Ιεσσαί του Καχέτι (γιος του Λέβαν)

Ιεσσαί του Καχέτι (γιος του Λέβαν)
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1527
Θάνατος	1580
Θρησκεία	Ισλάμ
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
Γονείς	Λέβαν του Καχέτι
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	στρατηγός
δεδομένα

Ο Ιεσσαί (γεωργιανά: იესე, Γιέσσε), γνωστός και ως ' Isa Khan Gorji (περσικά: عیسی خان گرجی‎‎, Ισά Χαν Γκόργιι) (π. 1527 – 1580) ήταν Γεωργιανός πρίγκιπας του βασιλικού οίκου Kakheti, του οποίου η καριέρα άνθισε στην υπηρεσία της δυναστείας των Σαφαβιδών του Ιράν και περιελάμβανε αρκετά χρόνια ως κυβερνήτης του Shaki στο σημερινό Αζερμπαϊτζάν .

Πρώιμη ζωή

Ο Ιεσσαί ήταν γιος του βασιλιά Λέοντα της Καχέτης από την πρώτη του σύζυγο Τινατίν Γκουριέλι . Ως νεαρός πρίγκιπας, ο Τζέσι τοποθετήθηκε από τον πατέρα του επικεφαλής των γεωργιανών βοηθών που ζήτησε ο σάχης των Σαφαβίδων Ταχμάσπ Α' κατά τη διάρκεια του πολέμου του με την Οθωμανική Αυτοκρατορία (1532–55). Μετά τη σύναψη της ειρήνης, ο Jesse αφέθηκε όμηρος στο Ιράν, όπου ασπάστηκε το Ισλάμ και έγινε γνωστός ως 'Isa Khan Gorji. Το 1558 ή το 1560 έγινε από τον Σάχη Ταχμάσπ Α' κυβερνήτης του Shaki, μιας μουσουλμανικής πόλης κοντά στα σύνορα της πατρίδας του. ^[1] Κατά την επίθεσή του, ανυψώθηκε επίσης στο βαθμό του farzand ("γιος") από τον βασιλιά των Σαφαβίδων. ^[2] Ο Τζέσι θα μπορούσε να ήταν ένας ανώνυμος Γεωργιανός πρίγκιπας που αναφέρθηκε από τον Άγγλο εξερευνητή Άντονι Τζένκινσον ως παρευρισκόμενος στο ακροατήριό του με τον Σάχη Ταχμάσπ στις 20 Νοεμβρίου 1562. Εναλλακτικά, ο Γεωργιανός πρίγκιπας ταυτίζεται με τον Νταούντ Χαν, αδελφό του βασιλιά Σίμωνα Α' του Καρτλί . ^[3]

Σταδιοδρομία στην υπηρεσία των Σαφαβιδών

Το 1576, ο Ισά Χαν ενεπλάκη σε έναν αγώνα εξουσίας μετά το τέλος τού σαχ Ταχμάσπ. Ήταν μέλος της γεωργιανής φατρίας με έδρα το Καζβίν, συμπεριλαμβανομένης της Γεωργιανής χήρας τού Ταχμάσπ, Ζαχρά Μπατζί, μίας πριγκίπισσας Σαλικασβίλι, η οποία προσπάθησε να εξασφαλίσει τη διαδοχή του νεότερου γιου τού Ταχμάσπ, Χαϊντάρ. Αλλά μία αντίπαλη φατρία, στην οποία κυριαρχούσαν οι Σουνίτες ευγενείς, δολοφόνησε τον Χαϊντάρ στο Καζβίν και έβαλε τον Ισμαήλ Β΄ στο θρόνο. Σύμφωνα με τον ιστορικό του 17ου αι. Iσκαντάρ μπεν Μουνσί, «Ο Iσά Χαν φυλακίστηκε μαζί με έναν άλλο Γεωργιανό, τον Σίμωνα Α΄ τού Κάρτλι, στο Aλαμούτ και απελευθερώθηκε μαζί του από τον σάχη Ισμαήλ. Ο Mουνσί μπορεί να τον συγχέει με τον Aρτσίλ, γιο τού Bαγράτ, πρίγκιπα τού Mουχράνι. Με την άνοδο τού σάχη Μοχάμεντ Χονταμπάντα το 1578, ο Ισά Χαν ήταν και πάλι υπέρ. Μαζί με τον Σίμωνα και έναν ακόμη Γεωργιανό, τον σάχη Ρουστάμ τον Λουρ, ήταν παρών στη στέψη τού Χονταμπάντα και οι τρεις έλαβαν την τιμή να φιλήσουν τα πόδια τού σάχη. ^[4] «Η πίστη τού Ισά Χαν στους Σαφαβίδες εδραιώθηκε το 1578, με τον γάμο του με την κόρη τού Αμπούλ Νασίρ Σαμ Μίρζα, ετεροθαλούς αδελφού τού Σάχη Ταχμάσπ Α΄ και γιου τού Ισμαήλ Α΄, από τη σύζυγό του, κόρη του Χουσεΐν Χαν-ε Σαμλού. ^{[5] [6]} Την ίδια χρονιά, ο Ισά Χαν έπρεπε να διαφύγει από τον οθωμανικό στρατό τού Λάλα Καρά Μουσταφά Πασά, που προήλαυνε. Στη συνέχεια επέστρεψε στον Χριστιανισμό και κατέφυγε στην πατρίδα του, όπου απεβίωσε λίγο αργότερα, το 1580. ^[1]

Οικογένεια

Ο Ιεσσαί απέκτησε τους πρίγκιπες:

• Μπαγκράτ (απεβ. μετά το 1607), αιχμάλωτος των Σαφαβιδών για είκοσι χρόνια (1580–1600), στη συνέχεια αναχώρησε για τη Ρωσία, όπου ζούσε ως πρίγκιπας Πανκράτι Γιεσσεγιέβιτς Γκρουζίνσκι από το 1607.
• Μαχμάντ-Μίρζα (άκμασε το 1580).
• Χοσρό (απεβ. μετά το 1574).
• Μία ανώνυμη κόρη (άκμασε το 1605).

Βιβλιογραφικές αναφορές

1. Allen, W.E.D. (1932). A history of the Georgian people; from the beginning down to the Russian conquest in the nineteenth century. London: Routledge & K. Paul. σελ. 383. ISBN 0-7100-6959-6. 
2. Floor 2001, σελ. 83.
3. Karchava 2018.
4. Quinn, Sholeh A. (2006). «Coronation Narratives in Safavid Chronicles». Στο: Pfeiffer, Judith. History and Historiography of Post-Mongol Central Asia and the Middle East: Studies in Honor of John E. Woods. Wiesbaden: Otto Harrassowitz Verlag. σελ. 322. ISBN 3447052783. 
5. Bierbrier, Morris (Fall 1997). «The Descendants of Theodora Comnena of Trebizond». The Genealogist 11 (2): 242. 
6. Montgomery, Hugh, επιμ. (1980). Burke's Royal Families of the World, Volume 2. London: Burke's Peerage. σελ. 139. ISBN 0850110297. 

Πηγές

• Floor, Willem (2001). Safavid Government Institutions. Costa Mesa, California: Mazda Publishers. ISBN 978-1568591353. 
• Floor, Willem M. (2008). Titles and Emoluments in Safavid Iran: A Third Manual of Safavid Administration, by Mirza Naqi Nasiri. Washington, DC: Mage Publishers. σελ. 280. ISBN 978-1933823232. 
• Karchava, Tea (2018). «აღმოსავლეთში ინგლისელთა სავაჭრო და დიპლომატიური მიზნებისა და საქართველოს ისტორიის ზოგიერთი საკითხის დაზუსტებისთვის (ენტონი ჯენკინსონის რელაციონის მიხედვით) [England's commercial and diplomatic goals In the east and some issues of Georgian history (according to Anthony Jenkinson’s notes)]» (στα Georgian, English). Proceedings. Institute of Georgian History. Faculty of Humanities. Ivane Javakhishvili Tbilisi State University 14 (14): 206–232.