Ιμάν Κελίφ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | إيمان خليف (Αραβικά) |
Γέννηση | 2 Μαΐου 1999[1] Αΐν Σιντί Αλί[2][1] |
Χώρα πολιτογράφησης | Αλγερία[1] |
Ύψος | 178 cm |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Αραβικά Γαλλικά Αγγλικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πυγμάχος[2][1] |
Σχετικά πολυμέσα | |
Η Ιμάν Κελίφ (αραβικά: إيمان خليف, γεννημένη στις 2 Μαΐου 1999 στο Τιαρέτ) είναι Αλγερινή πυγμάχος ελαφρών μεσαίων βαρών (66 κιλά), χρυσή Ολυμπιονίκης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024.
Η Κελίφ μεγάλωσε σε ένα αγροτικό χωριό κοντά στο Τιαρέτ, στη βορειοδυτική Αλγερία. Αρχικά έπαιζε ποδόσφαιρο πριν ασχοληθεί με την πυγμαχία.[3] Στα πρώτα της χρόνια, πουλούσε παλιοσίδερα για να αντέξει οικονομικά το ταξίδι για προπόνηση σε γειτονικό χωριό. Η Κελίφ έχει αναφέρει ότι ο πατέρας της δεν υποστήριζε «πυγμαχία για κορίτσια».[4]
Ο πρώτος μεγάλος αγώνας στην κατηγορία γυναικών της Κελίφ ήταν το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Πυγμαχίας το 2018 στην Ινδία, όπου αποκλείστηκε στον πρώτο γύρο και τερμάτισε 17η.[5] Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Πυγμαχίας 2019 στη Ρωσία, αποκλείστηκε στον πρώτο αγώνα εναντίον της Ναταλία Σαντρίνα και τερμάτισε στην 33η θέση.[6] Η Κελίφ αγωνίστηκε για την Αλγερία στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2021 στο Τόκιο στην κατηγορία ελαφρών βαρών. Εκεί αποκλείστηκε στα προημιτελικά απέναντι στην Ιρλανδή Κέλι Χάρινγκτον.[7]
Το 2022 πήρε μέρος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Πυγμαχίας και έγινε η πρώτη Αλγερινή πυγμάχος που έφτασε στον τελικό, όπου αντιμετώπισε την Ιρλανδή Άμι Μπρόντχαρστ και έχασε.[8]
Τον Μάρτιο του 2023, λίγο πριν τον αγώνα της για το χρυσό μετάλλιο με την Γιανγκ Λιου, η Κελίφ αποκλείστηκε από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Γυναικών στην Ινδία επειδή απέτυχε σε βιοχημικό τεστ DNA επαλήθευσης φύλου. Ο Umar Nazarovich Kremlev, πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Πυγμαχίας (IBA), ισχυρίστηκε ότι οι εξετάσεις DNA έδειξαν ότι η Κελίφ είχε χρωμοσώματα XY[9]. Η Κελίφ προσέφυγε στο Διεθνές Αθλητικό Διαιτητικό Δικαστήριο (CAS), αλλά αργότερα απέσυρε την έφεσή της , οπότε η απόφαση της IBA έγινε οριστική. Το 2024, η IBA ανέφερε ότι η Ιμανέ Κελίφ και άλλοι «δεν υποβλήθηκαν σε τεστ τεστοστερόνης, αλλά σε ξεχωριστή και αναγνωρισμένη εξέταση, οι λεπτομέρειες της οποίας παραμένουν εμπιστευτικές».[10] Τον Ιανουάριο του 2024, η Κελίφ έγινε πρέσβειρα UNICEF της χώρας της.[6]
Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024, χρησιμοποιώντας διαφορετικούς κανόνες από την IBA (την οποία από το 2019 δεν αναγνωρίζει ως παγκόσμιο αθλητικό φορέα του αθλήματος μετά από αποτυχία εφαρμογής διακυβέρνησης και οικονομικών μεταρρυθμίσεων[11]) δέχθηκε την Κελίφ στους Ολυμπιακούς Aγώνες και επιβεβαίωσε ότι «εκπλήρωσε τις προϋποθέσεις συμμετοχής και όλους τους ισχύοντες ιατρικούς κανονισμούς. Η ΔΟΕ δήλωσε ότι η Κελίφ ήταν γυναίκα σύμφωνα με το διαβατήριό της και ισχυρίστηκε ότι δεν υπήρχε «πρόβλημα διαφυλικότητας» μαζί της.[12]
Την 1η Αυγούστου 2024, ο εναρκτήριος αγώνας μεταξύ της Κελίφ και της Ιταλίδας Άντζελα Καρίνι έληξε σε 46 δευτερόλεπτα. Μετά από δύο δυνατά χτυπήματα, η Καρίνι εγκατέλειψε και αποχώρησε κλαίγοντας από το ρινγκ χωρίς να συγχαρεί την αντίπαλό της.[8][13] Ο προπονητής της έκανε λόγο για άδικο αγώνα. Ο αγώνας προκάλεσε επίσης κριτική από υπερσυντηρητικούς κύκλους αλλά και υπερσυντηρητικούς πολιτικούς.[14] Δύο ημέρες μετά ο Πρόεδρος της ΔΟΕ Τόμας Μπαχ τόνισε ότι η «ρητορική μίσους» που απευθύνεται στην Αλγερινή πυγμάχο (όπως και στην Λιν Γιου Τινγκ) είναι «εντελώς απαράδεκτη». «Δεν θα λάβουμε μέρος σε έναν… πολιτιστικό πόλεμο με πολιτικά κίνητρα», είπε ο Μπαχ σε ενημέρωση στο Ολυμπιακό κανάλι, για τις δύο αθλήτριες που γεννήθηκαν ως γυναίκες, έχουν μεγαλώσει έτσι και έχουν διαβατήριο ως σε αυτό το φύλο.[15][16] Σε συνέντευξη τύπου στις 4 Αυγούστου ο εκπρόσωπος της ΔΟΕ διευκρίνησε ότι ο έλεγχος της IBA δεν ήταν νομότυπος.[17] Στις 9 Αυγούστου, νίκησε στον τελικό την Κινέζα Γιανγκ Λιου και κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο.[18][19] Έγινε η πρώτη γυναίκα χρυσή Ολυμπιονίκης της Αλγερίας στην πυγμαχία,[20] καθώς και η πρώτη πυγμάχος οποιουδήποτε φύλου της χώρας που κέρδισε μετάλλιο μετά το 2000 και η πρώτη που κατέκτησε χρυσό μετάλλιο μετά το 1996.[18]