Λίμνη Τσάλα

Συντεταγμένες: 3°19′S 37°42′E / 3.317°S 37.700°E / -3.317; 37.700

Λίμνη Τσάλα
Αεροφωτογραφία της Λίμνης Τσάλα.
ΧώρεςΤανζανία
ΤοποθεσίαΔιασχίζει τα σύνορα μεταξύ της Κένυα και της Τανζανία στην Ανατολική Αφρική
Τύπος λίμνηςΛίμνη κρατήρας
Εισροή-
Εκροή-
Έκταση4,2 χλμ²[1][2]:215
4,5 χλμ²[3]
Μέσο Βάθος98 μ.[3]
Όγκος Νερού?.??? χλμ3
Όχθη?.??? μ.
Ύψος Επιφάνειας880 μ. [2]:215[3]

Η Λίμνη Τσάλα (αγγλ.: Lake Chala μερικές φορές γράφεται και Challa / σουαχ.: Ziwa Chala) είναι λίμνη κρατήρας[4] η οποία διασχίζει τα σύνορα μεταξύ της Κένυας και της Τανζανίας.

Η λίμνη σχηματίστηκε πριν από περίπου 250.000 έτη,[5] βρίσκεται ανατολικά από το Όρος Κιλιμαντζάρο, 8 χλμ. βορείως της πόλεως Ταβέτα στην Κένυα και 55 χλμ. ανατολικά της Περιοχής Ρόμπο (Rombo District).

Η λίμνη περιβάλλεται από ένα απότομο χείλος κρατήρα με μέγιστο ύψος 170 μ.[3] Η ετήσια βροχόπτωση στη λίμνη είναι στα 565 χιλ.[2]:215 και η μέση ετήσια εξάτμισή της πλησιάζει τα 1735 χιλ.[2]

Οι διαστάσεις του κρατήρα έχουν μήκος 3 km, πλάτος 2,4 km και η επιφάνειά του είναι περίπου 4,2 km².[6]

Περίπου το 80 τοις εκατό των εισροών της λίμνης προέρχονται από υπόγεια ύδατα, τα οποία προέρχονται κυρίως από βροχοπτώσεις στην ορεινή δασική ζώνη του όρους Κιλιμαντζάρο σε υψόμετρο μεταξύ 1800 έως 2800 μ.[1] Τα υπόγεια ύδατα, χρειάζονται περίπου 3 μήνες για να φτάσουν στη λίμνη.[2]:221 Από το 1964 έως το 1977, τα υπόγεια ύδατα έρεαν στη λίμνη με εκτιμώμενο ετήσιο όγκο 8390000 μ³.[7]

Ιστορικό των κροκοδείλων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η λίμνη έχει κροκόδειλους, οι κροκόδειλοι εισήχθησαν κατά τη δεκαετία του 1930, από τον Βρετανό εξερευνητή E.S. Grogan, που απέκτησε φήμη, επειδή το 1898, περπάτησε από το Κέιπ Τάουν έως το Κάιρο.[6]

Το 2002, μία 18-χρονη Βρετανίδα σκοτώθηκε από ένα σχετικά μικρό κροκόδειλο του Νείλου, καθώς κολυμπούσε στη λίμνη κατά τη νύκτα.[8][9] Λίγες μέρες αργότερα, η Αστυνομία της Κένυα είπε πως στη λίμνη είχαν εμφανιστεί κροκόδειλοι, ενώ η Υπηρεσία Άγριας Ζωής της Κένυα είπε, πως έχουν βρεθεί «κροκόδειλοι στη Λίμνη Τσάλα και πλέον δεν θεωρείται καθόλου ασφαλής η κολύμβηση».[6]

Οικολογία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το μόνο ιθαγενές ψάρι σε αυτή τη λίμνη είναι το 'τιλάπια της Λίμνης Τσάλα' (Oreochromis hunteri), που δεν συναντάται πουθενά αλλού στον κόσμο.[10][11] Θεωρείται κρίσιμα απειλούμενο από την IUCN[12] και τώρα υστερεί αριθμητικά σε μεγάλο βαθμό από άλλα είδη τιλάπια που έχουν εισαχθεί στη Λίμνη Τσάλα.[13][14]

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 L. K. Buckles; D. Verschuren; J. W. H. Weijers; C. Cocquyt; M. Blaauw; J. S. S. Damste (2016). «Interannual and (multi-)decadal variability in the sedimentary BIT index of Lake Challa, East Africa, over the past 2200 years: assessment of the precipitation proxy». Climate of the Past 12 (5): 1244. doi:10.5194/cp-12-1243-2016. https://pure.qub.ac.uk/portal/files/43901012/lake.pdf. Ανακτήθηκε στις 27 June 2018. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 J. Moemaut; D. Verschuren; F. Charlet; I. Kristen; M. Fagot; M. De Batist (13 January 2010). «The seismic-stratigraphic record of lake-level fluctuations in Lake Challa: Hydrological stability and change in equatorial East Africa over the last 140 kyr». Earth and Planetary Science Letters 290 (1–2): 214–223. doi:10.1016/j.epsl.2009.12.023. http://www.vliz.be/imisdocs/publications/ocrd/229981.pdf. Ανακτήθηκε στις 27 June 2018. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Christian Wolff; Iris Kristen-Jenny; Georg Schettler; Birgit Plessen; Hanno Meyer; Peter Dulski; Rudolf Naumann; Achim Brauer και άλλοι. (2014). «Modern seasonality in Lake Challa (Kenya/Tanzania) and its sedimentary documentation in recent lake sediments». Limnology and Oceanography 59 (5): 1621. doi:10.4319/lo.2014.59.5.1621. https://epic.awi.de/id/eprint/36193/1/Wolff_LO_2014.pdf. 
  4. ↑ «Tanzania » Places Of Interest » Lake Chala». go2africa.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Απριλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2010. 
  5. ↑ Jorunn Dieleman; Moritz Muschick; Wanja Dorothy Nyingi; Dirk Verschuren (4 April 2018). «Species integrity and origin of Oreochromis hunteri (Pisces: Cichlidae), endemic to crater Lake Chala (Kenya–Tanzania)». Hydrobiologia. Advances in Cichlid Research III 832: 12. doi:10.1007/s10750-018-3570-7. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-06-27. https://web.archive.org/web/20180627173649/http://www.aqua.iee.unibe.ch/unibe/portal/fak_naturwis/d_dbio/b_ioekev/abt_ae/content/e60752/e339757/e376721/files681202/Dieleman_Muschicketal.2018_Hydrobio_LakeChala_eng.pdf. Ανακτήθηκε στις 27 June 2018. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 Lisa (28 Απριλίου 2022). «Are there crocodiles in Lake Chala?». All Famous Faqs. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2022. 
  7. ↑ B. R. Payne (1982). «Radioisotopes for the Estimation of the Water Balance of Lakes and Reservoirs». Tracer Methods in Isotope Hydrology (International Atomic Energy Agency): 161. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-06-25. https://web.archive.org/web/20180625161058/https://pdfs.semanticscholar.org/0eb4/3f2932b390a81d7a1e15ae178f59dabd2520.pdf. Ανακτήθηκε στις 25 June 2018. 
  8. ↑ Adrian Blomfield (14 March 2002). «British girl 'killed by rare dwarf crocodile'». The Daily Telegraph (London). https://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/africaandindianocean/kenya/1387739/British-girl-killed-by-rare-dwarf-crocodile.html. Ανακτήθηκε στις 25 June 2018. 
  9. ↑ James Astill (12 March 2002). «Girl's body found in crocodile lake». The Guardian (London). https://www.theguardian.com/uk/2002/mar/12/world.education. Ανακτήθηκε στις 25 June 2018. 
  10. ↑ «Oreochromis hunteri». fishbase.org. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2018. 
  11. ↑ Dieleman, J.; M. Muschick; W.D. Nyingi; D. Verschuren (2019). «Species integrity and origin of Oreochromis hunteri (Pisces: Cichlidae), endemic to crater Lake Chala (Kenya–Tanzania)». Hydrobiologia 832 (1): 269–282. doi:10.1007/s10750-018-3570-7. 
  12. ↑ «The IUCN Red List of Threatened Species: Oreochromis hunteri». International Union for Conservation of Nature. 2006. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2018. 
  13. ↑ Moser, F.N.; J.C. van Rijssel; B. Ngatunga; S. Mwaiko; O. Seehausen (2019). «The origin and future of an endangered crater lake endemic; phylogeography and ecology of Oreochromis hunteri and its invasive relatives». Hydrobiologia 832 (1): 283–296. doi:10.1007/s10750-018-3780-z. https://boris.unibe.ch/120465/7/Moser%20et%20al.%202018%20Hydrobiologia%20Lake%20Chala_accepted%20version.pdf. 
  14. ↑ Volkman, John K.; Smittenberg, Rienk H. (2017), Lipid Biomarkers as Organic Geochemical Proxies for the Paleoenvironmental Reconstruction of Estuarine Environments, Springer Netherlands, σελ. 173–212, doi:10.1007/978-94-024-0990-1_8, ISBN 978-94-024-0988-8