Ο Λόρδος των Νήσων (σκωτικά γαελικά: Triath nan Eilean ή Rìgh Innse Gall) είναι ένας τίτλος της Σκωτικής αριστοκρατίας οι ιστορικές ρίζες του οποίου οδηγούν στο Βασίλειο της Σκωτίας. Φαίνεται να έχει την προέλευσή του σε μια σειρά από ηγεμόνες της δυτικής ακτής και των νησιών της Σκωτίας κατά την περίοδο του Μεσαίωνα, οι οποίοι άκμασαν στις παράκτιες περιοχές. Αν και ήταν, κατά καιρούς, υποτελείς των Βασιλέων της Νορβηγίας, της Ιρλανδίας ή της Σκωτίας, παρέμειναν ανεξάρτητοι για πολλούς αιώνες. Η επικράτειά τους περιλάμβανε τις Εβρίδες (από το 1438 και τις περιοχές Σκάι και Ρος) και τις χερσονήσους Νόινταρτ, Αρντναμέρκαν και Κιντάιρ. Στο αποκορύφωμα της δύναμής τους ήταν οι μεγαλύτεροι γαιοκτήμονες και οι ισχυρότεροι άρχοντες στη Βρετανία μετά από τους Βασιλείς της Αγγλίας και της Σκωτίας.
Το τέλος των Λόρδων ΜακΝτόναλντ ήρθε το 1493 όταν ο Ιωάννης ΜακΝτόναλντ Β΄ έχασε τα ακίνητα και τους τίτλους του που κατασχέθηκαν από τον Βασιλιά Ιάκωβο Δ΄ της Σκωτίας. Το επόμενο διάστημα η Φατριά των ΜακΝτόναλντ αμφισβήτησε την εξουσία του Ιακώβου και την κυριαρχία του επί των νησιών, ενώ ξέσπασαν πολλές εξεγέρσεις εναντίον του μονάρχη της Σκωτίας. Αργότερα, όμως, το αξίωμα του Λόρδου των Νήσων δόθηκε στο Δούκα του Ρόθσι, μεγαλύτερο γιο και διάδοχο του Βασιλιά της Σκωτίας. Ο τίτλος αυτός, από τη δημιουργία του Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας, αποδίδεται στον Πρίγκιπα της Ουαλίας. Ο σημερινός Λόρδος των Νήσων είναι ο Πρίγκιπας Κάρολος.
Την περίοδο των ΜακΝτόναλντ η έδρα των Λόρδων των Νήσων βρισκόταν στο Φινλάγκαν.[1]