Καθλίν Λόνσντεϊλ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 28 Ιανουαρίου 1903[1][2][3] Νιούμπριτζ |
Θάνατος | 1 Απριλίου 1971[1][2][4] Λονδίνο |
Αιτία θανάτου | καρκίνος |
Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένο Βασίλειο |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά |
Σπουδές | Πανεπιστημιακό Κολλέγιο Λονδίνου κολέγιο Μπέντφορντ Woodford County High School Ilford County High School Ρόυαλ Xόλογουεϊ |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | χημικός κρυσταλλογράφος[5] μηχανικός ακτιβίστρια για την ειρήνη[6] |
Εργοδότης | Πανεπιστημιακό Κολλέγιο Λονδίνου Royal Institution Πανεπιστήμιο του Λιντς |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | μετάλλιο Ντέιβι (1957)[7] Ντάμα Ταξιάρχις του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (1956) Εταίρος της Βασιλικής Εταιρίας (1945) honorary doctor of the University of Bath (1969) Swarthmore Lecture |
Σχετικά πολυμέσα | |
Η Καθλίν Λόνσντεϊλ (Dame Kathleen Lonsdale), DBE, FRS (το γένος Γιάρντλεϊ; 28 Iανουαρίου 1903 – 1 Aπριλίου 1971) ήταν Βρετανή κρυσταλλογράφος που απέδειξε ότι, το 1929, βενζόλιο είναι επίπεδο χρησιμοποιώντας μεθόδους περίθλασης ακτίνων-Χ για τη διαλεύκανση της δομής του εξαμεθυλοβενζολιου (hexamethylbenzene). Ήταν η πρώτη που χρησιμοποιήσετε φασματικές μεθόδους Fourier, και η επίλυσε τη δομή του εξαχλωροβενζολίου το 1931. Κατά τη διάρκεια της καριέρας της πέτυχε αρκετές πρωτιές για τις γυναίκες επιστήμονες. Ήταν μια από τα πρώτα δύο γυναίκες που εξελέγην μέλος της Βασιλικής εταιρείας (FRS), το 1945 (μαζί με την Mary Stephenson), η πρώτη γυναίκα καθηγητής στο University College του Λονδίνου, η πρώτη γυναίκα πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Κρυσταλλογραφίας, και πρώτη γυναίκα πρόεδρος της Βρετανικής ένωσης για την Πρόοδο της Επιστήμης.[8][9][10][11][12][13]
Γεννήθηκε ως Καθλίν Γιάρντλεϊ στο Newbridge, County Kildare στην Ιρλανδία, το δέκατο παιδί του Χάρι Γιάρντλεϊ, διευθυντή του ταχυδρομείου τής πόλης, και της Τζέσι Κάμερον. Η οικογένεια της μετακόμισε στο Seven Kings, Essex στην Αγγλία, όταν ήταν πέντε ετών. σπούδασε στο Woodford County γυμνάσιο θηλέων, και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο Ilford County γυμνάσιο αρρένων να μελετήσει μαθηματικά και επιστήμη, επειδή το σχολείο θυλέων δεν προσέφερε αυτά τα μαθήματα. Αποφοίτησε με Bachelor of Science από το Bedford College θυλέων, το 1922, και μεταπτυχιακό τιτλο MSc στη φυσική από το University College του Λονδίνου το 1924.[14]
Το 1924 εντάχθηκε στην ερευνητική ομάδα κρυσταλλογραφίας στο Βασιλικό Ίδρυμα (Royal Institution) με επικεφαλής τον Ουίλιαμ Χένρι Μπραγκ. Μετά το γάμο της, εργάστηκε στο Πανεπιστήμιο του Leeds στα τέλη της δεκαετίας του 1920. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1930, αφοσοιώθηκε αποκλειστικά στην ανατροφή των μικρών παιδιών της.[15]
Το 1934 επέστρεψε στην εργασία της με τον Μπραγκ στο Βασιλικό Ίδρυμα ως ερευνήτρια. Το 1936 τιμήθηκε με διδακτορικό τίτλο (DSc) από το University College του Λονδίνου ενώ ήταν στο Βασιλικό Ίδρυμα. Εκτός από την ανακάλυψη της δομής του βενζολίου και το εξαχλωροβενζόλιο, η Λόνσντεϊλ μελέτησε τη σύνθεση των διαμαντιών. Ήταν πρωτοπόρος στη χρήση ακτίνων Χ για τη μελέτη των κρυστάλλων. Η Λόνσντεϊλ ήταν μια από τις πρώτες δύο γυναίκες μέλη της Βασιλικής εταιρείας (FRS), το 1945 (η άλλη ήταν η βιοχημικός Marjory Stephenson).
Το 1949 διορίστηκε καθηγήτρια χημείας και επικεφαλής του Τμήματος της Κρυσταλλογραφίας στο University College, στο Λονδίνο. Μεταξύ των μαθητών της ήταν η Karimat El-Sayed, που αργότερα έγινε καθηγήτρια Κρυσταλλογραφίας στην Αίγυπτο. Σε ένα πιο προσωπικό επίπεδο η El-Sayed ανέφερε τη Λόνσντεϊλ ως παράδειγμα που αποδεικνύει οτι καριέρα και οικογένεια μπορούν να συνδιαστούν.[16] ήταν ο πρώτη μόνιμη καθηγήτρια στο κολέγιο, μια θέση που κατείχε μέχρι και το 1968, οπότε και ανακηρύχθηκε Ομότιμη Καθηγητής.
Μετά την έναρξη της ερευνητικής της σταδιοδρομίας, το 1927 η Γιάρντλεϊ παντρεύτηκε τον Τόμας Τζάκσον Λόνσντεϊλ. Είχαν τρία παιδιά, – τη Τζέιν, τη Νάνσυ και τον Στίβεν Λόνσντεϊλ . Ο Στλιβεν έγινε γιατρός και εργαζόταν για πολλά χρόνια στο Νάσλαντ (τώρα Μαλάουι).[εκκρεμεί παραπομπή]
Αν και είχε ανατραφεί στο βαπτιστικό δόγμα ως παιδί, η Λόνσντεϊλ έγινε Quaker το 1935, ταυτόχρονα με τον άντρα της. Έχοντας ήδη υπάρξει ειρηνιστές, και οι δύο είχαν προσελκύθεί απο τους Κουάκερ για αυτό το λόγο.[25] Ήταν Χορηγός της Ένωσης Υπόσχεσης Ειρήνης
Εξαίτησε ένα μήνα στη φυλακή κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου επειδή αρνήθηκε να εγγραφεί για να εκτήσει καθήκοντα πολιτικής άμυνα ή να πληρώσει πρόστιμο για την άρνησή της να εγγραφεί. Κατά τη διάρκεια της ποινής της βίωσε μια σειρά από προβλήματα, τα οποία τελικά την οδηγήσαν να γίνει ακτιβίστρια για την αναμόρφωση των φυλακών[26] και να ενταχθεί στο Howard League για την Ποινική Μεταρρύθμιση[27]
Το 1953, κατά την ετήσια συνάντηση των Βρετανικής Κουάκερων, παραδίδει την εναρκτήρια ομιλία Swarthmore Lecture, με τίτλο" Άρση των Αιτιών Πολέμου". Aυτο-προσδιοριζόμενη ως Χριστιανή ειρηνιστής,[28] έγραψε για τον ειρηνικό διάλογο και διορίστηκε πρώτος γραμματέας του εκκλησιαστιού συμβουλίου του Healing από τον Αρχιεπίσκοπο του Canterbury William Temple.[29]
Πέθανε την 1η Απριλίου του 1971, σε ηλικία 68 ετών, από αναπλαστικό καρκίνο άγνωστης προέλευσης.