Λουίζα Χριστίνα της Σαβοΐας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 27 Ιουλίου 1629[1][2] Τορίνο |
Θάνατος | 12 Μαΐου 1692[2] Τορίνο |
Χώρα πολιτογράφησης | Δουκάτο της Σαβοΐας |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά Ιταλικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | αριστοκράτης |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Μαυρίκιος της Σαβοΐας (από 1642)[3] |
Γονείς | Βίκτωρ Αμεδαίος Α΄ της Σαβοΐας και Χριστίνα της Γαλλίας |
Αδέλφια | Κάρολος Εμμανουήλ Β΄ της Σαβοΐας Φραγκίσκος Υάκινθος της Σαβοΐας Μαργαρίτα-Γιολάνντα της Σαβοΐας Αικατερίνη Βεατρίκη της Σαβοΐας Ερριέττα Αδελαΐδα της Σαβοΐας |
Οικογένεια | Οίκος της Σαβοΐας |
Θυρεός | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Η Λουίζα Χριστίνα (ιταλ. Luisa Cristina di Savoia, 27 Ιουλίου 1629 - 12 Μαΐου 1692) από τον Οίκο της Σαβοΐας ήταν κόρη του Δούκα της Σαβοΐας και με τον γάμο της έγινε πριγκίπισσα της Σαβοΐας. Ήταν η ιδιοκτήτρια της μελλοντικής Βίλλα ντελλα Ρεγκίνα. Ήταν εξαδέλφη του Λουδοβίκου ΙΔ΄ της Γαλλίας και του Καρόλου Β΄ της Αγγλίας.
Γεννήθηκε στο Καστέλλο ντελ Βαλεντίνο στο Τορίνο. Ήταν η μεγαλύτερη κόρη του Βίκτωρα Αμεδαίου Α΄ της Σαβοΐας και της συζύγου του Χριστίνας των Βουρβόνων, κόρης του Ερρίκου Δ΄ της Γαλλίας. Η γέννησή της χαιρετίστηκε με ενθουσιασμό, καθώς πριν από τη γέννησή της οι γονείς της είχαν χάσει έναν γιο και περίμεναν διάδοχο. [4] Ωστόσο, ως γυναίκα, λόγω του Σαλικού νόμου, δεν μπορούσε να κληρονομήσει το Δουκάτο της Σαβοΐας, το οποίο κατά τη στιγμή τής γέννησής της κυβερνούσε ο πάππος της, Κάρολος Εμμανουήλ Α΄. Η Λουίζα Χριστίνα λέγεται ότι ήταν νόθη, καρπός της υποτιθέμενης σχέσης τής μητέρας της με έναν Γάλλο αυλικό με το όνομα "Πομμέζ".
Ως παιδί, δύο από τους αδελφούς της διαδέχτηκαν τον πατέρα τους, ο οποίος έγινε κυβερνήτης της Σαβοΐας το 1630. Ο πατέρας της απεβίωσε το 1637 και τον διαδέχτηκε ο αδελφός της, Φραγκίσκος Υάκινθος, ο οποίος απεβίωσε το 1638 και ακολούθησε στον θρόνο ο άλλος αδελφός, Κάρολος Εμμανουήλ Β΄. Η μητέρα της, Χριστίνα, ανέλαβε ως αντιβασίλισσα, μία ενέργεια που αμφισβητήθηκε από τους εκ πατρός θείους της Λουίζας Χριστίνας, Θωμά Φραγκίσκο και Μαυρίκιο. Οι δύο αδελφοί συνωμότησαν εναντίον της Χριστίνας Μαρίας ως αντιβασίλισσας, διεκδικώντας την αντιβασιλεία μεταξύ τους. Αυτό οδήγησε σε εμφύλιο πόλεμο στη Σαβοΐα.
Ο πόλεμος είχε ως αποτέλεσμα ο Θωμάς Φραγκίσκος και ο Μαυρίκιος να φύγουν στην Ισπανία με μάταια ελπίδα να βρουν υποστήριξη. Η μητέρα της Λουίζας Χριστίνας νίκησε σύντομα στους πολέμους που ακολούθησαν, χάρη στη γαλλική υποστήριξη του αδελφού της, Λουδοβίκου ΙΓ΄ της Γαλλίας.
Επιστρέφοντας στη Σαβοΐα, η Λουίζα Χριστίνα μνηστεύθηκε σύντομα με τον Mαυρίκιο ως μέρος μίας συμφιλίωσης αυτού με τη Χριστίνα. [5] Η Λουίζα Χριστίνα παντρεύτηκε τον Mαυρίκιο στο Τορίνο στις 18 Αυγούστου 1642. Ο Mαυρίκιος ήταν στο παρελθόν καρδινάλιος και έπρεπε να λάβει άδεια από τον Πάπα Ουρβανό Η΄, ο οποίος συμφώνησε στον γάμο. Η 13χρονη νύφη και ο 49χρονος Mαυρίκιος μετακόμισαν στη Νίκαια, όπου ο Mαυρίκιος έγινε κυβερνήτης της πόλης ως ένα άλλο μέρος της συμφιλίωσης.
Ο σύζυγός της απεβίωσε το 1657 από εγκεφαλικό επεισόδιο, αφήνοντας τη Λουίζα Χριστίνα χήρα σε ηλικία 27 ετών. Ο σύζυγός της τής άφησε με διαθήκη τη μεγάλη συλλογή έργων τέχνης του, καθώς και τα τεράστια χρέη του. [6] Στο Τορίνο ζούσε στη βίλα του συζύγου της έξω από το Τορίνο. Έκανε επίσης πολλά για να βελτιώσει το κτήριο υπό τη διεύθυνση του Aμεντέο ντι Καστελλαμόντε. Επίσης ανέθεσε στον Γκουαρίνο Γκουαρίνι να πραγματοποιήσει έργα σε εκκλησίες στη Σαβοΐα. [7]
Η Λουίζα Χριστίνα απεβίωσε στη Βίλλα ντελλα Ρεγκίνα σε ηλικία 62 ετών και άφησε την ιδιοκτησία στη σύζυγο του ανιψιού της, Άννα Μαρία της Ορλεάνης, κόρη του Φιλίππου Α΄ της Ορλεάνης. [8]