Θεοδώρα Άννα Δούκαινα Σέλβο

Θεοδώρα Άννα Δούκαινα
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1059
Κωνσταντινούπολη
Θάνατος1075
Βενετία
Χώρα πολιτογράφησηςΒενετική Δημοκρατία
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΝτομένικο Σέλβο[1]
ΓονείςΚωνσταντίνος Ι΄ Δούκας[2] και Ευδοκία Μακρεμβολίτισσα[2]
Θετοί γονείςΡωμανός Δ΄ Διογένης
ΑδέλφιαΜιχαήλ Ζ΄ Δούκας
Κωνστάντιος Δούκας
Ανδρόνικος Δούκας
Άννα Δούκαινα
Ζωή Δούκαινα
Νικηφόρος Διογένης (ετεροθαλής αδελφός από μητέρα)
Λέων Διογένης (ετεροθαλής αδελφός από μητέρα)
ΣυγγενείςΚωνσταντίνος Διογένης (son of stepfather)

Η Θεοδώρα Άννα Δούκαινα Σέλβο, δόγισσα της Βενετίας μέσω του γάμου της με τον Ντομένικο Σέλβο ήταν κόρη του Βυζαντινού αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Ι΄ Δούκα και της δεύτερης συζύγου του Ευδοκίας Μακρεμβολίτισσας.

Δόγισσα της Βενετίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Θεοδώρα παντρεύτηκε τον Ντομένικο Σέλβο στην Κωνσταντινούπολη (1075) με αυτοκρατορική μεγαλοπρέπεια, την έστεψε ο ίδιος ο αδελφός της Μιχαήλ Ζ΄ Δούκας. Όταν επέστρεψε στην Δημοκρατία της Βενετίας πήρε μαζί της μια μεγάλη Ελληνική συνοδεία και έγινε μισητή για την υπεροψία και την υπερηφάνεια της, χρησιμοποιούσε όπως είχε μάθει από την πατρίδα της πιρούνια, κύπελλα και χαρτοπετσέτες. Η δόγισσα πέθανε από μια περίεργη ασθένεια που ο λαός της Βενετίας την απέδωσε σε "Θεία τιμωρία" για τον τρόπο που ζούσε.

Αμφισβητούμενες μαρτυρίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο καρδινάλιος επίσκοπος της Όστια Πίτερ Ντέμιαν έγραψε χαρακτηριστικά : "Το σώμα της δόγισσας σάπισε από την υπερβολική καλοπέραση".[3] Δεν είναι βέβαιο πόσο αξιοπιστία έχει η φράση επειδή ο γάμος έγινε το 1075 και ο Πίτερ Ντέμιαν είχε πεθάνει από το 1072. Μια παρόμοια ιστορία έχει γράψει για τον γάμο ανάμεσα στον Τζιοβάννι Ορσεόλο μεγαλύτερο γιο του Δόγη της Βενετίας Πιέτρο Β΄ Ορσεόλο και την Μαρία Αργυροπουλίνα ανιψιά των Βυζαντινών αυτοκρατόρων Βασιλείου του Βουλγαροκτόνου και Κωνσταντίνου Η΄. Ο γάμος έγινε στην Κωνσταντινούπολη (1005) αλλά πέθαναν και οι δυο από επιδημία πανώλης δυο χρόνια αργότερα όταν επέστρεψαν στην Βενετία (1007). Ο Πίτερ Ντέμιαν γεννήθηκε την τελευταία δεκαετία πριν του 1007 οπότε σε κάθε περίπτωση θεωρείται αδύνατο να το έγραψε.

  1. p15021.htm#i150208. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  3. Henisch pg. 185–186
  • Henisch, Bridget Ann (1976), Fast and Feast: Food in Medieval Society ISBN 0-271-01230-7
  • Staley, Edgcumbe (c1910), The Dogaressas of Venice
  • Bober, Phyllis Pray. Art, Culture, and Cuisine: Ancient and Medieval Gastronomy. University of Chicago Press, 1999.
  • Buck, John Henry. Old Plate, Its Makers & Marks: Its Makers and Marks. Gorham Manufacturing Company, 1903. Google Books: Original from Harvard University. Digitized Jun 22, 2007.
  • Hodgson, Francis Cotterell. The Early History of Venice: From the Foundation to the Conquest of Constantinople, A.D. 1204. G. Allen, 1901. Google Books: Original from the New York Public Library. Digitized Sep 11, 2007
  • Nicol, Donald MacGillivray. Byzantium and Venice: A Study in Diplomatic and Cultural Relations. Cambridge University Press, 1992.