Λούσνια

Λούσνια
Άποψη της Λούσνια
Έμβλημα
Λούσνια 40°56′0″N 19°42′0″E
Χώρα	Αλβανία
Διοικητική υπαγωγή	Λούσνια
Έκταση	372,72 km²
Υψόμετρο	17 μέτρα
Πληθυσμός	27.000 (1  Οκτωβρίου 2011)[1]
Ταχ. κωδ.	9001
Ζώνη ώρας	θερινή ώρα Κεντρικής Ευρώπης ώρα Κεντρικής Ευρώπης
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Λούσνια (αλβανικά: Lushnjë‎‎, αλβανική προφορά: [ˈluʃɲə], στην τοπική διάλεκτο: Lushnje [luʃɲe]) είναι πόλη στη δυτική-κεντρική Αλβανία. Βρίσκεται στον νομό Φιέρ. Ο συνολικός πληθυσμός είναι 83.659 (απογραφή 2011), και η συνολική έκταση 372,72 τ.χλμ..

Ιστορία

Οι πρώτες αναφορές για τη Λούσνια ανάγονται στον 15ο αιώνα, ωστόσο η ανάπτυξή της ξεκίνησε μετά το 1912 και την ανακήρυξη της αλβανικής ανεξαρτησίας.^[2]

Αντιπρόσωποι του Κογκρέσου της Λούσνια

Τον Ιανουάριο του 1920, η Λούσνια υπήρξε η μεταβατική πρωτεύουσα της Αλβανίας και ο χώρος συνεδρίασης του ομώνυμου συνεδρίου, το οποίο διεξήχθη το διάστημα 28-31 Ιανουαρίου.^[2] Οι οπλαρχηγοί της Αλβανίας συγκεντρώθηκαν στην πόλη και όρισαν αρχικά προσωρινή και στη συνέχεια οριστική πρωτεύουσα της Αλβανίας την πόλη των Τιράνων.^[3]

Σε απόσταση 3 χλμ. από τη Λούσνια βρίσκεται το πεδίο Σαύρα. Σε αυτή την τοποθεσία έλαβε χώρα η πρώτη μάχη μεταξύ του Πριγκιπάτου της Ζέτας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1385 (Μάχη της Σαύρας). Σε αυτή τη μάχη σκοτώθηκε ο Μπάλσα Β΄.^[4] Μαζί με το Φιέρι, η Λούσνια ήταν η περιοχή με τα σημαντικότερα στρατόπεδα συγκέντρωσης κατά τη διάρκεια του κομμουνιστικού καθεστώτος.^[5]

Οικονομία

Η πόλη Λούσνια βρίσκεται στην περιοχή Μυζέκε, η οποία είναι γνωστή ως ο κύριος προμηθευτής γεωργικών προϊόντων στην υπόλοιπη χώρα και για τις εξαγωγές προς άλλες ευρωπαϊκές χώρες ενώ φιλοξενεί ένα εθνικό Ινστιτούτο Γεωργικών Ερευνών.^[6] Κατά τη διάρκεια του κομμουνιστικού καθεστώτος, η πόλη διέθετε εργοστάσια παραγωγής χαρτιού, πλαστικού αλλά και εργοστάσια επεξεργασίας τροφίμων. Ακόμη, η Λούσνια διαθέτει εκτεταμένους ελαιώνες. Σε άλλες επιχειρήσεις περιλαμβάνονται η κατασκευές τούβλων και μαρμάρου, καθώς και μικρό διυλιστήριο πετρελαίου για βενζινάδικα μέσα και έξω από την πόλη.

Δημογραφικά στοιχεία

Όπως και οι περισσότερες νότιες αλβανικές περιφέρειες, ο πληθυσμός της Λούσνια μιλά την τοσκική διάλεκτο. Ο πληθυσμός είναι ανάμεικτος ορθόδοξος και μουσουλμανικός, χαρακτηριστικός των πόλεων της νότιας Αλβανίας. Δεδομένα από την απογραφή του 1918 δείχνουν ότι ο πληθυσμός της Λούσνια διαμοιράστηκε σχεδόν ομοιόμορφα μεταξύ μουσουλμάνων και χριστιανών κατά τη στιγμή της ανεξαρτησίας από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.^[7] Οι Χριστιανοί είναι ως επί το πλείστον ορθόδοξοι, αλλά υπάρχει καθολική μειονότητα, ενώ οι μουσουλμάνοι είναι κατά κανόνα σουνίτες με μια μειονότητα μπεκτασιστών. Στη σύγχρονη εποχή, όπως και σε άλλες περιοχές της Αλβανίας, οι άνθρωποι της Λούσνια τείνουν να μην είναι πολύ θρησκευόμενοι, ανεξάρτητα από τη θρησκεία των προγόνων τους.

Αθλητισμός

Η ΚΣ Λούσνια συστάθηκε αρχικά το 1927 και ο πρώτος ποδοσφαιρικός αγώνας που πραγματοποιήθηκε στην πόλη έγινε λίγο αργότερα. Επρόκειτο για ένα φιλικό παιχνίδι εναντίον της ΚΦ Τομόρι Μπεράτ και η ομάδα αποτελούνταν από νέους άνδρες από τη Λούσνια. Ο σύλλογος ονομάστηκε Κονγκρέσι ι Λούσνιες ύστερα από πρόταση του βουλευτή και υπογράφοντος την Αλβανική Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας Φέριτ Βοκόπολα ώστε ο σύλλογος να λάβει το όνομα του Κογκρέσου της Λούσνια, όπου ο ίδιος ο Βοκόπολα ήταν εκλεγμένος γραμματέας.^[8] Η Λούσνια έχει επίσης τη δική της ομάδα πετοσφαίρισης γνωστή ως Εκίπι ι Βολεϊμπολίτ τα Λούσνιες.

Γεωγραφία

Εθνικό Πάρκο Ντιβγιάκα-Καραβάστα

Η Λούσνια έχει θερμό μεσογειακό κλίμα. Η πόλη βρίσκεται εν μέσω πεδιάδων, όπου η γη χρησιμοποιείται σε καλλιέργειες και εκτροφή ζώων. Η Λούσνια βρίσκεται σε απόσταση 30 χλμ. από το Εθνικό Πάρκο Ντιβγιάκα-Καραβάστα όπου βρίσκονται υγρότοποι, παραλίες και λιμνοθάλασσες.^[9] Στον οικισμό Κασάρ υπάρχει δεξαμενή η οποία μέσω υδρευτικών καναλιών αρδεύει τα χωράφια γύρω από την πόλη. Η Λούσνια έχει πλούσιο ελαιώνα και είναι μία από τις περιοχές που παράγει την πλειοψηφία του ελαιολάδου της Αλβανίας.

Εκπαίδευση

Στην πόλη υπάρχουν αρκετά εκπαιδευτικά ιδρύματα, από νηπιαγωγεία έως και Ινστιτούτο Αγροτικών Ερευνών.

Μεταφορές

Από τα περίχωρα της πόλης περνά η εθνική οδός SH4, η οποία συνδέει το Δυρράχιο με το Φιέρι. Η πόλη εξυπηρετείται από αστικές, υπεραστικές αλλά και διεθνείς λεωφορειακές γραμμές. Κατά τη διάρκεια του κομμουνιστικού καθεστώτος η πόλη εξυπηρετούνταν και σιδηροδρομικώς. Ωστόσο, μετά την κατάρρευση των σιδηροδρόμων τη δεκαετία του 1990, δεν υφίσταται πλέον τέτοιου είδους διασύνδεση.

Δίδυμες-αδελφές πόλεις

• Μπρίντιζι, Ιταλία

Παραπομπές

1. Thomas Brinkhoff: «Albania: Prefectures and Major Cities - Population Statistics, Maps, Charts, Weather and Web Information». Citypopulation.de. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20  Νοεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 20  Ιουλίου 2024.
2. Συλλογικό, Αλβανία. Τουριστικό Λεύκωμα. Φύση και Πολιτιστική Κληρονομιά, εκδόσεις Έλλα, Αθήνα 2004, σελ. 110.
3. Austin, Robert Clegg (2012). Founding a Balkan State: Albania's Experiment with Democracy, 1920-1925. Toronto: University of Toronto Press. σελ. 201. ISBN 9781442699748. 
4. Barleti, Marin (2012). The Siege of Shkodra: Albania's Courageous Stand Against Ottoman Conquest, 1478. Tirana: David Hosaflook. σελ. 60. ISBN 9789995687779. 
5. Jones, Lloyd (2010). Biografi. UK: Hodder & Stoughton. σελ. 117. ISBN 9781848545007. 
6. «INSTITUTI I KERKIMEVE BUJQESORE LUSHNJE» (PDF). www.akti.gov.al. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2019. 
7. Gruber, Siegfried. «Regional variation in marriage patterns in Albania at the beginning of the 20th century». www-gewi.uni-graz.at. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2019. 
8. «Historia 88 vjeçare, kur Lushnja mburrej me… "Traktorin"». www.panorama.com.al. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2019. 
9. «Divjaka Karavasta National Park -». www.panacomp.net. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Lushnjë στο Wikimedia Commons