Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Μαξ φον Χάουζεν | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Max von Hausen (Γερμανικά) |
Γέννηση | 17 Δεκεμβρίου 1846[1] Δρέσδη |
Θάνατος | 19 Μαρτίου 1922[1] Δρέσδη |
Χώρα πολιτογράφησης | Γερμανία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
Σπουδές | Πρωσική Στρατιωτική Ακαδημία[2] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Βαθμός/στρατός | Generaloberst/Βασιλικός Σαξονικός Στρατός |
Πόλεμοι/μάχες | Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, Second Schleswig War, Αυστρο-πρωσικός πόλεμος και Γαλλοπρωσικός πόλεμος |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Πρωθυπουργός της Σαξονίας |
Βραβεύσεις | Τάγμα του Μαύρου Αετού Μεγαλόσταυρος του Αυτοκρατορικού Τάγματος του Λεοπόλδου Τάξη Αλβέρτου Order of the Rue Crown Στρατιωτικό Τάγμα του Αγίου Ερρίκου Τάγμα του Ερυθρού Αετού Σιδηρούς Σταυρός Τάγμα Στρατιωτικής Αξίας (Βαυαρία) Order of the Zähringer Lion τάγμα του στέμματος της Βυρτεμβέργης |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο βαρόνος Μαξ (Μαξιμιλιανός) φον Χάουζεν, (στα γερμανικά: Max Clemens Lothar Freiherr von Hausen) (1846 – 1922) ήταν Γερμανός στρατιωτικός και πολιτικός, ένας από τους πρώτους επτά Γερμανούς στρατηγούς διοικητές του Δυτικού Μετώπου στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Είχε διατελέσει υπουργός πολέμου και πρόεδρος του Υπουργικού Συμβουλίου (σαν πρωθυπουργός) στο Βασίλειο της Σαξονίας.
Γιος του Σάξονα υποστράτηγου Κλήμη Λοθάριου Ερρίκου φον Χάουζεν, γεννήθηκε στη Δρέσδη στις 17 Δεκεμβρίου του 1846. Από νεαρή ηλικία ακολούθησε στρατιωτική καριέρα φοιτώντας αρχικά στη Στρατιωτική Σχολή Δρέσδης από την οποία αποφοίτησε το 1863 ως ανθυπολοχαγός πεζικού. Συμμετέχοντας στον Γερμανο-δανικό πόλεμο του 1866 και στη συνέχεια στο Γερμανο-πρωσικό πόλεμο φοίτησε ακολούθως στη Στρατιωτική Ακαδημία του Βερολίνου ολοκληρώνοντας τις σπουδές του το 1874.
Τρία χρόνια αργότερα διορίστηκε στο Γενικό Επιτελείο και το 1890 ανέλαβε διοικητής του συντάγματος των γρεναδιέρων της Αυτοκρατορικής φρουράς. Το 1897 ως υποστράτηγος ανέλαβε διοικητής της Στρατιάς της Σαξονίας που λίγο αργότερα μετονομάστηκε 3η Γερμανική Αυτοκρατορική Στρατιά.
Παράλληλα από τον Αύγουστο του 1902 μέχρι το 1906 ανέλαβε υπουργός Πολέμου στο Βασίλειο της Σαξονίας ενώ την περίοδο από Ιούλιο του 1912 μέχρι τον Μάιο του 1914 εκλέχθηκε πρόεδρος του εκλογικού συμβουλίου του ίδιου βασιλείου.
Με το ξέσπασμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου ο Μαξ φον Χάουζεν συντάχθηκε με τη υπό διοίκηση Στρατιά του στο Δυτικό Μέτωπο, νοτιότερα της 1ης και 2ης Στρατιάς σύμφωνα με το ακολουθούμενο τότε σχέδιο Σλίφεν. Μετά την λεγόμενη Μάχη των Συνόρων συνέχισε ταχύτατη προέλαση εισβάλλοντας στη Γαλλία, αρχικά δυτικά και στη συνέχεια νότια φθάνοντας στο μέτωπο του ποταμού Μάρνη, συμμετέχοντας στην πρώτη μάχη του Μάρνη. Στις 12 Σεπτεμβρίου αντικαταστάθηκε στα καθήκοντά του αιφνίδια λόγω της προσβολής του από τυφοειδή πυρετό και αποστρατεύθηκε.
Αποσυρθείς της ενεργούς υπηρεσίας πέθανε λίγα χρόνια μετά στη γενέτειρά του Δρέσδη, στις 19 Μαρτίου του 1922, έχοντας ζήσει με θλίψη την κατάρρευση της χώρας του. Είχε τιμηθεί με πολλά παράσημα μεταξύ των οποίων του Μέλανος Αετού και του Ερυθρού Αετού μετά περιδέραιου, ενώ είχε χριστεί ιππότης του Αυτοκρατορικού Τάγματος των "Αδαμάντων του Στέμματος".