Ιοβιανός | |
---|---|
Περίοδος | 741 |
Προκάτοχος | Θεοδάτος |
Διάδοχος | Ιωάννης Φαμπριακός (Magister Militum) |
δεδομένα ( ) |
Ο Ιοβιανός, επονομαζόμενος Ύπατος ή και Κηπάριος (Ceparius)[1], ήταν Βυζαντινός αξιωματούχος και στρατηγός. Σύμφωνα με την παράδοση, διετέλεσε Magister Militum (στρατηλάτης) του Δουκάτου της Βενετίας το 741.
Ο Ιοβιανός υπήρξε σύμφωνα με την μεταγενέστερη μεσαιωνική παράδοση ο τέταρτος στρατιωτικός διοικητής στην διαδοχή της διακυβέρνησης της Βενετίας μετά την δολοφονία του Δόγη Όρσο Ιπάτο, διαδεχόμενος στην εξουσία τον γιο του τελευταίου, Θεοδάτου, ο οποίος ήταν υπεύθυνος της διακυβέρνησης για το προηγούμενο έτος.
Έλαβε από την Κωνσταντινούπολη τον τίτλο του υπάτου, ενδεχομένως για την βοήθεια που προσέφερε στον Έξαρχο της Ραβέννας Ευτύχιο, ο οποίος βρήκε καταφύγιο στην Βενετία μετά την κατάληψη της Ραβέννας από τους Λομβαρδούς, όπου και εγκαταστάθηκε έως την ανακατάληψη της της πόλης[2][3][4].
Στην διάρκεια της περιόδου διακυβέρνησής του συνεχίστηκε η ένοπλη σύγκρουση μεταξύ της Ερακλέα και του Εκίλιο, με μία μάχη να λαμβάνει χώρα στην περιοχή η οποία είναι σήμερα γνωστή ως Torre del Caligo.