Καλεάνα η μείζων (Caleana major) | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Άνθη ορχιδέας ιπτάμενης πάπιας (Flying duck orchid).
| ||||||||||||||
Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
Διώνυμο | ||||||||||||||
Καλεάνα η μείζων (Caleana major) | ||||||||||||||
Συνώνυμα | ||||||||||||||
|
Η Καλεάνα η μείζων (Caleana major) ή κοινώς ορχιδέα ιπτάμενης πάπιας, είναι μια μικρή ορχιδέα που βρίσκεται στην ανατολική και νότια Αυστραλία.[1] Αυτό το χερσαίο φυτό διαθέτει ένα αξιοσημείωτο άνθος, το οποίο ομοιάζει με ιπτάμενη πάπια. Το άνθος προσελκύει τα έντομα, όπως τις αρσενικές μύγες πριονιστές (sawflies)[Σημ. 1] που γονιμοποιούν το άνθος σε μια διαδικασία γνωστή ως ψευδοσυνουσία (pseudocopulation).[1] Tο 1986, η ορχιδέα αυτή εμφανίστηκε σε ένα Αυστραλιανό ταχυδρομικό γραμματόσημο.[2]
Η Καλεάνα η μείζων (Caleana major) αντιμετωπίζεται ως επίγειο βότανο, με ύψος έως 50 εκατοστά (20 in). Δύο με τέσσερα άνθη αναπτύσσονται στο πράσινο στέλεχος.[3] Το μόνο φύλλο, εμφανίζεται κοντά στη βάση του μίσχου (stalk).[Σημ. 2] Συνήθως είναι εξαπλωμένο προς τα κάτω, στενό λογχοειδές, μήκους 12 εκ. (5 in) και εύρους 8 χιλ. (0,3 in), συχνά με στίγματα.[4] Το άνθος του είναι κοκκινωπό καφέ, μήκους 15-20 χιλ. (0,6 – 0,8 in). Σε σπάνιες περιπτώσεις, το άνθος δύναται να είναι πρασινωπό με σκουρόχρωμα στίγματα.[4] Το φυτό επικονιάζεται από τα έντομα.[5] Ένας ευαίσθητος ιμάντας συνδέεται με το άνθος, ο οποίος ενεργοποιείται από τη δόνηση.[5] Η ανθοφορία παρατηρείται από το Σεπτέμβριο έως τον Ιανουάριο.[5]
Απαντώμενο από το Κουίνσλαντ έως τη Νότια Αυστραλία, ακόμα και στην Τασμανία,[6][7] αυτό το φυτό βρίσκεται στα δάση των ευκαλύπτων σε παράκτιους ή βαλτώδεις θαμνώνες και ερεικώνες. Ως επί το πλείστον πλησίον των ακτών, αλλά περιστασιακά και σε υψηλότερα υψόμετρα.[4] Λόγω του μικρού του μεγέθους, είναι ένα φυτό που δεν παρατηρείται εύκολα στην άγρια φύση.
Το γένος Caleana ονομάσθηκε από τον George Caley, ένα πρώιμο βοτανικό συλλέκτη.[6] Από το Μάιο του 2014, η Caleana major είναι το μοναδικό είδος του γένους · τα δύο άλλα είδη (C. minor και C. nigrita) που περιλαμβάνονταν προηγουμένως σε αυτό το γένος, τώρα θεωρούνται ως μέλη ενός διαφορετικού γένους, του Paracaleana.[8] Το major στα Λατινικά αναφέρεται στο «μεγαλύτερο», σε αντίθεση με την άλλη, την μικρότερη πάπια ορχιδέα, Paracaleana minor.
Το πρωτότυπο δείγμα αυτού του φυτού συλλέχθηκε το Σεπτέμβριο του 1803, από την τοποθεσία Bennelong Point, το σημερινό σημείο της Όπερας του Σίδνεϋ.[9] Το 1810, το είδος εμφανίστηκε αρχικά στην επιστημονική βιβλιογραφία, «Prodromus Florae Novae Hollandiae», που συνέταξε ο παραγωγικός Σκωτσέζος βοτανολόγος Ρόμπερτ Μπράουν.
Η Caleana major ήταν δύσκολο να διατηρηθεί στην καλλιέργεια. Τα φυτά ανθίζουν για ένα ή ορισμένες φορές δύο έτη, αλλά σταδιακά αποδυναμώνουν έως ότου αποθνήσκουν.[6]