Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Θωμάς Μάγιστρος | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Θωμάς Μάγιστρος (Ελληνικά) |
Γέννηση | 1275 (περίπου)[1] Θεσσαλονίκη |
Θάνατος | 1346 (περίπου)[1] |
Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία[1] |
Θρησκεία | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | μεσαιωνική ελληνική γλώσσα |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | φιλόλογος[1] θεολόγος[1] |
Περίοδος ακμής | 1310[2] - 1327[2] |
Ο Θωμάς Μάγιστρος ή μοναχός Θεόδουλος, που άκμασε κατά τη βασιλεία του Ανδρονίκου Β΄ (1282-1328) ήταν ένας από τους Βυζαντινούς φιλολόγους που αναγνωρίστηκε αυτή την περίοδο για το έργο του . Έγινε γραμματικός και έμπιστος σύμβουλος του Ανδρονίκου Β΄ Παλαιολόγου.
Το κύριο σύγγραμά του Εκλογή ονομάτων και ρημάτων αττικών είναι μία συλλογή επιλεγμένων Αττικών λέξεων και φράσεων ταξινομημένων αλφαβητικά. Συντάχθηκε ως βοήθημα για σύνθεση Ελληνικών κειμένων, από όμοια έργα των Φρυνίχου Αραβίου, Αμμωνίου Γραμματικού, Ηρωδιανού και Αιλίου Μοίρη.
Επίσης έγραψε Σχόλια στον Αισχύλο, Σοφοκλή, Ευριπίδη (με μία βιογραφία) και σε τρεις κωμωδίες του Αριστοφάνη. Τα Σχόλια στον Πίνδαρο που του αποδίδουν δύο χειρόγραφα, τώρα αποδίδονται στον Δημήτριο Τρικλίνιο. Οι λόγοι και οι επιστολές του αποτελούνται από δημηγορίες με συνήθη σοφιστικά πρότυπα και αναφέρονται σε ιστορικά συμβάντα: μία συζήτηση μεταξύ των πατέρων του Κυναίγειρου και του Καλλίμαχου, Αθηναίων που έπεσαν στον Μαραθώνα, ως προς το ποιος έπρεπε πρώτος να εκφωνήσει επικήδειο. Ο Θωμάς συνέγραψε επίσης ένα κάτοπτρο ηγεμόνος, το οποίο έχει ως αποδέκτη του τον Ανδρόνικο Β΄[3], μίας υπεράσπισης του Ρωμαίου στρατηγού Χανδρηνού προς τον Αυτοκράτορα, μίας επιστολής των ωμοτήτων των Καταλανών και των Τούρκων στη Θεσσαλία και τη Μακεδονία, μίας συγχαρητήριας επιστολής στον Θεόδωρο Μετοχίτη και ενός πανηγυρικού λόγου για τον βασιλιά της Κύπρου.