Μανουέλ ντε Γκομάρ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 21 Σεπτεμβρίου 1897[1] Μαδρίτη |
Θάνατος | 21 Φεβρουαρίου 1935[1] Μαδρίτη |
Χώρα πολιτογράφησης | Ισπανία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ισπανικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | αντισφαιριστής |
Περίοδος ακμής | - 1923 |
Ο Μανουέλ, κόμης, ντε Γκομάρ (λατινικό αλφάβητο : Manuel de Gomar), (21 Σεπτεμβρίου 1897 - Ιανουάριος 1935[2]), ήταν Ισπανός πρωταθλητής της αντισφαίρισης.
Ο κόμης ντε Γκομάρ ήταν μέλος της Ατλέτικο Μαδρίτης και κέρδισε το ισπανικό πρωτάθλημα αντισφαίρισης στο απλό από το 1916 έως το 1918[3]. Το 1922 και το 1923 έπαιξε στο Γουίμπλεντον και ενώ το πρώτο έτος αποκλείστηκε νωρίς το 1923 έφτασε στους προημιτελικούς στο απλό που έχασε από τον Φρανκ Χάντερ σε πέντε σετ[4]. Στο διπλό έφτασε στον τελικό μαζί με τον συμπατριώτη του Εδουάρδο Φλακέρ αλλά έχασε από τους Βρετανούς Randolph Lycett και Leslie Godfree με 3-6, 4-6, 6-3 και 3-6. Το 1922 έφτασε στον τελικό του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος σκληρού γηπέδου στις Βρυξέλλες, τον οποίο έχασε από τον Ανρί Κοσέ σε πέντε σετ.
Από το 1921 έως το 1923 ήταν μέλος της πρώτης ισπανικής ομάδας στο κύπελλο Ντέιβις. Το 1922 έφτασε στον τελικό του παγκόσμιου πρωταθλήματος μαζί με τον Μανουέλ Αλόνσο αλλά έχασαν από την Αυστραλία με 4-1[5].
Το 1923 σταμάτησε να αγωνίζεται λόγω μιας ασθένειας από την οποία τελικά πέθανε στις αρχές του 1935, θάφτηκε στο νεκροταφείο San Isidro της Μαδρίτης[2].