Κρασσόστρεο

Κρασσόστρεο
Το όστρακο του είδους Crassostrea virginica
Το όστρακο του είδους Crassostrea virginica
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Ζώα
Υποβασίλειο: Ευμετάζωα (Eumetazoa)
Υπερσυνομοταξία: Πρωτοστόμια (Protostomia)
Συνομοταξία: Μαλάκια (Mollusca)
Ομοταξία: Δίθυρα (Bivalvia)
Τάξη: Οστρείδια (Ostreida)
Οικογένεια: Οστρεΐδες (Veneridae)
Γένος: Κρασσόστρεο
(Crassostrea)
Sacco, 1897[1]
Συνώνυμα
  • Ostrea, Dall, 1909

Το κρασσόστρεο (λατινική και επιστημονική ονομασία Crassostrea) είναι γένος στρειδιών (οικογένεια οστρεΐδες), που περιλαμβάνει κάποια από τα σημαντικότερα στρείδια που χρησιμεύουν για τροφή του ανθρώπου. Ορισμένα πάντως πρώην είδη του γένους έχουν μεταταχθεί στο συγγενικό γένος Magallana. Εκτιμάται ότι τα κρασσόστρεα υπάρχουν στη Γη εδώ και 145,5 εκατομμύρια έτη, από το τέλος της Ιουράσιας περιόδου.

Είδη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύχρονα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δώδεκα είδη αναγνωρίζονται σήμερα ευρύτερα στο γένος Crassostrea, τα εξής[2]:

  • Crassostrea aequatorialis (d'Orbigny 1846) – κρασσόστρεο το ισημερινό
  • Crassostrea angulata (Lamarck 1819) – «στρείδι της Πορτογαλίας»
  • Crassostrea brasiliana (Lamarck 1819) – κρασσόστρεο το βραζιλιανικό
  • Crassostrea chilensis (Philippi 1845)
  • Crassostrea columbiensis (Hanley 1846)
  • Crassostrea corteziensis (Hertlein 1951)
  • Crassostrea cuttackensis (Newton & Smith, 1912)
  • Crassostrea dianbaiensis (Xia, Wu, Xiao & Yu, 2014)
  • Crassostrea rhizophorae (Guilding 1828)
  • Crassostrea sikamea (Amemiya 1928) – «στρείδι του Κουμαμότο»
  • Crassostrea tulipa (Lamarck 1819) – «στρείδι των μαγγρόβιων»
  • Crassostrea virginica (Gmelin 1791) – «ανατολικό στρείδι» ή «στρείδι του Ατλαντικού» ή «αμερικανικό στρείδι»

Εξαφανισμένα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Απολίθωμα του εξαφανισμένου είδους Crassostrea gigantissima (Finch, 1824) από τo Ηώκαινο, που ανακαλύφθηκε στο Τέξας.
Απολίθωμα του Crassostrea gigantissima (Finch, 1824), εσωτερικό δεξιάς θύρας (Ηώκαινο, Τέξας)

Υπάρχουν και αρκετά εξαφανισμένα προϊστορικά είδη στο γένος[3], τα εξής:

  • †Crassostrea alabamiensis (Lea 1833)
  • †Crassostrea ashleyi (Hertlein 1943), συνών. Ostrea arnoldi
  • †Crassostrea cahobasensis (Pilsbry and Brown 1910)
  • †Crassostrea contracta (Conrad 1865)
  • †Crassostrea cucullaris (Lamarck 1819)
  • †Crassostrea cuebana (Jung 1974)
  • †Crassostrea elegans (Deshayes, 1832)[4], συνών. Cubitostrea elegans, Deshayes 1832, ή Crassostrea elegans
  • †Crassostrea gigantissima (Finch 1824) – «γιγάντιο απολιθωμένο στρείδι»
  • †Crassostrea gryphoides (Schlotheim 1813)
  • †Crassostrea hatcheri (Ihering 1899)
  • †Crassostrea ingens (Zittel 1864)
  • †Crassostrea kawauchidensis (Tamura 1977)
  • †Crassostrea patagonica (d'Orbigny 1842), συνών. Ostrea ferrarisi
  • †Crassostrea raincourti (Deshayes 1858)
  • †Crassostrea titan (Conrad 1853), συνών. Ostrea prior, O. andersoni
  • †Crassostrea transitoria (Hupé 1854), συνών. Ostrea maxima
  • †Crassostrea wyomingensis[5]

Γενετική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το γονιδίωμα του είδους Crassostrea gigas (του σημερινού Magallana gigas) έχει προσφάτως αποκωδικοποιηθεί, αποκαλύπτοντας ένα εκτεταμένο σύνολο γονιδίων που το καθιστούν ικανό να ανταπεξέρχεται στις περιβαλλοντικές πιέσεις.[6]


Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ F. Sacco: I Molluschi dei terreni terziari del Piemonte e della Liguria, 1897
  2. ↑ Taxon list for Crassostrea. World Register of Marine Species, accessed on 9 August 2017.
  3. ↑ «†Crassostrea Sacco 1897». Paleobiology Database. Fossilworks. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2021. 
  4. ↑ irmng
  5. ↑ J. Haffty, R.G. Schmidt, L.B. Riley και W.D. Goss: Rocks and Mineral Resources of the Wolf Creek Area, Lewis and Clark and Cascade Counties, Montana: A Descriptive Report on an Area in the Disturbed Belt Along the Eastern Front of the Northern Rocky Mountains in Western Montana, τεύχ. 1441-1446
  6. ↑ Zhang, G.; Fang, X.; Guo, X.; Li, L.; Luo, R., κ.ά. (2012). «The oyster genome reveals stress adaptation and complexity of shell formation». Nature 490 (7418): 49-54. doi:10.1038/nature11413. PMID 22992520. Bibcode: 2012Natur.490...49Z. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]