Κοβαλέβο Πομόρσκιε
Συντεταγμένες: 53°9′15″N 18°53′55″E / 53.15417°N 18.89861°E
| Κοβαλέβο Πομόρσκιε | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
  Κοβαλέβο Πομόρσκιε | |||
| Χώρα | Πολωνία | ||
| Διοικητική υπαγωγή | Γκμίνα Κοβαλέβο Πομόρσκιε | ||
| Έκταση | 4,45 km² | ||
| Πληθυσμός | 4.109 (31 Μαρτίου 2021)[1] | ||
| Ταχ. κωδ. | 87-410 | ||
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | ||
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
Το Κοβαλέβο Πομόρσκιε (πολωνικά: Kowalewo Pomorskie, γερμανικά: Schönsee), απλά γνωστό και ως Κοβαλέβο, είναι πόλη του Πόβιατ Γκόλουπ-Ντόμπζιν, στο Βοεβοδάτο Κουγιαβίας-Πομερανίας της Πολωνίας. Είναι η πρωτεύουσα της Γκμίνα Κοβαλέβο Πομόρσκιε. Από το 1975 έως το 1998, η πόλη ανήκε στο Βοεβοδάτο Τόρουν. Ο πληθυσμός του είναι 4.078 κάτοικοι (2020).[2]
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το όνομα Kowalewo μπορεί να μεταφραστεί χονδρικά ως «τόπος ενός σιδηρουργού». Η πόλη ήταν διαρρυθμισμένη σε ένα ορθογώνιο σχήμα, με μια τυπική αγορά της Κεντρικής Ευρώπης. Κατά την εποχή των Τεύτονων Ιπποτών, το Κοβαλέβο είχε το προνόμιο να έχει το δικό του οικόσημο, το οποίο αντιπροσώπευε δύο κόκκινα ψάρια σε λευκό φόντο. Το οικόσημο τροποποιήθηκε με την πάροδο των αιώνων, με ένα κόκκινο ψάρι να διατηρείται. Στην αρχή, διοικητής της πόλης ήταν ο Ρούντολφ Κοβαλέβο, ο οποίος είχε 1.000 δουλοπάροικους.
Η πόλη προσχώρησε στην Πρωσική Συνομοσπονδία, η οποία αντιτάχθηκε στην τευτονική κυριαρχία, και κατόπιν αιτήματος της οποίας ο Βασιλιάς Καζίμιρ Δ΄ της Πολωνίας επανενσωμάτωσε την επικράτεια στο Στέμμα του Βασιλείου της Πολωνίας το 1454. Τον Μάιο του 1454 η πόλη ορκίστηκε πίστη στον Πολωνό Βασιλιά στο Τόρουν.[3] Το 1455, ο Βασιλιάς Καζίμιρ Δ΄ της Πολωνίας διόρισε σταρόστα της πόλης τον Γκάμπιρελ Μπαζίνσκι. Αργότερα, όταν ο Μπαζίνσκι έγινε βοεβόδας, ο Γιαν Πλεμιέντσκι, ένας αυλικός του βασιλιά, έγινε ο νέος σταρόστα. Το μόνο που έχει απομείνει από αυτό το κάστρο σήμερα είναι ένας ερειπωμένος αμυντικός πύργος, ένα τοπικό αξιοθέατο και σημερινό σύμβολο της πόλης. Το Κοβαλέβο ήταν μια βασιλική πόλη που βρισκόταν διοικητικά στο Βοεβοδάτο Χέουμνο στην επαρχία της Βασιλικής Πρωσίας στην Επαρχία Μείζονος Πολωνίας του Πολωνικού Στέμματος. Δύο μεσαιωνικές γοτθικές εκκλησίες υπήρχαν στην πόλη, του Αγίου Νικολάου και της Αγίας Άννας.
Κατά τη διάρκεια του Πολωνο-Σουηδικού Πολέμου, στις 11 Φεβρουαρίου 1629, ο Στρατάρχης Βράνγκελ διέταξε τους Σουηδούς να λεηλατήσουν και να καταστρέψουν το Κοβαλέβο. Από το 1655 έως το 1657, κατά τη διάρκεια του σουηδικού Κατακλυσμού, οι Σουηδοί κατέλαβαν την περιοχή για άλλη μια φορά. Οι επόμενοι πόλεμοι της Πρωσίας και της Σουηδίας, που συνεχίστηκαν για δεκαοκτώ χρόνια, μετέτρεψαν την περιοχή σε ερείπια.
.jpg)
Υπήρξαν μια σειρά από εμφύλιους πολέμους κατά τη διάρκεια της βασιλείας των βασιλέων Αυγούστου Β΄ του Δυνατού και Στανίσουαφ Λεστσίνσκι στο πρώτο μισό του 18ου αιώνα. Στις 5 Οκτωβρίου 1716, κατά τη διάρκεια της κυριαρχίας του Λεστσίνσκι, ο ρωσικός στρατός πήρε ό,τι είχε απομείνει από τις προμήθειες του Κοβαλέβο. Η πόλη είχε 1.000 κατοίκους και 120 κατοικίες πριν από αυτούς τους πολέμους, και μέχρι το 1772 είχε μόνο 300 κατοίκους και 34 κατοικίες.
Η πόλη προσαρτήθηκε από το Βασίλειο της Πρωσίας στον πρώτο διαμελισμό της Πολωνίας το 1772, και στη συνέχεια, στις 16 Σεπτεμβρίου 1772, ο τοπικός σταρόστα, Φραντσίσεκ Στανίσουαφ Τσάπσκι, ορκίστηκε πίστη στον πρωσικό βασιλιά, Φρειδερίκο Β΄ της Πρωσίας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η πόλη να γερμανοποιηθεί, καθώς οι Γερμανοί άποικοι ήρθαν να χτίσουν νέα σπίτια και αγροκτήματα. Όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις αντικαταστάθηκαν και αποτελούν πλέον μέρος του νεοσύστατου Κράις Μάριανβερντερ. Η νέα κυβέρνηση επέτρεψε σε Πολωνούς τσαγκάρηδες, σιδηρουργούς, πλινθοκτίστες και ξυλουργούς να συνεχίσουν τη λειτουργία τους.
Πολλοί Πολωνοί έπρεπε να ενταχθούν στον Πρωσικό Στρατό με εντολή του Φρειδερίκου Β΄. Πολλοί εγκατέλειψαν την υποχρεωτική θητεία τους στο στρατό. Οι Πρώσοι επιδίωξαν επίσης να αυξήσουν τους φόρους. Ήταν επίσης μέρος του Δουκάτου της Βαρσοβίας από το 1807 έως το 1815, προτού επαναπροσαρτηθεί από την Πρωσία, και αργότερα οι ντόπιοι αγρότες συνεισέφεραν επίσης στην Ιανουαριανή Εξέγερση στην Πολωνία.
Το 1873, υπήρχε μια εθελοντική πυροσβεστική στο Κοβαλέβο και μέχρι το 1883, η πόλη είχε την πρώτη της τράπεζα.
Το Κοβαλέβο αποκαταστάθηκε στην Πολωνία, η οποία ανέκτησε την ανεξαρτησία της το 1918. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής της Πολωνίας (Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος), οι Πολωνοί υπέστησαν μαζικές συλλήψεις, απελάσεις και σφαγές. Μερικοί Πολωνοί τεχνίτες και αγρότες από το Κοβαλέβο δολοφονήθηκαν σε μεγάλες σφαγές στο κοντινό χωριό Γουοπάτκι (βλ. Ιντελιγκέντσακτιον).[4]
Αθλητισμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η τοπική ποδοσφαιρική ομάδα είναι η Πρόμιεν Κοβαλέβο Πομόρσκιε, η οποία αγωνίζεται στα κατώτερα πρωταθλήματα.[5]
Εικόνες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Εκκλησία του Αγίου Νικολάου -
Δημοτικό Γραφείο -
Είσοδος στην πόλη -
Ερείπια μεσαιωνικού κάστρου
.jpg)
.JPG)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ bdl
.stat .gov .pl /api /v1 /data /localities /by-unit /040410705044-0983540?var-id=1639616&format=jsonapi. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2022. - ↑ «Najwieksze miasta w Polsce pod wzgledem liczby ludnosci» [Οι μεγαλύτερες πόλεις της Πολωνίας από άποψη πληθυσμού]. polskawliczbach.pl (στα Πολωνικά).
- ↑ Κάρολ Γκούρσκι, Związek Pruski i poddanie się Prus Polsce: zbiór tekstów źródłowych, Instytut Zachodni, Πόζναν, 1949, σελ. 76 (πολωνικά)
- ↑ Μάρια Βαρντζίνσκα, Był rok 1939. Operacja niemieckiej policji bezpieczeństwa w Polsce. Intelligenzaktion, Ινστιτούτο Εθνικής Μνήμης, Βαρσοβία, 2009, σελ. 178 (πολωνικά)
- ↑ «LKS "Promień"». Urząd Miejski w Kowalewie Pomorskim (στα Πολωνικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2020.