Η κυρίαρχη θρησκεία στη Σλοβενία είναι ο Χριστιανισμός, κυρίως η Καθολική Εκκλησία, η μεγαλύτερη χριστιανική ομολογία στη χώρα. Άλλες χριστιανικές ομολογίες που έχουν οπαδούς στη χώρα περιλαμβάνουν την Ανατολική Ορθοδοξία και τον Προτεσταντισμό. Το Ισλάμ, ο Ιουδαϊσμός και ο Ινδουισμός είναι μικρές μειονοτικές θρησκείες στη Σλοβενία. Περίπου το 18% του πληθυσμού είναι είτε αγνωστικιστές είτε άθεοι.[2][3]
Η θρησκεία έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του σλοβενικού έθνους και της χώρας της Σλοβενίας. Ακολουθώντας τον σοσιαλισμό μετά τον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο, είχε επιτευχθεί ένας βαθμός χωρισμού του κράτους και της εκκλησίας στην ανεξάρτητη Σλοβενία. Τον Φεβρουάριο του 2007, η Σλοβενία ψήφισε έναν νέο νόμο περί θρησκευτικής ελευθερίας με κλίση προς την Καθολική Εκκλησία (ιδίως όσον αφορά στην κρατική χρηματοδότηση) και αυστηρούς όρους για την εγγραφή νέων θρησκευτικών κοινοτήτων.[3]
Η Καθολική Εκκλησία στη Σλοβενία είναι μέρος της παγκόσμιας Καθολικής Εκκλησίας, υπό την πνευματική ηγεσία του Πάπα στη Ρώμη.
Υπάρχουν περίπου 1.135.626 καθολικοί στη χώρα (περίπου το 57,8% του συνολικού πληθυσμού σύμφωνα με την απογραφή του 2002[4]). Η χώρα χωρίζεται σε έξι επισκοπές, συμπεριλαμβανομένων δύο αρχιεπισκοπών. Η επισκοπή του Μάριμπορ αναδείχθηκε σε Αρχιεπισκοπή από τον Πάπα Βενέδικτο ΙΣΤ' το 2006.
Ο προτεσταντισμός συνδέεται στενά με την ιστορία των Σλοβένων, με τη σλοβενική γλώσσα να έχει καθιερωθεί στη Μεταρρύθμιση. Ο Πρίμοζ Τρούμπαρ ήταν κορυφαίος πρώην Σλοβένος συγγραφέας και προτεσταντικός μεταρρυθμιστής. Συνέβαλε στην ανάπτυξη της σλοβενικής γλώσσας και του σλοβενικού πολιτισμού.
Η Μεταρρύθμιση άκμασε τον 16ο αιώνα, αντιπροσωπεύοντας τη συντριπτική πλειονότητα της πολιτιστικής ανάπτυξης στη Σλοβενία. Ο Λουθηρανισμός ήταν η πιο δημοφιλής προτεσταντική ονομασία μεταξύ των Σλοβένων, με μειονότητες, κυρίως του Καλβινισμού.
Ο Προτεσταντισμός μεταξύ των Σλοβένων επιχειρήθηκε να εξαλειφθεί από τον Οίκο των Αψβούργων με την Αντιμεταρρύθμιση. Η αντιμεταρρύθμιση αναπτύχθηκε σε μεγάλο βαθμό στην πλειοψηφία των σλοβενικών περιοχών. Μέσα που χρησιμοποιήθηκαν περιελάμβαναν δολοφονία, απέλαση, καύση βιβλίων και γενική απαγόρευση της σλοβενικής γλώσσας. Εξαιρέθηκαν ανατολικές περιοχές (όπως το Πρεκμούργιε), που ελέγχονταν από την ουγγρική αριστοκρατία, συχνά Καλβινιστές. Ιστορικά, οι Ούγγροι είχαν υιοθετήσει τον Λουθηρανισμό πρώτα, προτού σταδιακά στραφούν στον Καλβινισμό. Δεν είχαν πολιτική καταπολέμησης του Λουθηρανισμού.
Η Ανατολική Ορθοδοξία διατηρεί σημαντική παρουσία στη χώρα και ασκείται κατά πλειοψηφία από Σλοβένους Σερβικής καταγωγής. Οι Ανατολικοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί στη Σλοβενία υπάγονται στην εκκλησιαστική δικαιοδοσία του Σερβικού Ορθόδοξου Μητροπολίτη του Ζάγκρεμπ και της Λιουμπλιάνα.
Οι Μουσουλμάνοι στη Σλοβενία είναι εθνικά ως επί το πλείστον Βόσνιοι και εθνικοί μουσουλμάνοι.[5] Το 2014, υπήρχαν περίπου 48.266 μουσουλμάνοι στη Σλοβενία, που αποτελούν περίπου το 2,4 τοις εκατό του συνολικού πληθυσμού. Η Μουσουλμανική κοινότητα της Σλοβενίας διευθύνεται από τον Νεντζάντ Γκράμπους.[6]
Σύμφωνα με τα δημοσιευμένα στοιχεία από την απογραφή της Σλοβενίας το 2002, από συνολικά 47.488 μουσουλμάνους (2,4% του συνολικού πληθυσμού) 2.804 μουσουλμάνοι (5,90% του συνόλου των μουσουλμάνων στη Σλοβενία) δήλωσαν τους εαυτούς τους ως εθνικούς Σλοβένους μουσουλμάνους.[7]
Υπάρχουν επίσης Μουσουλμάνοι από την Κεντρική, Νότια και Νοτιοανατολική Ασία, οι οποίοι δεν υπολογίζονται στην απογραφή επειδή είναι μετανάστες εργαζόμενοι.
|title=
(βοήθεια)