Ισραηλινές βουλευτικές εκλογές (2020)

Ισραηλινές βουλευτικές εκλογές 2020
2019 ←
 2 Μαρτίου 2020
 → 2021
Οι 120 έδρες του Κνέσετ
61 έδρες χρειάζονται για την πλειοψηφία
Συμμετοχή 71,5%
  Κόμμα πλειοψηφίας Κόμμα μειοψηφίας Τρίτο κόμμα
 
Επικεφαλής Μπενιαμίν Νετανιάχου Μπένι Γκαντς Αϊμάν Όντεχ
Κόμμα Λικούντ Κυανόλευκοι Κοινή λίστα
Προηγούμενες
εκλογές 		32 έδρες, 25,10% 33 έδρες, 25,95% 13 έδρες, 10,60%
Έδρες 36 33 15
Αλλαγή στις
έδρες 		Αύξηση 4 Σταθερό Αύξηση 2
Λαϊκή ψήφος 1.352.449 1.220.381 581.507
Ποσοστό 29,46% 26,59% 12,67%
  Τέταρτο κόμμα Πέμπτο κόμμα Έκτο κόμμα
 
Επικεφαλής Αριέ Ντέρι Γιάακοβ Λίτζμαν Αμίρ Πέρετζ
Κόμμα Σας Ενωμένος Ιουδαϊσμός της Τορά Εργατικό-Γκέσερ
Προηγούμενες
εκλογές 		9 έδρες, 7,44% 7 έδρες, 6,06% 6 έδρες, 4,80%
Έδρες 9 7 7
Αλλαγή στις
έδρες 		Σταθερό Σταθερό Αύξηση 1
Λαϊκή ψήφος 352.853 274.437 267.480
Ποσοστό 7,69% 5,98% 5,83%
  Έβδομο κόμμα Όγδοο κόμμα
 
Επικεφαλής Αβιγκντόρ Λίμπερμαν Νάφταλι Μπένετ
Κόμμα Ισραήλ, Πατρίδα Μας Γιαμίνα
Προηγούμενες
εκλογές 		8 έδρες, 6,99% 7 έδρες, 5,87%
Έδρες 7 6
Αλλαγή στις
έδρες 		Μείωση 1 Μείωση 1
Λαϊκή ψήφος 263.365 240.689
Ποσοστό 5,74% 5,24%
Απερχόμενος Πρωθυπουργός

Μπενιαμίν Νετανιάχου
Υπηρεσιακή κυβέρνηση
Λικούντ

Εκλεγμένος Πρωθυπουργός

...

Τα ψηφοδέλτια των εκλογών

Την 2η Μαρτίου 2020 διεξήχθησαν πρόωρες βουλευτικές εκλογές στο Ισραήλ, για την εκλογή των μελών του 23ου Κνέσετ (Κοινοβούλιο).[1] Βάσει της νομοθεσίας, οι εκλογές κανονικά έπρεπε να διεξαχθούν πριν την 3η Τρίτη του Εβραϊκού μήνα Χεσβάν, 4 χρόνια μετά την ημερομηνία διεξαγωγής των προηγούμενων εκλογών (17 Σεπτεμβρίου 2019), δηλαδή το αργότερο μέχρι την 31η Οκτωβρίου 2023.

Ωστόσο, την 11η Δεκεμβρίου 2019 δεν είχε σχηματιστεί ακόμα κυβέρνηση, οπότε συγκλήθηκαν πρόωρες εκλογές, που μάλιστα είναι οι τρίτες μέσα σε χρονική διάρκεια ενός ετούς, μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου και του Απριλίου του 2019.[2]

Ιστορικό

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μακρά περίοδος πολιτικού αδιεξόδου που οδήγησε στις εκλογές, οφείλεται στο ότι από τις εκλογές του Απριλίου και του Σεπτεμβρίου του 2019 δεν αναδείχθηκε καθαρή πλειοψηφία ώστε να σχηματιστεί κυβέρνηση 61 μελών, ούτε από τον υπηρεσιακό πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Νετανιάχου ούτε από τον αρχηγό της αντιπολίτευσης Μπένι Γκάντς, ούτε με τη συνεργασία των μικρότερων συμμαχικών κομμάτων τους.

Ως αποτέλεσμα, οι Νετανιάχου και Γκάντς συμφώνησαν καταρχάς ότι η μόνη λύση ήταν ο σχηματισμός μίας κυβέρνησης εθνικής ενότητας μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων (Λικούντ και Κυανόλευκοι).[3] [4] Όμως δεν τα κατάφεραν, επειδή διαφώνησαν σε πολλά, κυρίως επειδή ο Νετανιάχου απαίτησε να συμμετάσχουν στην κυβέρνηση τα μικρά θρησκευτικά δεξιά κόμματα της συμμαχίας του,[5] ενώ ο Γκάντς αρνήθηκε να συνεργαστεί με το κόμμα Λικούντ όσο έχει αρχηγό τον Νετιανάχου, στον οποίον έχουν απαγγελθεί κατηγορίες για δωροδοκία και απάτη.[6]

Η Όρλι Αντάς, η διευθύντρια της Κεντρικής Εκλογικής Επιτροπής, επέστησε την προσοχή στο ότι δεν διαθέτει την αναγκαία χρηματοδότηση και το προσωπικό για τη διεξαγωγή εκλογών για τρίτη φορά,[7] και ο Πρόεδρος Ρεουβέν Ριβλίν εξέφρασε την επιθυμία του να αποφευχθούν, εκφράζοντας επανειλημμένα την απογοήτευσή του για την αδυναμία σχηματισμού μίας κυβέρνησης ενότητας.[8] Μετά, όπως ορίζει ο Βασικός Νόμος, την 21 Νοεμβρίου 2019 προκήρυξε μια περίοδο 21 ημερών, κατά την οποία οποιοσδήποτε βουλευτής της Κνέσετ μπορούσε να εξασφαλίσει τη στήριξη 60 συναδέλφων του θα αναλάμβανε να σχηματίσει κυβέρνηση. Μέχρι τις 11 Δεκεμβρίου κανείς από τους βουλευτές δεν τα κατάφερε, οπότε ο Ριβλίν αναγκάστηκε να προκηρύξει νέες εκλογές.[9]

Ημερομηνία διεξαγωγής των εκλογών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η προθεσμία για τη συγκρότηση κυβέρνησης έληξε τα μεσάνυχτα της 11ης Δεκεμβρίου, και οι εκλογές που προκηρύχθηκαν για 90 ημέρες αργότερα θα έπρεπε να διεξαχθούν την 10η Μαρτίου. Όμως, επειδή εκείνη την ημέρα πέφτει η Εβραϊκή εορτή Πούριμ, οι εκλογές έπρεπε να προγραμματιστούν για μία εβδομάδα νωρίτερα (3 Μαρτίου) ή μία εβδομάδα αργότερα (17 Μαρτίου).[10][11] Η μετακίνηση της ημερομηνίας των εκλογών έπρεπε να εγκριθεί με ψήφισμα από το Κνέσετ. [12] Η 3η Μαρτίου ήταν ακατάλληλη επειδή θα σύμπεφτε με την Ισραηλινή ημέρα μνήμης, οπότε η Λικούντ πρότεινε την 16η Μαρτίου, ενώ οι Κυανόλευκοι την 2η Μαρτίου.[13] Τα δύο κόμματα συμφώνησαν για την 2η Μαρτίου 2020, οπότε τα απαιτούμενα ψηφίσματα του Κνέσετ έγιναν στις 11 και 12 Δεκεμβρίου. [14]

Κόμματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κοινοβουλευτικές παρατάξεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στον πίνακα αναφέρονται οι κοινοβουλευτικές παρατάξεις που εκπροσωπήθηκαν στο 22ο Κνέσετ .

Κόμμα/ Συμμαχία Ιδεολογία Σύμβολο Δημογραφική ομάδα Ηγέτης Εκλογές του Σεπτεμβρίου 2019
Ψήφοι (%) Έδρες
Κυανόλευκοι Πολυσυλλεκτικό κόμμα Φιλελευθερισμός Εβρ. פה‎ - Μπένι Γκαντς 25,94%
33 / 120
Λικούντ Εθνικός φιλελευθερισμός

Εθνικός συντηρητισμός

Εβρ. מחל‎ - Μπενιαμίν Νετανιάχου 25,15%
32 / 120
Κοινή Λίστα Πολυσυλλεκτικό κόμμα

Συμφέροντα των μειονοτήτων

Εβρ. ודעם‎ Ισραηλινοί Άραβες Αϊμάν Όντεχ 10,45%
13 / 120
Σας Θρησκευτικός συντηρητισμός

Λαϊκισμός

Εβρ. שס‎ Σεφαρδίτες και Χαρεντίμ Άριε Ντέρι 7,47%
9 / 120
Γισραέλ Μπεϊτέινου Εθνικισμός

Κοσμικισμός

Εβρ. ל‎ Ρωσόγλωσσοι Αβιγκντόρ Λίμπερμαν 6,98%
8 / 120
Ενωμένος Ιουδαϊσμός της Τορά Θρησκευτικός συντηρητισμός Εβρ. ג‎ Ασκενάζι Χαρεντίμ Γιάκοβ Λίτζμαν 6,09%
7 / 120
Εβραϊκό Σπίτι- Εθνική Ενωση Θρησκευτικός Σιωνισμός

Θρησκευτικός συντηρητισμός

Εβρ. טב‎ Σύγχρονοι Ορθόδοξοι και

Χαρντάλ Εβραίοι

Ράφι Περέτςζ 5,87%
4 / 120
Νέα δεξιά Εθνικός συντηρητισμός

Οικονομικός φιλελευθερισμός

- Ναφτάλι Μπένετ [15]
3 / 120
Εργατικό-Γκέσερ Σοσιαλδημοκρατία Εβρ. אמת‎ - Αμίρ Πέρετζ 4.80%
6 / 120
Δημοκρατική Ένωση Σοσιαλδημοκρατία

Προοδευτισμός

Εβρ. מרצ‎ - Νιτσάν Χόροβιτς 4.34%
5 / 120

Συμμετέχοντα κόμματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Η κεντρική επιτροπή του κόμματος Λικούντ, την 8η Δεκεμβρίου 2019 ψήφισε να μην διεξαχθούν προκαταρκτικές για την κατάρτιση της εκλογικής λίστας, αλλά σύντομα το ενδοκομματικό δικαστήριο έκρινε ότι κάτι τέτοιο θα ήταν αντισυνταγματικό.[16][17] Την 26η Δεκεμβρίου έγιναν εκλογές για την ηγεσία του κόμματος [18] στις οποίες ο Νετανιάχου κατάφερε συντριπτική νίκη έναντι του αντιπάλου του Γκίντεον Σάαρ, συγκεντρώνοντας το 72,5% των ψήφων.[19][20] Την 16η Ιανουαρίου το Λίκουντ υπέβαλλε την λίστα του, και ήταν η ίδια με των προηγούμενων εκλογών. [21]
  • Ο Γιαΐρ Λαπίντ της Κυανόλευκης πολιτικής συμμαχίας ( Εβρ. פה‎) δήλωσε ότι δεν θα διεκδικήσει την αρχηγία και συνεπώς ο Γκαντς θα είναι ο μόνος υποψήφιος για τη θέση του Πρωθυπουργού. [22] Το κόμμα υπέβαλε την λίστα του την 15η Ιανουαρίου. [23]
  • Κοινή Λίστα ( Εβρ. ודעם‎ )[24]
  • Εργατικό - Γκέσερ - Μέρετζ ( Εβρ. אמת‎): την 15η Δεκεμβρίου το Εργατικό-Γκέσερ ανακοίνωσαν ότι θα μείνουν μαζί για τις εκλογές του Μαρτίου,[25] και ότι ο Αμίρ Περέτζ θα παραμείνει αρχηγός του κόμματος. [26] Την 25η Δεκεμβρίου το Εργατικό Κόμμα επέτρεψε στον Περέτζ να επιλέξει δύο υποψηφίους, οι οποίοι θα μπουν στις 10 πρώτες θέσεις της λίστας κατεβάζοντας κάτω άλλους υποψηφίους. [27] Την 16η Δεκεμβρίου το κόμμα Μέρετζ αποφάσισε να προχωρήσει χωρίς νέες ενδοκομματικές εκλογές,[28] οπότε ο Νιτσάν Χόροβιτς παρέμεινε αρχηγός του κόμματος και η λίστα υποψηφίων που υπέβαλλε το κόμμα ήταν η ίδια με των προηγούμενων εκλογών.[29] Την 7η Ιανουαρίου 2020 η Δημοκρατική Ένωση ανακοίνωσε ότι θα συμμετάσχει στις εκλογές,[30] και ο Πέρετζ πρότεινε το σχηματισμό μιας κεντροαριστερής πολιτικής συμμαχίας με το Εργατικό Κόμμα, τους Κυανόλευκους και την Δημοκρατική Ένωση.[31] Την επόμενη ημέρα, ο Γκαντς απέκλεισε το ενδεχόμενο της ένωσης με οποιοδήποτε κόμμα, και αντί αυτού πρότεινε μία συγχώνευση του Εργατικού-Γκέσερ με τη Δημοκρατική Ένωση.[32] Την 13η Ιανουαρίου το Εργατικό Κόμμα ανακοίνωσε ότι στις εκλογές θα έχει κοινή λίστα με το κόμμα Μέρετζ,[33][34] [35][36] την οποία υπέβαλλαν την 15η Ιανουαρίου. [37]
  • Σας ( Εβρ. שס‎ ) [38]
  • Γισραέλ Μπεϊτέινου ( Εβρ. ל‎ ) [39]
  • Ενωμένος Ιουδαϊσμός της Τορά ( Εβρ. ג‎ )[24]
  • Γιαμίνα ( Εβρ. טב‎) Το Εβραϊκό Σπίτι και το Οτζμά Γεχουντίτ την 20η Δεκεμβρίου ανακοίνωσαν ότι θα έχουν κοινή λίστα (αργότερα μετονομάστηκαν σε Ενωμένο Εβραϊκό Σπίτι) [40] και προσκάλεσαν και το Τκούμα στη συνεργασία τους. [41] Την 21η Δεκεμβρίου ο αρχηγός του Εβραϊκού Σπιτιού αντιμετώπισε αντιξοότητες από μεγάλη μερίδα του κόμματος του (κυρίως από τον Μότι Γιόγκεφ) που αντιτάχθηκε στη συγχώνευση των κομμάτων,[42] η οποία όμως τελικά εγκρίθηκε την 13η Ιανουαρίου. [43] Την 19η Δεκεμβρίου η Αγελέτ Σακέντ ανακοίνωσε ότι θα παραμείνει μέλος της Νέας Δεξιάς, και ότι είναι η δεύτερη στη λίστα του κόμματος. [44] Την 14η Ιανουαρίου ανακοινώθηκε ότι η Νέα Δεξιά θα έχει κοινή λίστα με το κόμμα Τκούμα, [45] του οποίου οι διαπραγματεύσεις για συμμαχία με το Εβραϊκό Σπίτι κατέρρευσαν,[46] επειδή δεν ψηφίστηκε και δεν εγκρίθηκε η συγχώνευση.[47] Τελικά, το Εβραϊκό Σπίτι, η Εθνική Ένωση και η Νέα Δεξιά αποφάσισαν να συμμετάσχουν στις εκλογές μαζί, ως μέρη της δεξιάς συμμαχίας Γιαμίνα.[48][49][50][51][52]
  • Πρωτοεμφανίστηκε το νέο γυναικείο κόμμα Κολ Χανασίμ ( Εβρ. נ‎ ), που σημαίνει "Φωνές Γυναικών" και η πολιτική του πλατφόρμα αφορά την ισότητα των φύλων και τις γυναίκες αρχηγούς. [53] [54]

Αποτελέσματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αριθμός ψήφων
Λικ.
  
 29.46%
ΚΛ
  
 26.59%
Λίστα
  
 12.67%
Σας
  
 7.69%
ΕΙτΤ
  
 5.98%
ΕΓκΜ
  
 5.83%
ΓιΜπ
  
 5.74%
Γι.
  
 5.24%
Άλλοι
  
 0.80%
Αριθμός εδρών
Λικ.
  
 30.00%
ΚΛ
  
 27.50%
Λίστα
  
 12.50%
Σας
  
 7.50%
ΕΙτΤ
  
 5.83%
ΕΓκΜ
  
 5.83%
ΓιΜπ
  
 5.83%
Γι.
  
 5.00%
Κόμμα Ψήφοι % Έδρες +/–
Λικούντ 1,352,449 29.46 36 +4
Κυανόλευκοι 1,220,381 26.59 33 0
Κοινή λίστα 581,507 12.67 15 +2
Σας 352,853 7.69 9 0
Ενωμένος Ιουδαϊσμός της Τορά 274,437 5.98 7 0
Εργατικό–Γκέσερ–Μέρετζ 267,480 5.83 7 –3
Γισραέλ Μπεϊτέινου 263,365 5.74 7 –1
Γιαμίνα 240,689 5.24 6 –1
Ότζμα Γιεχουντίτ 19,402 0.42 0 0
Φιλελεύθερη- Οικονομική Δύναμη 3,781 0.08 0 νέο
Γυναικεία Φωνή 2,773 0.06 0 νέο
Πειρατικό Κόμμα 1,473 0.03 0 0
Μισπάτ Τζέντεκ 1,375 0.03 0 νέο
Τα Ισραηλινά Δικαιώματά Μας 980 0.02 0 0
Εγώ και Εσύ 812 0.02 0 νέο
Ιχούντ Χαμπριτ Βεχασουταφούτ 677 0.01 0 νέο
Νέα Τάξη 677 0.01 0 0
Κόαχ Λεχασπία 667 0.01 0 0
Μιτκαντέμετ 622 0.01 0 0
Ντάαμ–Πράσινη οικονομία– ΈναΈθνος 612 0.01 0 0
Εβραϊκή Καρδιά 516 0.01 0 νέο
Σάμα 442 0.01 0 νέο
Μπλοκ Βίβλος 389 0.01 0 0
Κάμα 350 0.01 0 0
Ερυθρόλευκοι 342 0.01 0 0
Όραμα 308 0.01 0 νέο
Κοινωνική Ηγεσία 271 0.01 0 νέο
Ανθρώπινη Αξιοπρέπεια 222 0.00 0 0
Δράση για το Ισραήλ 210 0.00 0 0
Άκυρα/λευκά ψηφοδέλτια 25,073 – – –
Σύνολο 4,615,135 100 120 0
Εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι/προσέλευση 6,453,255 71.52 – –
Πηγή: CEC, Times of Israel


Μετά τις εκλογές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 8 Μαρτίου 2020, ο Λίμπερμαν (αρχηγός του Γισραέλ Μπεϊτέινου) παρουσίασε στον Γκαντς τις ελάχιστες προϋποθέσεις που πρέπει να πληρωθούν για να στηρίξει το σχηματισμό μιας κυβέρνησης συνεργασίας με αρχηγό τον Γκαντς.[55] Την επόμενη μέρα, η Παλαιστινιακή Κοινή Λίστα συμφώνησε να συνεργαστεί με τον Γκαντς και τον Λίμπερμαν ώστε να μην επανεκλεγεί ο Νετανιάχου.[56] Στις 10 Μαρτίου η Όρλι Λέβι (αρχηγός του κόμματος Γκέσερ) εγκατέλειψε την συμμαχία Εργατικό-Γκέσερ-Μέρετζ και ανακοίνωσε ότι δεν θα υποστηρίξει μια κυβέρνηση μειοψηφίας. Οι Κυανόλευκοι Ζβι Χάουσερ και Γιόαζ Χέντελ είχαν δηλώσει ήδη ότι δεν θα υποστηρίξουν μια κυβέρνηση που βασίστηκε στην υποστήριξη της Κοινής Λίστας. [57] Την ίδια μέρα ο Κυανόλευκος αρχηγός δήλωσε ότι ευελπιστεί να σχηματίσει μία συμμαχία χωρίς την υποστήριξη της Κοινής Λίστας εντός δύο εβδομάδων, δηλαδή μέχρι τις 23 Μαρτίου. [58] Στις 11 Μαρτίου ο αρχηγός του Εργατικού Κόμματος Αμίρ Πέρετζ συναντήθηκε με τον Κυανόλευκο αρχηγό, και δήλωσε ότι «συνεχίζονται οι προσπάθειες να σχηματιστεί η νέα κυβέρνηση όσο γρηγορότερα γίνεται» [59] Στις 15 Μαρτίου, ο Πρόεδρος Ρεουβέν Ριβλίν ανακοίνωσε ότι θα αναθέσει στον Γκαντς τον σχηματισμός της νέας κυβέρνησης αν εξασφαλίσει την υποστήριξη των 61 από τους 120 βουλευτές. [60] Στις 16 Μαρτίου 2020 έγινε η τελετή ορκωμοσίας για τα 120 μέλη του 23ου Κνέσετ. Στην τελετή, ο Πρόεδρος Ριβλίν δήλωσε: «Η πολιτική κρίση είναι πολύ βαθιά και μας διχάζει, αλλά δεν έχουμε άλλο κράτος και κανένα άλλο έθνος. Μόνο ένα πράγμα σας ζητώ: Δώστε στον λαό μία κυβέρνηση». [61]

Πριν από τις εκλογές, ο Γκάντς υποσχέθηκε ότι στην κυβέρνησή του δεν θα συμπεριληφθεί ο Νετανιάχου. [62] Ωστόσο, μετά τις εκλογές και με την εκδήλωση της πανδημίας του κορονοϊού 2019-20, ο Γκάντς άλλαξε τη στάση του, δηλώνοντας ότι «το σωστό για το Κράτος του Ισραήλ αυτήν την ώρα» είναι να σχηματιστεί μία κυβέρνηση ενότητας για την αντιμετώπιση της έκτακτης ανάγκης, αν συμφωνήσει ο Νετανιάχου για συνεργασία. Πρόσθεσε, ότι θα ήταν καλό στην κυβέρνηση ενότητας να περιλαμβάνονται μέλη από όλες τις πολιτικές παρατάξεις [63] Στις 21 Μαρτίου, ο Νετανιάχου ανακοίνωσε ότι συμφωνεί για κυβέρνηση ενότητας, με την θέση του Πρωθυπουργού να είναι κυλιόμενη, «χωρίς παραστάσεις και κόλπα». [64] Στις 25 Μαρτίου ο Γιούλι Έντελστειν παραιτήθηκε από τη θέση του Ομιλητή στο Κνέσετ. Μία ημέρα μετά, ο Γκαντς εξελέγη Ομιλητής με 74 ψήφους υπέρ και 18 κατά.[65] [66] Ο Γκαντς επικρίθηκε για αυτήν την κίνηση, που εκλήφθηκε ως πολιτική αυτοκτονία από πολλούς. Ο Κυανόλευκος Λάπιντ δήλωσε: «Σχηματίσαμε την Κυανόλευκη συμμαχία για να προσφέρουμε μία εναλλακτική στο λαό του Ισραήλ.[...]η εναλλακτική χρειαζόταν όπως χρειαζόμαστε τον αέρα για να αναπνέουμε. Θέλαμε να φέρουμε αλλαγή, ελπίδα, ένα νέο δρόμο».

Στις 27 Μαρτίου 2020 αποκαλύφθηκε ότι το μεγαλύτερο εμπόδιο στην συνεργασία του Ισραηλινού Πρωθυπουργού Νετανιάχου και του αντιπολιτευτή του, Γκαντς, είναι το ειρηνευτικό πρόγραμμα του Αμερικανού Προέδρου Τραμπ που πρέπει να εφαρμοστεί στην Μέση Ανατολή. Από τα συμφραζόμενα φαίνεται πως ενώ ο Γκαντς δήλωσε δημόσια ότι θα στηρίξει το ειρηνευτικό πρόγραμμα του Τραμπ, θα έδινε προτεραιότητα στις νέες ειρηνευτικές συνομιλίες με τους Παλαιστίνιους, κάτι που είναι αντίθετο με το σχέδιο του Τραμπ.[67] Στις 11 Απριλίου, ο Γκαντς ζήτησε από τον Πρόεδρο Ριβλίν παράταση 2 εβδομάδων για το σχηματισμό κυβέρνησης, επειδή η πανδημία του κορονοϊού και οι εορτασμοί του Πάσχα καθυστερούν τις διαπραγματεύσεις. Δήλωσε ότι είναι προσανατολισμένος προς μία κυβέρνηση ενότητας με τον Νετανιάχου, λόγω της «πολιτικής, υγειονομικής, κοινωνικής κρίσης... ακόμα και αν χρειαστεί να πληρώσω μεγάλο πολιτικό και προσωπικό τίμημα». Στις 12 Απριλίου ανακοινώθηκε ότι ο Πρόεδρος Ριβλίν απέρριψε το αίτημα του Γκαντς, και ήταν η πρώτη φορά που ένας Ισραηλινός Πρόεδρος απέρριψε τέτοιο αίτημα.[68] Στις 13 Απριλίου, ο Νετανιάχου και ο Γκαντς ζήτησαν από κοινού παράταση δύο ημερών από τον Πρόεδρο Ριβλίν, και το αίτημα τους έγινε δεκτό.[69]

Η προθεσμία των δύο ημερών έληξε στις 15 Απριλίου, και οι δύο αρχηγοί, ο Νετανιάχου και ο Γκαντς, απέτυχαν να σχηματίσουν μία κυβέρνηση συνεργασίας. Στις 16 Απριλίου ο Πρόεδρος Ριβλίν έδωσε στο Κνέσετ μία προθεσμία 21 ημερών για να διαλέξουν έναν νέο πρωθυπουργό.[70] Αν αποτύγχανε, και δεν παρουσιαζόταν κανένας υποψήφιος, τότε το Κνέσετ θα διαλυόταν και θα προκηρύσσονταν εκλογές για τις 4 Αυγούστου.[71] Στο Αλ-Μόνιτορ (ειδησεογραφικό δίκτυο), κυκλοφόρησαν φήμες ότι ο Υπουργός Οικονομικών Μοσέ Καλόν, ίσως παραιτηθεί από τη θέση του και διασπαστεί από το κόμμα του Νετανιάχου. Ο Αριέχ Ντέρι, ο αρχηγός του κόμματος Σας, ο οποίος ήταν σημαντικός διαμεσολαβητής στις διαπραγματεύσεις μεταξύ των Νετανιάχου και Γκαντς, φάνηκε να υποστηρίζει μία κεντροδεξιά συμμαχία με τον Νετανιάχου, αλλά μόνο μέχρι τις επόμενες εκλογές. Δήλωσε επίσης, ότι: «ίσως ανοιχτεί στο ενδεχόμενο για συμμαχία με τους Κυανόλευκους – τώρα που ο αντικληρικός Γιαΐρ Λαπίντ, έφυγε από το κόμμα και τράβηξε το δρόμο του». Τα δεξιά κόμματα Γιαμίνα και Σας θα ήταν πιο συνεργάσιμα με τον Γκαντς αν εκκαθάριζε το κόμμα του από μερικά αριστερά στοιχεία.[72]

Στις 20 Απριλίου, η προκήρυξη νέων εκλογών αποφεύχθηκε όταν ο Νετανιάχου και ο Γκαντς υπέγραψαν την 14-σέλιδη «Συμφωνία Συμμαχίας για τον Σχηματισμό Έκτακτης Κυβέρνησης Ενότητας», σύμφωνα με την οποία ο Νετανιάχου θα αναλάβει καθήκοντα Πρωθυπουργού και ο Γκαντς θα γίνει Αναπληρωτής του Πρωθυπουργού, για 18 μήνες. Μετά, οι ρόλοι τους θα αντιστραφούν, δηλαδή ο Γκαντς θα αναλάβει τη θέση του Πρωθυπουργού για τους επόμενους 18 μήνες.[73] Το νέο υπουργικό συμβούλιο θα αποτελείται από ισάριθμα μέλη της Λικούντ και των Κυανόλευκων.[74] Οι Κυανόλευκοι θα αναλάβουν τα Υπουργεία Δικαιοσύνης, Οικονομίας, Εργασίας και Πρόνοιας, Επικοινωνιών, Γεωργίας, Πολιτισμού και Αθλητισμού, Ένταξης των Μεταναστών, Τουρισμού, Μειονοτήτων, Διασποράς, Επιστήμης και Διαστήματος, Στρατηγικών Υποθέσεων και Κοινωνικών Υποθέσεων. Οι θέσεις των υπουργών εξωτερικών, ενέργειας και προστασίας του περιβάλλοντος θα είναι κυλιόμενες όπως και η θέση του Πρωθυπουργού.[75] Βάσει της συμφωνίας, ο Γκαντς θα αναλάβει και το Υπουργείο Άμυνας, για 18 μήνες, και μετά ο Νετανιάχου θα αναλάβει τη θέση. Στο υπουργικό συμβούλιο θα συμμετέχουν και μέλη άλλων κομμάτων: ο Αμίρ Πέρετζ του Εργατικού Κόμματος θα αναλάβει το Υπουργείο Οικονομίας, ο Γιάακοβ Λίτζμαν του Ενωμένου Ιουδαϊσμού της Τορά θα αναλάβει το Υπουργείο Υγείας και ο Αριέχ Ντέρι του κόμματος Σας θα αναλάβει το Υπουργείο Εσωτερικών.[76][77]

Στις 22 Απριλίου, ανακοινώθηκε ότι η πολιτική συμμαχία Γιαμίνα, με αρχηγό τον υπουργό άμυνας Νάφταλι Μπένετ, δεν έχει συμφωνήσει ακόμα να συμμετάσχει στην κυβερνητική συμμαχία και για την ώρα «εξετάζουν όλες τις εναλλακτικές [...] με ανοιχτό μυαλό». Ο Μπένετ αποδοκίμασε την απόφαση του Νετανιάχου να καθυστερήσει τις μεταρρυθμίσεις στο δικαστικό σύστημα.[78] Την ίδια ημέρα, οι εκπρόσωποι των κομμάτων Ενωμένος Ιουδαϊσμός της Τορά και Εργατικό Κόμμα υπέγραψαν τη συμφωνία. Βάσει αυτής, μέλη του Ενωμένου Ιουδαϊσμού της Τορά θα αναλάβουν τις θέσεις του Υπουργού υγείας, του προέδρου της Οικονομικής Επιτροπής του Κνέσετ, δύο θέσεις υφυπουργών και άλλη μία θέση προέδρου επιτροπής του Κνέσετ, ενώ ο Αμίρ Πέρετζ του Εργατικού Κόμματος θα γίνει Υπουργός Οικονομίας και μαζί με τους Κυανόλευκους θα συντονίζει τα κοινοβουλευτικά θέματα και τα πολιτικά ζητήματα.[79][80][81]


Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Jonathan Lis (12 December 2019). «Israel to Hold Unprecedented Third Election in a Year After Knesset Dissolves». Haaretz. https://www.haaretz.com/israel-news/elections/.premium-knesset-dissolves-as-political-impasse-thrusts-israel-into-3rd-election-in-year-1.8259125. 
  2. ↑ «Real Voter Fraud Will Be a Third Israel Election. We Shouldn't Let It Happen» (στα αγγλικά). Haaretz. 18 September 2019. https://www.haaretz.com/israel-news/elections/.premium-real-voter-fraud-will-be-a-third-israel-election-we-shouldn-t-let-this-happen-1.7857567. Ανακτήθηκε στις 18 September 2019. 
  3. ↑ Kershner, Isabel (2019-09-23). «In Israel, Gantz and Netanyahu Start Talks on Possible Unity Government» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2019/09/23/world/middleeast/israel-election-rivlin-netanyahu-gantz.html. Ανακτήθηκε στις 2020-03-04. 
  4. ↑ Staff writer (19 September 2019). «Gantz urges Rivlin to help ensure Israel does not go to third election». The Times of Israel. https://www.timesofisrael.com/gantz-urges-rivlin-to-help-ensure-israel-does-not-go-to-third-election/. Ανακτήθηκε στις 18 September 2019. 
  5. ↑ staff, T. O. I. «Right-wing religious parties renew pledge to back Netanyahu as PM». www.timesofisrael.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2020. 
  6. ↑ News, A. B. C. «Weary and divided, Israel goes back to the polls». ABC News (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2020. 
  7. ↑ Staff writer (6 Δεκεμβρίου 2019). «Knesset legal adviser says March 3 set as date for possible 3rd elections». The Times of Israel (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2019. 
  8. ↑ «Israel's Netanyahu down but not out after failing to form government» (στα αγγλικά). Reuters. 2019-10-22. https://www.reuters.com/article/us-israel-politics-scenarios-idUSKBN1X11WM. Ανακτήθηκε στις 2020-03-04. 
  9. ↑ Gil Hoffman (21 Νοεμβρίου 2019). «Rivlin hands over mandate, begs MKs to prevent third election». The Jerusalem Post (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2019. 
  10. ↑ Lahav Harkov (21 Νοεμβρίου 2019). «Marching to Another Election». The Jerusalem Post (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2019. 
  11. ↑ Staff writer (6 Δεκεμβρίου 2019). «Knesset legal adviser says March 3 set as date for possible 3rd elections». The Times of Israel (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2019. 
  12. ↑ Gil Hoffman (6 Δεκεμβρίου 2019). «Gantz vows to beat Netanyahu if there are elections». The Jerusalem Post (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2019. 
  13. ↑ Gil Hoffman (8 Δεκεμβρίου 2019). «Likud, Blue and White spar over election date». The Jerusalem Post (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2019. 
  14. ↑ Staff writer (12 Δεκεμβρίου 2019). «Israel calls another election for March 2, the third in a year». The Times of Israel. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2019. 
  15. ↑ Nati Yefet (11 Σεπτεμβρίου 2019). «Naftali Bennett, not Ayelet Shaked, is chairman of New Right, party bylaws show». The Times of Israel. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2019. 
  16. ↑ Lahav Harkov (8 December 2019). «Likud divisions on display in turbulent meeting». The Jerusalem Post. https://www.jpost.com/Israel-News/Likud-divisions-on-display-in-turbulent-meeting-610293. Ανακτήθηκε στις 8 December 2019. 
  17. ↑ Jacob Magid (18 December 2019). «Likud court strikes down vote to cancel primaries for Knesset roster». The Times of Israel. https://www.timesofisrael.com/likud-court-strikes-down-vote-to-cancel-primaries-for-knesset-roster/. Ανακτήθηκε στις 18 December 2019. 
  18. ↑ «Israel: Likud Central Committee approves leadership primary on December 26». i24 News. 12 December 2019. https://www.i24news.tv/en/news/israel/politics/1576171014-israel-likud-central-committee-approves-leadership-primary-on-december-26. Ανακτήθηκε στις 12 December 2019. 
  19. ↑ Wootliff, Raoul (27 Δεκεμβρίου 2019). «Netanyahu quashes Likud leadership challenge from Sa'ar with over 72%». The Times of Israel. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2020. 
  20. ↑ Gil Hoffman (23 December 2019). «Likud MK Gideon Sa'ar says he wants Benjamin Netanyahu to be president». The Jerusalem Post. https://www.jpost.com/Breaking-News/BREAKING-Likud-cancels-primaries-611903. Ανακτήθηκε στις 23 December 2019. 
  21. ↑ Raoul Wootliff (16 Ιανουαρίου 2020). «From powerhouses to Pirates, parties file for March vote just under the buzzer». The Times of Israel. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020. 
  22. ↑ Raoul Wootliff (9 December 2019). «Lapid gives up rotation deal with Gantz in bid to boost Blue and White». The Times of Israel. https://www.timesofisrael.com/lapid-gives-up-rotation-deal-with-gantz-in-bid-to-boost-blue-and-white/. Ανακτήθηκε στις 9 December 2019. 
  23. ↑ «Photo: Blue & White submitted its list to the Knesset». Arutz Sheva]. 15 January 2020. http://www.israelnationalnews.com/News/Flash.aspx/484808. Ανακτήθηκε στις 15 January 2020. 
  24. ↑ 24,0 24,1 Wootliff, Raoul. «From powerhouses to Pirates, parties file for March vote just under the buzzer». www.timesofisrael.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2020. 
  25. ↑ Staff writer (15 December 2019). «Labor, Gesher say they're sticking together for the March election». The Times of Israel. https://www.timesofisrael.com/labor-gesher-say-theyre-sticking-together-for-the-march-election/. Ανακτήθηκε στις 17 December 2019. 
  26. ↑ Staff writer (17 December 2019). «Labor votes to keep Amir Peretz at helm». The Times of Israel. https://www.timesofisrael.com/labor-votes-to-keep-amir-peretz-at-helm/. Ανακτήθηκε στις 17 December 2019. 
  27. ↑ Raoul Wootliff (25 December 2019). «Labor okays contentious motion letting Peretz reserve 2 candidates of his choice». The Times of Israel. https://www.timesofisrael.com/labor-vote-confirms-deal-with-gesher-lets-peretz-reserve-2-spots-on-slate/. Ανακτήθηκε στις 25 December 2019. 
  28. ↑ Jonathan Lis (17 December 2019). «Israel's Left-wing Meretz Party to Keep Chairman, Mulls Future of Merger». Haaretz. https://www.haaretz.com/israel-news/elections/.premium-israel-s-left-wing-meretz-party-to-keep-chairman-mulls-future-of-merger-1.8283473. Ανακτήθηκε στις 17 December 2019. 
  29. ↑ «Meretz to keep Knesset list in upcoming elections». Arutz Sheva. 22 December 2019. http://www.israelnationalnews.com/News/Flash.aspx/482015. Ανακτήθηκε στις 22 December 2019. 
  30. ↑ Jacob Magid (7 January 2020). «2 of 3 left-wing slates that make up Democratic Camp ink deal to stick together». The Times of Israel. https://www.timesofisrael.com/2-of-3-left-wing-slates-that-make-up-democratic-camp-ink-deal-to-stick-together/. Ανακτήθηκε στις 12 January 2020. 
  31. ↑ Staff writer (7 January 2020). «Labor-Gesher proposes union of center-left with Blue and White, Democratic Camp». The Times of Israel. https://www.timesofisrael.com/labor-gesher-proposes-union-of-center-left-with-blue-and-white-democratic-camp/. Ανακτήθηκε στις 8 January 2020. 
  32. ↑ Staff writer (8 January 2020). «Center-left Labor asks centrist Blue and White to join forces, is turned down». The Times of Israel. https://www.timesofisrael.com/labor-gesher-leader-asks-centrist-blue-and-white-to-join-forces/. Ανακτήθηκε στις 8 January 2020. 
  33. ↑ Raoul Wootliff (12 January 2020). «Labor, Meretz close in on deal to run as joint slate in March elections». The Times of Israel. https://www.timesofisrael.com/labor-meretz-close-in-on-deal-to-run-as-joint-slate-in-march-elections/. Ανακτήθηκε στις 12 January 2020. 
  34. ↑ Elad Benari (13 January 2020). «Labor and Meretz agree on joint run». Arutz Sheva. http://www.israelnationalnews.com/News/News.aspx/274464. Ανακτήθηκε στις 14 January 2020. 
  35. ↑ «Labor Conference approves the Labor-Gesher-Meretz joint run». Arutz Sheva. 14 January 2020. http://www.israelnationalnews.com/News/Flash.aspx/484648. Ανακτήθηκε στις 14 January 2020. 
  36. ↑ Elad Benari (15 January 2020). «Meretz approves agreement with Labor». Arutz Sheva. http://www.israelnationalnews.com/News/News.aspx/274575. Ανακτήθηκε στις 14 January 2020. 
  37. ↑ «Photo: Labor-Gesher-Meretz party submits its list to the Knesset». Arutz Sheva]. 15 January 2020. http://www.israelnationalnews.com/News/Flash.aspx/484811. Ανακτήθηκε στις 15 January 2020. 
  38. ↑ «Photo: Shas submits list to the 23rd Knesset». Arutz Sheva. 15 January 2020. http://www.israelnationalnews.com/News/Flash.aspx/484787. Ανακτήθηκε στις 15 January 2020. 
  39. ↑ «Yisrael Beytienu submitted its list to the Knesset». Arutz Sheva. 15 January 2020. http://www.israelnationalnews.com/News/Flash.aspx/484781. Ανακτήθηκε στις 15 January 2020. 
  40. ↑ Jacob Magid (31 December 2019). «Smotrich says he won't join Jewish Home-Otzma Yehudit merger 'at any cost'». The Times of Israel. https://www.timesofisrael.com/smotrich-says-he-wont-join-jewish-home-otzma-yehudit-merger-at-any-cost/. Ανακτήθηκε στις 31 December 2019. 
  41. ↑ Hezki Baruch (20 December 2019). «Jewish Home, Otzma Yehudit agree to joint run». Arutz Sheva. http://www.israelnationalnews.com/News/News.aspx/273433. Ανακτήθηκε στις 20 December 2019. 
  42. ↑ Jacob Magid (21 December 2019). «Jewish Home chief under fire from within his party for merger with Otzma Yehudit». The Times of Israel. https://www.timesofisrael.com/jewish-home-chief-under-fire-from-within-party-over-merger-with-otzma-yehudit/. Ανακτήθηκε στις 21 December 2019. 
  43. ↑ Amichai Atali (13 January 2020). «Jewish Home approves joint running with Otzma Yehudit». Ynet. https://www.ynetnews.com/article/Bk156V9eU. Ανακτήθηκε στις 13 January 2020. 
  44. ↑ Jacob Magid (19 December 2019). «Shaked says she's sticking with New Right as Bennett's No. 2». The Times of Israel. https://www.timesofisrael.com/shaked-says-shes-sticking-with-new-right-as-bennetts-no-2/. Ανακτήθηκε στις 19 December 2019. 
  45. ↑ «Bennett, Smotrich, and Shaked agree to joint run, call Rafi Peretz to join alliance». Arutz Sheva. 14 January 2020. http://www.israelnationalnews.com/News/News.aspx/274536. Ανακτήθηκε στις 16 January 2020. 
  46. ↑ Staff writer (14 January 2020). «Moments before closing deal, talks between national religious parties blow up». The Times of Israel. https://www.timesofisrael.com/moments-before-closing-deal-talks-between-national-religious-parties-blow-up/. Ανακτήθηκε στις 14 January 2020. 
  47. ↑ Jeremy Sharon (14 January 2020). «Netanyahu pressuring Bennett to bring in far-right party». The Jerusalem Post. https://www.jpost.com/Breaking-News/New-Right-Speaker-Naftali-Bennett-and-Ayelet-Shaked-are-negotiating-with-National-Union-Chairman-Be-614115. Ανακτήθηκε στις 14 January 2020. 
  48. ↑ «MK Yogev to Rabbi Peretz: Unite with the New Right». Arutz Sheva. 14 January 2020. http://www.israelnationalnews.com/News/Flash.aspx/484624. Ανακτήθηκε στις 14 January 2020. 
  49. ↑ «Shaked to Peretz: 'Put the disputes aside and join the union». Arutz Sheva. 14 January 2020. http://www.israelnationalnews.com/News/Flash.aspx/484630. Ανακτήθηκε στις 14 January 2020. 
  50. ↑ «Rabbi Peretz faces heavy pressure to join unified list». Arutz Sheva. 14 January 2020. http://www.israelnationalnews.com/News/News.aspx/274546. Ανακτήθηκε στις 14 January 2020. 
  51. ↑ «Minister Rabbi Peretz: I will not break the agreement with Ben Gvir». Arutz Sheva. 14 January 2020. http://www.israelnationalnews.com/News/Flash.aspx/484628. Ανακτήθηκε στις 14 January 2020. 
  52. ↑ Staff writer (15 January 2020). «Bennett, Peretz, Smotrich agree to joint run without Ben Gvir». Arutz Sheva. http://www.israelnationalnews.com/News/News.aspx/274617. Ανακτήθηκε στις 15 January 2020. 
  53. ↑ «New women's party aims to be surprise of election». The Jerusalem Post. 14 Ιανουαρίου 2020. 
  54. ↑ «New 'Kol Hanashim' women's party to submit list of 120 candidates for Knesset». Arutz Sheva. 
  55. ↑ Aaron Rabinowitz· Haaretz (8 Μαρτίου 2020). «Gantz Agrees to Lieberman's Terms for Entering Government». Haaretz. 
  56. ↑ «Israel's Gantz woos Joint List after reaching agreement with Lieberman». Middle East Eye. 9 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2020. 
  57. ↑ Gil Hoffman (10 Μαρτίου 2020). «Orly Levy's flipflop kills minority government». The Jerusalem Post. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2020. 
  58. ↑ «Gantz said planning to put together minority government by March 23». Times of Israel. 10 March 2020. https://www.timesofisrael.com/gantz-plans-to-swiftly-put-together-minority-government-report/. Ανακτήθηκε στις 10 March 2020. 
  59. ↑ «Gantz, Peretz press ahead with center-left coalition bid despite setbacks». The Times of Israel. 11 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020. 
  60. ↑ Raoul Wootliff· Staff writer (15 Μαρτίου 2020). «Rivlin to task Gantz with forming government after he receives 61 endorsements». The Times of Israel. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2020. 
  61. ↑ Gil Hoffman (16 Μαρτίου 2020). «MKs sworn in to Knesset in ceremony adhering to coronavirus rules». The Jerusalem Post. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2020. 
  62. ↑ Press, Associated (16 Φεβρουαρίου 2020). «Israel's Gantz vows to form government without Netanyahu». POLITICO (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2020. 
  63. ↑ Wootliff, Raoul (22 Μαρτίου 2020). «Gantz: Unity government needed now, I'm waiting for Netanyahu to okay talks». The Times of Israel (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2020. 
  64. ↑ Gil Hoffman (22 Μαρτίου 2020). «Netanyahu says unity deal with Blue and White reached». The Jerusalem Post. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2020. 
  65. ↑ «Blue & White in turmoil as Gantz stands for Knesset speaker with right-wing support». ynetnews. 26 Μαρτίου 2020. 
  66. ↑ «Blue and White splits as unity deal with Likud approaches». The Jerusalem Post. 26 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2020. 
  67. ↑ news, Barak Ravid of Israel's Channel 13. «Trump peace plan a sticking point in Israel's Netanyahu-Gantz pact». Axios (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2020. 
  68. ↑ Wootliff, Raoul. «Rivlin rejects Gantz bid for more time to form gov't; may not give PM a chance». www.timesofisrael.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2020. 
  69. ↑ Levinson, Chaim (2020-04-14). «Netanyahu, Gantz Granted Two Extra Days for Unity Talks After Late-night Meeting» (στα αγγλικά). Haaretz. https://www.haaretz.com/israel-news/elections/.premium-netanyahu-gantz-unity-talks-collapse-hours-before-mandate-to-form-gov-t-expires-1.8763966. Ανακτήθηκε στις 2020-04-14. 
  70. ↑ Wootliff, Raoul· staff, T. O. I. «Rivlin gives Knesset 21 days to agree on the PM it wants, or go to new election». www.timesofisrael.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2020. 
  71. ↑ «Israel 'heading towards record fourth election'» (στα αγγλικά). BBC News. 2020-04-17. https://www.bbc.com/news/world-middle-east-52322379. Ανακτήθηκε στις 2020-04-18. 
  72. ↑ Mualem, Mazal (17 Απριλίου 2020). «Netanyahu's right-wing bloc starts cracking». Al-Monitor (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2020. 
  73. ↑ Levinson, Chaim (2020-04-20). «Netanyahu, Gantz Sign Coalition Deal to Form Government» (στα αγγλικά). Haaretz. https://www.haaretz.com/israel-news/elections/.premium-gantz-netanyahu-expected-to-sign-coalition-deal-on-monday-evening-1.8783533. Ανακτήθηκε στις 2020-04-25. 
  74. ↑ «Why is the new coalition deal so controversial?». The Jerusalem Post | JPost.com. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2020. 
  75. ↑ Horovitz, David. «In 'unity' deal, Gantz hopes he's compelled Netanyahu to let him be PM one day». www.timesofisrael.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2020. 
  76. ↑ Levinson, Chaim (2020-04-21). «Netanyahu-Gantz Coalition Deal: This Is Israel's Likely Next Cabinet» (στα αγγλικά). Haaretz. https://www.haaretz.com/israel-news/elections/.premium-after-gantz-and-netanyahu-sign-coalition-deal-this-is-israel-s-likely-next-cabinet-1.8786155. Ανακτήθηκε στις 2020-04-25. 
  77. ↑ «How will the IDF operate under its third defense minister in a year?». The Jerusalem Post | JPost.com. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2020. 
  78. ↑ Wootliff, Raoul. «Netanyahu speaks with Bennett as Yamina considers joining unity government». www.timesofisrael.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2020. 
  79. ↑ «מנהלת הבדואים לפרץ? בימין זועמים - חדשות מדיניות ופוליטיקה». ערוץ 7 חדשות, פוליטיקה, תרבות, יהדות ועוד (στα Εβραϊκά). Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2020. 
  80. ↑ Wootliff, Raoul. «After staking mustache on not joining Netanyahu, Peretz defends doing so anyway». www.timesofisrael.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2020. 
  81. ↑ «UTJ Signs Coalition Deal | Hamodia.com». Hamodia (στα Αγγλικά). 22 Απριλίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2020.