenity in Japan: Hokusai's Shunga and Oshima Nagisa's "L'Empire des sens". Earlham College thesis
• Durgnat, Raymond (1985). «In the Realm of the Senses (Ai no Koriida)». Στο: Frank N. Magill. Magill's Survey of Cinema: Foreign Language Films; Volume 3. Englewood Cliffs, N.J.: Salem Press. σελίδες 1475–1479. ISBN 0-89356-243-2. 

Περαιτέρω ανάγνωση

• Joan Mellen. L'Empire des sens. London: British Film Institute, 2004.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Η αυτοκρατορία των αισθήσεων  στην IMDb
• Η Αυτοκρατορία των Αισθήσεων στο Αθηνόραμα
• Η αυτοκρατορία των αισθήσεων στο AllMovie
• Η αυτοκρατορία των αισθήσεων στο Rotten Tomatoes
• cz004680  στην IMDb
• In the Realm of the Senses: Some Notes on Oshima and Pornography an essay by Donald Richie at the Criterion Collection
• Nagisa Oshima on In the Realm of the Senses an essay by Nagisa Oshima at the Criterion Collection