Λαύρεντο

Το Λαυρέντο ήταν αρχαία πόλη στο Λάτιο νοτιοδυτικά της Ρώμης, στην δυτική ακτή της Ιταλικής χερσονήσου ανάμεσα στην Όστια και το Λαβίνιο. Οι Ρωμαίοι συγγραφείς καταγράφουν το Λαυρέντο σαν την πρώτη πρωτεύουσα της Ιταλίας πριν την μεταφορά της στο Λαβίνιο από τον Αινεία όταν πέθανε ο βασιλιάς Λατίνος. Στους ιστορικούς χρόνους το Λαυρέντο ενώθηκε με το Λαβίνιο δημιουργώντας μια εννιαία πόλη.[1] Ο Τίτος Λίβιος αναφέρει ότι όταν την Ρώμη διοικούσαν ο Ρωμύλος και ο Τίτος Τάτιος έφτασαν απεσταλμένοι του Λαυρέντου αλλά ξυλοκοπήθηκαν από τους συγγενείς του Τίτου Τάτιου. Οι Λαυρέντοι διαμαρτυρήθηκαν στον Τίτο Τάτιο αλλά εκείνος υπεράσπισε τους συγγενείς του από τους κατοίκους του Λαυρέντου που ήταν ξένοι. Αργότερα όταν ο Τίτος Τάτιος επισκέφτηκε το Λαβίνιο δολοφονήθηκε σε συμπλοκή, ο Ρωμύλος δεν συνέχισε τον πόλεμο και συμφιλιώθηκε με τους κατοίκους του Λαβίνιου.[2] Στην Ρωμαϊκή αυτοκρατορία υπήρχε μια αυτοκρατορική βίλλα, ο Πλίνιος ο Νεότερος κατείχε επίσης μια βίλα στην περιοχή.[3] [4][5]

Το όνομα "Λαυρέντο" προέρχεται από το φυτό Δάφνη το οποίο όπως αναφέρει ο Βιργίλιος ήταν ιερό.[1][6] Το αρσενικό όνομα "Λαυρέντος" όπως και το θηλυκό "Λαυρεντία" αναφερόταν σε όποιον "κατάγεται από το Λαυρέντο" ή σε όποιον "φορά Δάφνινο στεφάνι". Το όνομα το συναντάμε σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, οι κάτοικοι έδωσαν το όνομα αυτό στην πόλη τους επειδή το φυτό της δάφνης ήταν το ευλογημένο δέντρο των Λατίνων.[7]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Edward Herbert Bunbury (1854). "Laurentum". In William Smith (ed.). Dictionary of Greek and Roman Geography. London: Walton and Maberly
  2. ↑ Τίτος Λίβιος, Ab urbe condita, 1:14
  3. ↑ T. W. Potter (2003). "Laurentum". In Simon Hornblower and Antony Spawforth (ed.). The Oxford Classical Dictionary (3rd edition, revised ed.). Oxford: Oxford University Press. σ. 822
  4. ↑ "LAURENTUM". The New International Encyclopaedia. Τομ. 13 (2nd ed.). 1918. σ. 631
  5. ↑ Πλίνιος ο Νεότερος, Epistulae 1.9
  6. ↑ Theodore C. Williams (1910). "Virgil, Aeneid 7.59". P. Vergilius Maro. Boston: Houghton Mifflin Co
  7. ↑ Βιργίλιος, Αινειάδα, Published by Penguin Classics (1990)

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Edward Herbert Bunbury (1854). "Laurentum". In William Smith (ed.). Dictionary of Greek and Roman Geography. London: Walton and Maberly.
  • T. W. Potter (2003). "Laurentum". In Simon Hornblower and Antony Spawforth (ed.). The Oxford Classical Dictionary (3rd edition, revised ed.). Oxford: Oxford University Press.
  • Theodore C. Williams (1910). "Virgil, Aeneid 7.59". P. Vergilius Maro. Boston: Houghton Mifflin Co.