Η κυρία της λίμνης

Η κυρία της λίμνης
(Lady in the Lake)
ΣκηνοθεσίαΡόμπερτ Μοντγκόμερι
ΣενάριοΣτιβ Φίσερ και Ρέημοντ Τσάντλερ
Βασισμένο σεThe Lady in the Lake
ΠρωταγωνιστέςΡόμπερτ Μοντγκόμερι, Όντρεϊ Τότερ, Λόιντ Νόλαν, Τομ Τάλι, Λεόν Έιμς, Τζέιν Μέντοους, Κάθλιν Λόκχαρτ και Μορίς Άνκρουμ
ΜουσικήΝτέιβιντ Σνελ
ΦωτογραφίαPaul Vogel
ΜοντάζGene Ruggiero
ΕνδυματολόγοςIrene Lentz
Εταιρεία παραγωγήςMetro-Goldwyn-Mayer
ΔιανομήMetro-Goldwyn-Mayer και Netflix
Πρώτη προβολή1947, 20  Δεκεμβρίου 1946 (Ηνωμένο Βασίλειο και Λονδίνο)[1] και 23  Ιανουαρίου 1947 (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και Νέα Υόρκη)[1]
Διάρκεια105 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η κυρία της λίμνης (αγγλικά: Lady in the Lake‎‎) είναι φιλμ νουάρ αμερικανικής παραγωγής του 1947 σε σκηνοθεσία Ρόμπερτ Μοντγκόμερι και σενάριο του Στιβ Φίσερ, προσαρμοσμένο από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Ρέημοντ Τσάντλερ του 1943. Πρωταγωνιστούν οι Ρόμπερτ Μοντγκόμερι, Όντρεϊ Τότερ, Λόιντ Νόλαν και η Τζέιν Μίντοους.

Η φιλοδοξία του Μοντγκόμερι ήταν να δημιουργήσει μια κινηματογραφική έκδοση του αφηγηματικού ύφους του πρώτου προσώπου των μυθιστορημάτων του Τσάντλερ. Με εξαίρεση μερικές φορές, όταν ο Μοντγκόμερι (ως χαρακτήρας Φίλιπ Μάρλοου) απευθύνεται απευθείας στον θεατή, ολόκληρη η ταινία γυρίστηκε από την οπτική γωνία του κεντρικού χαρακτήρα. Ο θεατής βλέπει μόνο τι κάνει. Ο Τσάντλερ αντέδρασε αρνητικά στην ιδέα του Μοντγκόμερι να χρησιμοποιήσει την προοπτική του πρώτου προσώπου, αλλα η MGM προώθησε την ταινία με το επιχείρημα ότι ήταν η πρώτη του είδους και με το πιο επαναστατικό στυλ ταινιας από την εισαγωγή του ομιλούντος κινηματογράφου. Η ταινία ήταν επίσης ασυνήθιστη για το γεγονός ότι ουσιαστικά δεν είχε μουσική επένδυση, παρά μόνο ενα σφύριγμα που παρέχεται από κάποιον. Η ταινία ήταν η τελευταία του Μοντγκόμερι για την Metro-Goldwyn-Mayer (MGM), μετά από δεκαοκτώ χρόνια συνεργασίας με το στούντιο.

Το τρέιλερ της ταινίας

Η ταινία αρχίζει με μια εισαγωγή στην οποία ένας ιδιωτικός ντετέκτιβ από το Λος Άντζελες, Φίλιπ Μάρλοου, ξεκινά να θυμάται πώς έγινε μέλος της περίφημης περίπτωσης δολοφονίας, γνωστής ως "Η κυρία της λίμνης". Κουρασμένος από τις πενιχρές αμοιβές για δουλειά ως ιδιωτικός ντετέκτιβ, ο Μάρλοου γράφει μια ιστορία ντετέκτιβ, την οποία στέλνει στον Εκδοτικό Οίκο Κίνγκσμπι. Την Παραμονή των Χριστουγέννων, η προσωπική γραμματέας του εκδότη, Άντριεν Φρόμσετ καλεί τον Μάρλοου στο γραφείο της. Κατά τη διάρκεια της συνάντησης τους, ο Μάρλοου συνειδητοποιεί ότι δεν ενδιαφέρεται η Φρόμσετ για την ιστορία. Η Άντριεν θέλει να τον προσλάβει για να βρει την Κρύσταλ Κίνγκσμπι, τη σύζυγο του ιδιοκτήτη του εκδοτικού οίκου και αφεντικού της, Ντέρας Κίνγκσμπι. Η Άντριεν λέει στον Μάρλοου ότι η σύζυγος του Κίνγκσμπι είναι ψεύτρα και ότι ο Κίνγκσμπι θέλει να την χωρισει, αλλά γι 'αυτό πρέπει να βρεθεί. Στο σπίτι της Άντριεν ο Μάρλοου βρίσκει ένα τηλεγράφημα της Κρυσταλ που απευθύνεται στον σύζυγό της, στο οποίο αναφέρει ότι έφυγε για το Μεξικό, όπου πρόκειται να παρει διαζυγιο απο τον ίδιο και να παντρευτεί τον Κρις Λάβερι. Ωστόσο, η Άντριεν δεν πιστεύει ότι η Κρυσταλ έστειλε αυτό το τηλεγράφημα, πρώτον, επειδή αν πάρει διαζύγιο στο Μεξικό η Κρυσταλ θα χάσει όλα τα δικαιώματα στην περιουσία του συζύγου της και, δεύτερον, "οι άντρες όπως ο Λάβερι δεν παντρεύονται ".

Ο Μάρλοου θεωρεί ότι ο Λαβερι πιθανότατα την εγκατέλειψε και τώρα αποφάσισε να στραφεί στον Κίνγκσμπι. Ωστόσο, η Άντριεν ενδιαφέρεται και προσελκύει τον Μάρλοου και συμφωνεί να τον βοηθήσει. Η Άντριεν αναφέρει ότι πρόσφατα είδε τον Λάβερι στην κοντινή πόλη Bay City και δίνει τη διεύθυνση όπου ζει. Ο Μάρλοου ξεκινά την έρευνά του με επίσκεψη στο σπίτι του Λάβερι στο Bay City. Ο Λάβερι παραδέχεται ότι διατηρούσε σχέση τόσο με την Κρύσταλ όσο και με την Άντριεν, αλλά δεν γνωρίζει για κανένα ταξίδι στο Μεξικό και στη συνέχεια απροσδόκητα χτυπά τον ντετέκτιβ, με αποτέλεσμα αυτός να χάσει τις αισθήσεις του.

Λίγες ώρες αργότερα, ο Μάρλοου ξυπνάει στο αστυνομικό τμήμα, και μετά δέχεται ερωτήσεις από τον διοικητή του, Φέργκους Κέιν και τον υπαστυνόμο ΝτεΓκάρμο. Όταν ο Μάρλοου αρνείται να πει κάτι για την υπόθεσή του, αυτοί προειδοποιούν τον Μάρλοου να μην δημιουργήσει πρόβλημα στην περιοχή τους και στη συνέχεια τον αφήνουν ελεύθερο. Η Άντριεν συμβουλεύει τον Μάρλοου να μεταφέρει την έρευνα του στη λίμνη Little Fawn, όπου το ζευγάρι Κίνγκσμπι έχει ένα εξοχικό σπίτι και όπου η Κρύσταλ εμφανίστηκε για τελευταία φορά. Πριν από την αναχώρησή του, ο Μάρλοου μαθαίνει από δημοσιογράφο ότι ο ιδιοκτήτης του εξοχικού του Κίνγκσμπι, Μπιλ Τσες συνελήφθη για τη δολοφονία της συζύγου του Μιριελ, της οποίας το πτώμα βρέθηκε στη λίμνη. Η Άντριεν πιστεύει ότι ο δολοφόνος μπορεί να είναι η Κρύσταλ, η οποία μισούσε την Μιριελ και επιμένει στον Μάρλοου να πάει αμέσως στη λίμνη.

Επιστρέφοντας από το ταξίδι, ο Μάρλοου λέει στην Άντριεν ότι το πτωμα που βρέθηκε στη λίμνη ήταν εκεί για σχεδόν ένα μήνα. Ανακάλυψε επίσης ότι η Μιριελ ήταν στην πραγματικότητα η Μίλντρεντ Χάβιλαντ και ότι παντρεύτηκε τον Μπιλ Τσες μόνο για να κρυφτεί από την αναζήτηση ενός μπάτσου, που περιγράφεται ως ΝτεΓκάρμο. Η Μίλντρεντ και η Κρύσταλ φαινόταν να ανταγωνίζονται για έναν άντρα του οποίου το όνομα δεν μπορούσε να βρεθεί. Όταν ο Μάρλοου βρήκε στο χερι του πτωματος μια αλυσιδα χαραγμένη με αφιερωση "Στην Μίλντρεντ από τον Κρις", κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αυτός ο άνθρωπος ήταν ο Κρις Λάβερι. Ο Μάρλοου κατηγορεί την Άντριεν ότι επιθυμεί να χωρισει την Κρύσταλ για να παντρευτεί το αφεντικό της. Λέει επίσης ότι έχει ερωτευτεί την Άντριεν και ότι πρόκειται να επισκεφθεί ξανά τον Λάβερι. Η Αντριεν του ζητα να μην το κάνει και να επιστρέψει στη λίμνη.

Συνειδητοποιώντας ότι ο Λάβερι συνδέεται με την εξαφάνιση τόσο της Μίλντρεντ όσο και της Κρύσταλ, ο Μάρλοου πηγαινει ξανά στο σπίτι του. Ανακαλύπτει ότι η μπροστινή πόρτα δεν είναι κλειδωμένη και μέσα συναντά μια γυναίκα με ένα όπλο στο χέρι της, που ισχυριζεται οτι είναι η ιδιοκτήτης του σπιτιού, η κ. Φαλμπροκ, που ήρθε για να πάρει ένα ενοίκιο από τον Λάβερι. Λέει στον Μάρλοου ότι ο Λάβερι δεν είναι στο σπίτι και ότι μόλις βρήκε το όπλο στις σκάλες, το δίνει στον Μάρλοου και φεύγει. Ο Μάρλοου εξετάζει τον δεύτερο όροφο, βρίσκει στο υπνοδωμάτιο ένα μαντήλι με τα αρχικά του E.F., και στη συνέχεια στο ντους ανακαλύπτει το πτωμα του Λάβερι γεμάτο σφαίρες. Πιστεύοντας ότι είτε η Άντριεν ή ο Κίνγκσμπι είναι ένοχοι της δολοφονίας του Λάβερι, ο Μάρλοου φτάνει στο πάρτι των Χριστουγέννων στο γραφείο του Κίνγκσμπι. Δείχνει στην Άντριεν ένα όπλο και ένα μαντήλι με τα αρχικά του, αλλά βλέπει ότι ο θάνατος του Λάβερι πραγματικά την σοκάρει. Ο εισερχόμενος Κίνγκσμπι εκπλήσσεται από το γεγονός ότι η Άντριεν προσέλαβε τον Μάρλοου να ψάξει για την Κρύσταλ. Λέει ότι παρερμήνευσε το ενδιαφέρον της γι 'αυτήν, και ότι από εκεί και πέρα θα υπάρχει μόνο μια επιχειρηματική σχέση και στη συνέχεια βγαίνει. Η Άντριεν παραδέχεται στον Μάρλοου ότι ήθελε να καρπωθει η ιδια τα εκατομμύρια του Κίνγκσμπι, αλλά τώρα θα πρέπει να ψάξει για κάποιον άλλο.

Εν τω μεταξυ, η Άντριεν απολυει τον Μάρλοου, ο οποίος προσλαμβάνεται αμέσως από τον Κίνγκσμπι, ο οποίος λέει ότι αγαπά την Κρύσταλ και θέλει να τον προστατεύσει από τις ψευδείς κατηγορίες δολοφονίας. Ο ίδιος ο Κίνγκσμπι αρχίζει να υποψιάζεται ότι η Αντριεν, της οποίας το παρελθόν δεν είναι γνωστό, γνωριζε πολύ καλά τον Λαβερι. Ο Μάρλοφ πηγαίνει ξανά στο Bay City για να επιστρέψει το όπλο στο σπίτι του Λάβερι, αλλά βρισκει τους Κειν και ΝτεΓκαρμο εκεί. Τους λέει για όλα όσα κατάφερε να βρει στην υπόθεση, πιστεύοντας ότι οι θάνατοι της Μίλντρεντ και του Κρις είναι συνδεδεμένοι. Αναφέρει επίσης ότι ο πελάτης του είναι ο Ντερας Κίνγκσμπι, του οποίου η σύζυγος έχει εξαφανιστεί.

Ο ΝτεΓκάρμο λέει ότι ο Λάβερι ήταν ενας ζιγκολο και οτι μια γυναίκα πρέπει να εχει εμπλακεί στη δολοφονία. Αφήνοντας μόνος του με τον ΝτεΓκάρμο, ο Μάρλοου υποδηλώνει ότι γνωρίζει καλά την Μίλντρεντ και ότι ένα πρόσωπο που, σύμφωνα με την περιγραφή, είναι παρόμοιο με το ΝτεΓκάρμο, την έψαχνε. Ο ΝτεΓκάρμο επιτιθεται στον Μάρλοου και ο Κειν μπαινει αναμεσα τους και τους χωριζει, με τον ΝτεΓκαρμο να κανει μια ανεπιτυχή προσπάθεια να κατηγορήσει τον Μάρλοου ότι σκότωσε τον Λάβερι. Πριν φύγει, ο Μάρλοου λέει στον Κειν ότι η Μίλντρεντ Χάβιλαντ είναι το πραγματικό όνομα της γυναίκας στη λίμνη και ότι ο ΝτεΓκάρμο ήξερε τόσο την ίδια όσο και τον Λάβερι και τώρα είναι και οι δύο νεκροί. Η Άντριεν πηγαινει στον Μάρλοου και λέει ότι δεν άφησε μαντηλι στο σπίτι του Λάβερι και δεν τον σκότωσε. Από μια πηγή στην εφημερίδα, ο Μάρλοου μαθαίνει ότι η Μίλντρεντ ήταν νοσοκόμα στο παρελθον και ήταν ύποπτη για τον μυστηριώδη θάνατο της Φλωρεντίας Ελμορ, συζύγου ενός γιατρού ο οποίος εργάστηκε στο Bay City. Ο ντετέκτιβ ΝτεΓκάρμο, ο οποίος διερεύνησε την υπόθεση, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ήταν αυτοκτονία και σύντομα μετά υπηρξε η εξαφάνιση της Μίλντρεντ. Δυσαρεστημενοι από την πορεία της έρευνας, οι γονείς της Φλωρεντίας έκαναν μια διαμαρτυρια σχετικά με αυτήν την υπόθεση, αλλά δεχθηκαν απειλές. Ο Μάρλοου αρχίζει να υποψιάζεται ότι το σώμα της Κρύσταλ που βρέθηκε στη λίμνη, δεν ειναι της Μιριελ, και ότι η Μίλντρεντ είναι η δολοφόνος, ενώ ο ΝτεΓκάρμο την καλύπτει.

Πριν ο Μάρλοου κατορθώσει να συνεχίσει την έρευνα, κάποιος του προκαλει ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα. Έχοντας ανακτήσει τις αισθησεις του μετά την ανατροπη του αυτοκινητου του ο Μάρλοου βλέπει τον ΝτεΓκάρμο να ρίχνει αλκοολ πάνω του και να καλεί ανώνυμα την αστυνομία. Έχοντας μόλις φτάσει στο τηλεφωνικό θαλαμο, ο Μάρλοου τηλεφωνεί στο σπίτι της Άντριεν και της ζητά βοήθεια και χανει παλι τις αισθησεις του. Ξυπνωντας στο διαμέρισμα της Άντριεν, αυτην παραδέχεται ότι έχει αλλάξει γνώμη και θέλει να ζήσει μαζί του επειδή τον αγάπησε. Περνουν μαζί τα Χριστούγεννα και αρχίζουν να σχεδιάζουν τη ζωή μαζί, ενώ ο Μάρλοου συνεχίζει να υποψιάζεται ότι εμπλέκεται στη δολοφονία. Ο Κίνγκσμπι έρχεται στην Άντριεν, αναζητώντας τον Μάρλοου και αναφέρει ότι η Κρύσταλ τον έχει καλέσει από το Bay City με αίτημα να της μεταφέρει χρήματα. Ο Μάρλοου αναλαμβανει εθελοντικα να παραδώσει τα χρήματα για να καταλάβει τελικά την κατάσταση και να βεβαιωθεί για την αθωότητα και την ειλικρίνεια της Άντριεν.

Ο Μάρλοου ζητάει από την Άντριεν να περιμενει δέκα λεπτά αφοτου φυγει και να πει στον αστυνομο Κειν ότι θα ρίξει κόκκους ρυζιού στο δρόμο του, έτσι ώστε να μπορέσει να βρει τα ιχνη του η αστυνομία. Στο δρόμο, ο Μάρλοου συναντα μια γυναίκα στην οποία πρέπει να μεταφέρει χρήματα. Τον οδηγεί στο διαμέρισμά της και μόνο τότε γυρίζει το πρόσωπό της. Ο Μάρλοου αναγνωρίζει οτι είναι η κυρία Falbrook, με την οποία συναντήθηκε στο σπίτι του Λάβερι. Βγάζει ένα όπλο και του ζητά να της δώσει τα χρήματα. Ο Μάρλοου λέει ότι το πραγματικό της όνομα είναι Μίλντρεντ Χάβιλαντ και ότι σκότωσε τη Φλωρεντία Ελμερ και έπειτα έπνιξε την Κρύσταλ Κίνγκσμπι. Τότε η Μίλντρεντ σκότωσε και τον Λάβερι, αφού μόνο αυτός μπορούσε να ξέρει ποιος πνίγηκε στη λίμνη. Ο Μάρλοου αρπάζει το όπλο από αυτήν και δεν υποκύπτει στις προσπάθειες της να τον μαλακώσει. Εν τω μεταξυ υπάρχει ενα χτύπημα στην πόρτα, ο Μάρλοου αναμένει να δει την Άντριεν και τον αστυνομο Κειν, αλλά εμφανίζεται ο ΝτεΓκάρμο, ο οποίος αμέσως χτυπάει τον Μάρλοου στο πρόσωπο και του αφαιρεί το όπλο. Η Μίλντρεντ προσπαθεί αμέσως να παίξει το σκηνικό της αγάπης με τον ΝτεΓκάρμο, αλλά αυτος δεν την πιστεύει πια. Παραδέχεται ότι η Μίλντρεντ κανόνισε το θέμα έτσι ώστε να ερωτευτεί μαζί της και από την αγάπη κάλυψε τη δολοφονία της Φλωρεντίας. Ωστόσο, μετά από αυτό, η Μίλντρεντ τον εγκατέλειψε, εξαπατώντας τον. Ο ΝτεΓκάρμο αναφερει οτι ακολούθησε τον Μάρλοου μέσω των κόκκων ρυζιού. Σκέφτεται να σκοτώσει πρώτα τον Μάρλοου και μετά την Μίλντρεντ με το πιστόλι της και θα ρυθμίσει την υπόθεση σαν να πυροβόλησαν ο ένας τον άλλον, και η υπόθεση θα κλείσει. Ο ΝτεΓκάρμο σκοτώνει την Μίλντρεντ, αλλά ο αστυνομος Κειν εμφανίζεται εγκαίρως και πριν ο ΝτεΓκάρμο καταφέρει να πυροβολήσει τον Μάρλοου, σκοτώνει τον συνάδελφό του. Ο Μάρλοου και η Άντριεν φεύγουν για τη Νέα Υόρκη για να ξεκινήσουν μια νέα ζωή μαζί.

  • Ρόμπερτ Μοντγκόμερι ως Φίλιπ Μάρλοου
  • Οντρει Τότερ ως Άντριεν Φρόμσετ
  • Λοιντ Νόλαν ωε αστυνομικός ΝτεΓκάρμο
  • Τομ Τούλι ως αστυνόμος Κειν
  • Λεον Ειμς ως Ντέρας Κίνγκσμπι
  • Τζέιν Μιντοους ως Μίλντρεντ Χαβιλαντ
  • Ρίτσαρντ Σίμονς ως Κρις Λάβερι

Η ταινία ήταν μια ιδέα του Ρόμπερτ Μοντγκόμερι. Είχε συμμετάσχει ως αντικαταστάτης σκηνοθέτης του Τζον Φορντ στο They Were Expendable όταν ο Φορντ αρρώστησε και ήθελε να σκηνοθετήσει ξανά. Έπεισε την MGM να αγοράσει τα δικαιώματα για το τελευταίο μυθιστόρημα του Τσάντλερ, The Lady in the Lake, για το οποίο το στούντιο πλήρωσε 35.000 δολάρια.[2] Δεδομένου ότι ο Τσάντλερ είχε γράψει μαζί με τον Μπίλι Γουάιλντερ το σενάριο για τη Κολασμένη Αγάπη, η οποία έλαβε υποψηφιότητα για Όσκαρ, και στη συνέχεια είχε λάβει άλλη μια υποψηφιότητα για το σενάριό του για την Γαλάζια Ντάλια, ο Μοντγκόμερι ήθελε ο Τσάντλερ να γράψει το σενάριο για τη Κυρία της Λίμνης. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το σενάριο των 195 σελίδων το οποίο έχει χαρακτηριστεί "εξαιρετικά κακό". Στη συνέχεια ο Μοντγκόμερι έφερε τον Στιβ Φίσερ για να ξαναγράψει ένα σενάριο από την αρχή. (Ο Τσάντλερ και ο Φίσερ ήταν και οι δύο συγγραφείς για το περιοδικό Black Mask τη δεκαετία του 1930). Ο Φίσερ έκανε σημαντικές αλλαγές, όπως επαναφορά του χρόνου της ταινίας στις διακοπές των Χριστουγέννων και αφαίρεση όλων των σκηνών που διαδραματίστηκαν στη λίμνη. Ο Τσάντλερ αντιτάχθηκε σε αυτές τις αλλαγές και προσβλήθηκε που ένας άλλος συγγραφέας άλλαζε την ιστορία του, αλλά επέμενε να του δοθεί το σενάριο, μέχρι να δει το τελικό αποτέλεσμα, όταν ζήτησε να αφαιρεθεί το όνομά του από την ταινία.[3]

Ο Ρόμπερτ Μοντγκόμερι και η Όντρει Τότερ, κοιτάζονται σε έναν καθρέφτη.

Ο Μοντγκόμερι δοκίμασε μια τεχνική που είχε συζητηθεί συχνά στο Χόλιγουντ, αλλά δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ σε μεγάλη ταινία: χρησιμοποίησε την κάμερα ως πρωταγωνιστή της ταινίας. Άλλοι χαρακτήρες μιλούν απευθείας στην κάμερα. Η φωνή του Μάρλοου είναι αυτή του Μοντγκόμερι, αλλά το πρόσωπό του φαίνεται μόνο σε καθρέπτη. Η MGM αντιτάχθηκε στην ιδέα του Μοντγκόμερι, καθώς σήμαινε ότι ο πρωταγωνιστής της ταινίας θα εμφανιζόταν μόνο σπάνια. Έτσι το στούντιο επέμενε να γυρίσει ο Μοντγκόμερι έναν πρόλογο όπου ο Μάρλοου, στο γραφείο του, εξηγεί τι συνέβαινε. Το σκηνικό επανήλθε για λίγο αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της ταινίας και στο τέλος.[3] Έπρεπε να επινοηθούν διάφορες τεχνικές για να φαίνεται ρεαλιστική η υποκειμενική κάμερα. Για παράδειγμα, για να προσομοιώσει το περπάτημα του πρωταγωνιστή, ο John Arnold, διευθυντής φωτογραφίας της MGM, ανέπτυξε ένα νέο είδος κάμερας, με τέσσερις ανεξάρτητους τροχούς, που της επιτρέπουν να περνάει μέσα από τις πόρτες και τις σκάλες. Στο μπροστινό μέρος της κινουμένης κάμερας τοποθετήθηκε επίσης ένα κάθισμα για να καθίσει ο Μοντγκόμερι, έτσι ώστε οι ηθοποιοί να μπορούν να τον δουν και να τον παίξουν καθώς γίνονταν τα γυρίσματα. Για τις σκηνές μάχης, ο Paul Vogel, διευθυντής φωτογραφίας, χρησιμοποίησε μια τροποποιημένη κάμερα Eyemo με μια εύκαμπτη ζώνη ώμου.[4]

Οι κριτικοί της ταινίας δεν εκτιμήσαν τη νέα προσέγγιση του Μοντγκόμερι. Οι περισσότεροι κριτικοί έδωσαν στον σκηνοθέτη τα εύσημα για τη δοκιμή μιας πειραματικής τεχνικής, αλλά θεώρησαν ότι ήταν ένα «κόλπο» και ότι το πείραμα είχε αποτύχει.[4][5]

Συμφωνα με τα αρχεια της MGM η ταινία ειχε προϋπολογισμό παραγωγής 1.026 εκατομμύρια δολάρια[6] και κερδισε στις ΗΠΑ και τον Καναδα 1,812 εκατομμυρια και 560.000 παγκοσμιως κατά το έτος προβολής της.[6][7]

Ο συγγραφέας και κριτικός του κινηματογράφου Λέοναρντ Μάρτιν έδωσε στην ταινία δυόμισι από τα τέσσερα αστέρια, επικροτώντας την πρώτη του αφήγηση, αλλά επέκρινε το συγκεχυμένο σχέδιό της και την παρουσίασή της.[8]

Οι κριτικές ανασκόπησης στο Rotten Tomatoes, δίνουν βαθμολογία θετικής έγκρισης σε ποσοστό 60%, με βάση 10 κριτικές και μέση βαθμολογία 5.8/10.[9]

  1. 1,0 1,1 (Αγγλικά) Internet Movie Database. www.imdb.com/title/tt0039545/releaseinfo/. Ανακτήθηκε στις 23  Σεπτεμβρίου 2024.
  2. Staff (February 21, 1945) "Screen News: Oberon and Corvin Will Star at Universal" The New York Times p.12
  3. 3,0 3,1 Muller, Eddie (March 23, 2019) Intro to the Turner Classic Movie showing of Lady in the Lake
  4. 4,0 4,1 Muller, Eddie (March 23, 2019) Outro to the Turner Classic Movie showing of Lady in the Lake
  5. Staff (January 24, 1947). «Lady in the Lake». The New York Times. https://movies.nytimes.com/movie/review?res=9C04E3DE123EEE3BBC4C51DFB766838C659EDE. Ανακτήθηκε στις July 16, 2013. «In making the camera an active participant, rather than an off-side reporter, Mr. Montgomery has, however, failed to exploit the full possibilities suggested by this unusual technique. For after a few minutes of seeing a hand reaching toward a door knob, or lighting a cigarette or lifting a glass, or a door moving toward you as though it might come right out of the screen the novelty begins to wear thin» 
  6. 6,0 6,1 The Eddie Mannix Ledger, Los Angeles: Margaret Herrick Library, Center for Motion Picture Study .
  7. "Top Grossers of 1947", Variety, 7 January 1948 p 63
  8. Maitlin, Leonard· Green, Spencer & Edelman, Rob (Ιανουαρίου 2010). Leonard Maltin's Classic Movie Guide. Plume. σελ. 357. ISBN 978-0-452-29577-3. 
  9. «Η υποδοχή και οι κριτικές ανασκοπησεις». Rottentomatoes.com. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]