Οι Καμούνι ήταν αρχαίος λαός της βόρειας Ιταλίας που ζούσε την 1η χιλιετία π.Χ. στην Βαλ Καμονίκα. Το Λατινικό όνομα "Καμούνι" ο λαός αυτός έλαβε από τους συγγραφείς του 1ου αιώνα π.Χ., ο στόχος ήταν να τους ξεχωρίσουν από τους υπόλοιπους λαούς που ζούσαν στην κοιλάδα του Πάδου. Οι Καμούνι ήταν ο κορυφαίος λαός παραγωγής της τέχνης του βράχου σε ολόκληρη την Ευρώπη, έμειναν διάσημοι μέχρι τα σύγχρονα χρόνια για τις περίφημες βραχογραφίες τους. Η καταγωγή τους είναι ασαφέστατη, το βέβαιο είναι ότι ζούσαν από την Νεολιθική εποχή τουλάχιστον από τον 12ο αιώνα π.Χ., τους αναφέρουν ωστόσο για πρώτη φορά οι ιστοριογράφοι του 1ου αιώνα π.Χ. Οι Καμούνοι αναφέρονται και από τους Έλληνες ιστορικούς, ο Στράβων τους καταγράφει ως "Καμούνοι", ο Δίων Κάσσιος ως "Καμούννιοι". Η Ρωμαϊκή δημοκρατία τους κατέκτησε στις αρχές του 1ου αιώνα π.Χ. και σταδιακά ενσωματώθηκαν στην Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, στα τέλη του 1ου αιώνα π.Χ. πήραν τον τίτλο του Ρωμαίου πολίτη και κυβερνήθηκαν αυτοδιοικούμενοι. Ο Έλληνας ιστορικός Στράβων αναφέρει ότι ανήκαν στους Ραιτικούς πληθυσμούς και τους σχετίζει με τους Ληπόντιους.[1][2]
"Ἑξῆς δὲ τὰ πρὸς ἕω μέρη τῶν ὀρῶν καὶ τὰ ἐπιστρέφοντα πρὸς νότον Ῥαιτοὶ καὶ Ὀυινδολικοὶ κατέχουσι, συνάπτοντες Ἐλουηττίοις καὶ Βοίοις· ἐπίκεινται γὰρ τοῖς ἐκείνων πεδίοις. Οἱ μὲν οὖν Ῥαιτοὶ μέχρι τῆς Ἰταλίας καθήκουσι τῆς ὑπὲρ Οὐήρωνος καὶ Κώμου. Καὶ ὅ γε Ῥαιτικὸς οἶνος, τῶν ἐν τοῖς Ἰταλικοῖς ἐπαινουμένων οὐκ ἀπολείπεσθαι δοκῶν, ἐν ταῖς τούτων ὑπωρείαις γίνεται· διατείνουσι δὲ καὶ μέχρι τῶν χωρίων, δι' ὧν ὁ Ῥῆνος φέρεται· τούτου δ' εἰσὶ τοῦ φύλου καὶ Ληπόντιοι καὶ Καμοῦνοι. Οἱ δὲ Ὀυινδολικοὶ καὶ Νωρικοὶ τὴν ἐκτὸς παρώρειαν κατέχουσι τὸ πλέον· μετὰ Βρεύνων καὶ Γεναύνων, ἤδη τούτων Ἰλλυριῶν. Ἅπαντες δ' οὗτοι καὶ τῆς Ἰταλίας τὰ γειτονεύοντα μέρη κατέτρεχον ἀεὶ καὶ τῆς Ἐλουηττίων καὶ Σηκοανῶν καὶ Βοίων καὶ Γερμανῶν. Ἰταμώτατοι δὲ τῶν μὲν Ὀυινδολικῶν ἐξητάζοντο Λικάττιοι καὶ Κλαυτηνάτιοι καὶ Ὀυέννωνες, τῶν δὲ Ῥαιτῶν Ῥουκάντιοι καὶ Κωτουάντιοι."
Ο Ρωμαίος ιστορικός Κάτων ο Πρεσβύτερος στο έργο του "Καταγραφές" και ο Κάτων ο Πρεσβύτερος τους καταγράφουν αντίθετα σαν μια από τις φυλές των Ευγενών. Οι Ετρούσκοι εξαπλώθηκαν τον 5ο αιώνα π.Χ. στην κοιλάδα του Πάδου και ήρθαν σε επαφή με τις φυλές που ζούσαν στις Άλπεις. Οι επιδράσεις των Ετρούσκων ήταν ορατές στις βραχογραφίες τους για περισσότερο από δύο αιώνες, περιείχαν πολλές επιγραφές με χαρακτήρες τόσο του Καμούνικου Αλφαβήτου όσο και του Ετρουσκικού.[3] Οι Κέλτες εγκαταστάθηκαν τον 4ο αιώνα π.Χ. στην Εντεύθεν των Άλπεων Γαλατία και ήρθαν σε επαφή μαζί τους. Μερικές βραχογραφίες των Καμούνων που παριστάνουν Κελτικές θεότητες αποδεικνύουν έντονη Κέλτικη παρουσία.[4]
Μετά την Ρωμαϊκή κατάσταση οι Καμούνι υποτάχθηκαν στους Ρωμαίους με καθεστώς μερικής ελευθερίας που τους επέτρεπε να διατηρήσουν την δική τους διοίκηση και νόμους.[5] Η κυρίαρχη πόλη τους ήταν η Μπρέσια που κατείχαν στο παρελθόν οι Κενομάνοι, αρχικά πήραν τον τίτλο του Πετρίτη μέχρι που έγιναν ισότιμοι Ρωμαίοι πολίτες.[6] Ο εκρωμαισμός της πόλης ολοκληρώθηκε όταν ο αυτοκράτορας Τιβέριος Καίσαρας Αύγουστος ίδρυσε Ρωμαϊκό Δήμο (23 π.Χ.), τον 1ο αιώνα μ.Χ. απέκτησαν Ρωμαϊκές δομές και νόμους διατηρώντας τα τοπικά τους έθιμα. Η παλαιότερη θρησκεία τους συνδυάστηκε στον ίδιο τρόπο με την Ρωμαική.[7] Ο Χριστιανισμός έφτασε στην περιοχή τους τον 4ο - 5ο αιώνα μ.Χ., οι χριστιανοί κατέστρεψαν τα περισσότερα από τα αρχαία τους ιερά και έκαψαν τον ναό της Μινέρβας.[7]