Κυστικέρκωση

Κυστικέρκωση
Εικόνα μαγνητική τομογραφία σε ένα άτομο με λοιμωξιογόνες νόσους που δείχνει πολλές κύστεις μέσα στον εγκέφαλο.
Ειδικότηταλοιμωξιολογία
Ταξινόμηση
ICD-10B69
ICD-9123.1
DiseasesDB3341
MedlinePlus000627
eMedicineemerg/119 med/494 ped/537
MeSHD003551

Η Κυστικέρκωση είναι μια μόλυνση των ιστών που προκαλείται από μια προνύμφη (κυστίκερκος) του πλατυέλμινθα σκώληκα ταινία των χοίρων (Taenia solium).[1][2] Οι άνθρωποι εμφανίζουν λίγα ή καθόλου συμπτώματα για χρόνια, αναπτύσσουν ανώδυνα συμπαγή εξογκώματα ενός ή δύο εκατοστών περίπου στο δέρμα και στους μύες, ή παρουσιάζουν νευρολογικά συμπτώματα, εάν επηρεαστεί ο εγκέφαλος.[3][4] Μετά από μήνες ή χρόνια, τα εξογκώματα αυτά γίνονται επώδυνα, πρήζονται και έπειτα ανοίγουν. Στις αναπτυσσόμενες χώρες αυτήν είναι η πιο συνηθισμένη αιτία επιληψίας.[3]

Αιτία και Διάγνωση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συνήθως προκαλείται με την κατανάλωση τροφίμων ή ποτών μολυσμένων από αυγά σκώληκα. Τα ωμά λαχανικά αποτελούν την σημαντικότερη πηγή.[2] Τα αυγά σκώληκα προέρχονται από κόπρανα ενός ατόμου που έχει μολυνθεί από ενήλικες σκώληκες, πάθηση γνωστή και ως ταινίαση (taeniasis).[3][5] Η ταινίαση είναι διαφορετική ασθένεια και οφείλεται στην κατανάλωση κύστεων σε ανεπαρκώς μαγειρεμένο χοιρινό.[2] Οι άνθρωποι που ζουν με κάποιον που φέρει σκώληκες έχουν αυξημένο κίνδυνο να παρουσιάσουν κυστικέρκωση.[5] Η διάγνωση μπορεί να γίνει από αναρρόφηση μιας κύστης.[3] Η λήψη εικόνων του εγκεφάλου με αξονική τομογραφία (CT) ή μαγνητική τομογραφία (MRI) είναι η πιο χρήσιμη διάγνωση για την πάθηση του εγκεφάλου. Ένας αυξημένος αριθμός λευκών αιμοσφαιρίων, που λέγονται ηωσινόφιλα, στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό και αίμα χρησιμοποιούνται επίσης ως δείκτες.[3]

Πρόληψη και Αντιμετώπιση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μόλυνση μπορεί να προληφθεί δραστικά μέσω προσωπικής καθαριότητας και υγιεινής. Σε αυτήν συμπεριλαμβάνονται: το σωστό μαγείρεμα του χοιρινού, κατάλληλη(ες) τουαλέτα(ες) και βελτιωμένη πρόσβαση σε καθαρό νερό. Η θεραπεία των ατόμων με ταινίαση είναι σημαντική για την πρόληψη της διάδοσης.[2] Η θεραπεία της ασθένειας που δεν περιλαμβάνει το νευρικό σύστημα μπορεί να μην είναι απαραίτητη.[3] Η θεραπεία των ατόμων που πάσχουν από νευροκυστικέρκωση μπορεί να γίνει με φαρμακευτική αγωγή πραζικουαντέλη ή αλβενδαζόλη. Αυτά ενδέχεται να απαιτούνται για μεγάλες χρονικές περιόδους. Στεροειδή, με αντιφλεγμονώδη δράση κατά τη διάρκεια της θεραπείας και φαρμακευτική αγωγή κατά των κρίσεων ενδέχεται επίσης να χρειαστούν. Ορισμένες φορές, οι κύστες αφαιρούνται χειρουργικά.[2]

Επιδημιολογία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία είναι ιδιαίτερα γνωστός στην Ασία, την Υποσαχάρια Αφρική και την Λατινική Αμερική.[3] Σε ορισμένες περιοχές, εκτιμάται ότι έχει μολυνθεί ποσοστό μέχρι και 25%.[3] Στον αναπτυγμένο κόσμο είναι εντελώς άγνωστο.[6] Από το 2010, παγκοσμίως, έχει επιφέρει περίπου 1.200 θανάτους, από 700 το 1990.[7] Η κυστικέρκωση επηρεάζει επίσης τα γουρούνια και τις αγελάδες, αλλά σπάνια προκαλεί συμπτώματα, καθώς τα περισσότερα δεν ζουν αρκετά.[2] Η ασθένεια έχει πλήξει τους ανθρώπους μέσα στην πορεία της ιστορίας.[6] Είναι μία από τις παραμελημένες τροπικές ασθένειες.[8]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Roberts, Larry S.· Janovy, Jr., John (2009). Gerald D. Schmidt & Larry S. Roberts' Foundations of Parasitology (8 έκδοση). Boston: McGraw-Hill Higher Education. σελίδες 348-351. ISBN 978-0-07-302827-9. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 «Taeniasis/Cysticercosis Fact sheet N°376». World Health Organization. Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 18 Μαρτίου 2014. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 García HH, Gonzalez AE, Evans CA, Gilman RH (August 2003). «Taenia solium cysticercosis». Lancet 362 (9383): 547–56. doi:10.1016/S0140-6736(03)14117-7. PMID 12932389. PMC 3103219. http://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S0140-6736(03)14117-7. 
  4. ↑ García HH, Evans CA, Nash TE, et al. (October 2002). «Current consensus guidelines for treatment of neurocysticercosis». Clin. Microbiol. Rev. 15 (4): 747–56. doi:10.1128/CMR.15.4.747-756.2002. PMID 12364377. PMC 126865. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-06-14. https://web.archive.org/web/20200614230942/https://cmr.asm.org/content/15/4/747.long. Ανακτήθηκε στις 2015-03-17. 
  5. ↑ 5,0 5,1 «CDC - Cysticercosis». 
  6. ↑ 6,0 6,1 Bobes RJ, Fragoso G, Fleury A, et al. (April 2014). «Evolution, molecular epidemiology and perspectives on the research of taeniid parasites with special emphasis on Taenia solium». Infect. Genet. Evol. 23: 150–60. doi:10.1016/j.meegid.2014.02.005. PMID 24560729. http://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S1567-1348(14)00053-7. 
  7. ↑ Lozano R, Naghavi M, Foreman K, et al. (December 2012). «Global and regional mortality from 235 causes of death for 20 age groups in 1990 and 2010: a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2010». Lancet 380 (9859): 2095–128. doi:10.1016/S0140-6736(12)61728-0. PMID 23245604. http://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S0140-6736(12)61728-0. 
  8. ↑ «Neglected Tropical Diseases». cdc.gov. 6 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2014.