Κλωντ Προσπέρ Ζολιό ντε Κρεμπιγιόν

Κλωντ Προσπέρ Ζολιό ντε Κρεμπιγιόν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Claude-Prosper Jolyot de Crébillon (Γαλλικά)
Γέννηση13  Φεβρουαρίου 1707[1]
Παρίσι[2]
Θάνατος12  Απριλίου 1777[3][4][1]
Παρίσι
ΨευδώνυμοBekrinoll[5], Duchesse de étoiles 03[5], Krinelbol[5], Madame de R étoiles 03[5], Marquise de M étoiles 03[5] και M. de Meilcour[5]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[6]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΓαλλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[3][7]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταchansonnier
συγγραφέας[8]
μυθιστοριογράφος
Οικογένεια
ΓονείςΠροσπέρ Ζολιό ντε Κρεμπιγιόν
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Κλωντ Προσπέρ Ζολιό ντε Κρεμπιγιόν (Claude-Prosper Jolyot de Crébillon, επονομαζόμενος Crébillon fils, Κρεμπιγιόν υιός, 14 Φεβρουαρίου 1707 - 12 Απριλίου 1777) ήταν Γάλλος μυθιστοριογράφος.

Ονομάστηκε Κρεμπιγιόν υιός προς διάκρισιν από τον πατέρα του Προσπέρ Ζολιό ντε Κρεμπιγιόν. Ο πατέρας αποκαλούνταν επίσης Crébillon le tragique (ο τραγικός), ενώ ο γιος Crébillon le gai (ο εύθυμος). Ο πατέρας έγραφε αυστηρές και αιματηρές τραγωδίες, ο γιος άσεμνα (για την εποχή) μυθιστορήματα. Κατά τον πατέρα Κρεμπιγιόν ο υιός ήταν «το χειρότερο από όλα τα έργα μου».

Το 1734 έγραψε το L'Écumoire (Η κουτάλα του ξαφρίσματος), έργο που υποτίθεται ότι διαδραματίζεται στην Ιαπωνία. Αλλά ήταν τόσο φανερή η σάτιρά του κατά θεσμών και ισχυρών προσώπων, που του στοίχισε πενταετή εξορία από το Παρίσι.

Επέστρεψε το 1740 και το 1742 δημοσίευσε το σκανδαλωδέστερο έργο του, τον Σοφά : Ο αφηγητής Amanzéï, αυλικός ενός σουλτάνου, που μεταμορφώθηκε σε καναπέ (σοφά) σε μια προηγούμενη ενσάρκωσή του, διηγείται «μερικάς από τας αμαρτίας αι οποίαι έθεσαν εις δοκιμασίαν τας σούστας του». Νέα εξορία, μικρότερης πάντως διάρκειας.

Υπήρξε η ψυχή της Société du Caveau (Εταιρείας του Υπογείου), μιας λέσχης σε υπόγεια ταβέρνα όπου δειπνούσε με τους φίλους του εν μέσω ευφυολογημάτων και πειραγμάτων.

Το 1744 συνδέθηκε ερωτικά με την Ενριέττα Στάφφορντ, Αγγλίδα αριστοκράτισσα, το 1746 απέκτησε παιδί μαζί της και το 1748 την παντρεύτηκε. Το παράδοξο, δεδομένης της ιδιοσυγκρασίας του Κρεμπιγιόν και της ασχήμιας της Ενριέττας, ήταν ότι υπήρξε υποδειγματικός σύζυγος. Το ακόμη πιο παράδοξο είναι ότι το 1759 διορίστηκε βασιλικός λογοκριτής.

Πέραν των αρεσκομένων σε σκανδαλώδη αναγνώσματα, πολλοί ήταν οι συγγραφείς, συγχρονοί του και μεταγενέστεροι, που δήλωσαν ότι επηρεάστηκαν από τα έργα του και ότι τα προτιμούσαν από πολλά άλλα.

Ενδεικτική εργογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Tanzaï et Néadarné [L'Écumoire, histoire japonaise] (Τανζάι και Νεανταρνέ [Η κουτάλα του ξαφρίσματος, ιστορία γιαπωνέζικη], 1734)
  • Les Égarements du cœur et de l'esprit (Τα παραστρατήματα του νου και της καρδιάς, 1736–1738)
  • Le Sopha, conte moral (Ο σοφάς, διήγημα ηθικό, 1742)
  • Le dialogue des morts (Ο διάλογος των νεκρών, 1745)
  • Ah quel conte ! Conte politique et astronomique (Α, τι διήγημα ! Διήγημα πολιτικό και αστρονομικό -1754)
  • Les Heureux Orphelins, histoire imitée de l'anglais (Οι ευτυχισμένες ορφανές, ιστορία κατά μίμησιν του αγγλικού, 1754)
  • Lettres athéniennes. Extraites du porte-feuille d'Alcibiade (Αθηναϊκές επιστολές. Αποσπάσματα από το χαρτοφυλάκιο του Αλκιβιάδη, 1771)
Ελληνικές μεταφράσεις
  • Τα παραστρατήματα του νου και της καρδιάς : Έφη Κορομηλά (Κανάκης 1994)
  • Ο σοφάς : Αγγελική Τσέλιου (Δελφίνι 1995)
  1. 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) ISFDB. 225214. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 16  Δεκεμβρίου 2014.
  3. 3,0 3,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 11898114f. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  4. (Αγγλικά) SNAC. w64b3h19. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. kup19980000017516. Ανακτήθηκε στις 30  Αυγούστου 2020.
  6. LIBRIS. Εθνική Βιβλιοθήκη της Σουηδίας. 2  Οκτωβρίου 2012. zw9cc8qh3d1s3w2. Ανακτήθηκε στις 24  Αυγούστου 2018.
  7. CONOR.SI. 50016355.
  8. «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.