Μαρία του Ακουίνο

Μαρία του Ακουίνο
Γενικές πληροφορίες
Θάνατος1348
Πληροφορίες ασχολίας
δεδομένα
Εικόνα της Φιαμέτας του Ντάντε-Γκάμπριελ Ροσέτι, 1878.

Η Μαρία του Ακουίνο, ιταλ.: Maria d'Aquino (απεβ. το 1382) ήταν μία Ναπολιτανή ευγενής, που παραδοσιακά ταυτίζεται με την αγαπημένη και μούσα του Τζιοβάννι Μποκάτσιο Φιαμέτα (Fiammetta, στα ιταλικά σημαίνει "μικρή φλόγα").

Η Μαρία του Ακουίνο ήταν ένα «φυσικό τέκνο», δηλ. νόθη κόρη του Ροβέρτου του Σοφού, βασιλιά της Νάπολης και κόμη της Προβηγκίας. [1] Ήταν συνεργός στη δολοφονία του βασιλιά Ανδρέα το 1345, συζύγου της ανιψιάς της και διαδόχου τού Ροβέρτου, της βασίλισσας Ιωάννας Α'. Γι' αυτό η Μαρία καταδικάστηκε σε θάνατο και αποκεφαλίστηκε το 1382 με εντολή του διαδόχου της Βασίλισσας Ιωάννας Α', Βασιλιά Καρόλου Γ'. [1]

Ο Μποκάτσιο έγραψε, για τη Mαρία του Ακουίνο και τη σχέση τους, σε πολλά από τα λογοτεχνικά του έργα. Παραδοσιακά προσδιορίζεται ως Φιαμέτα. Σύμφωνα με τον ίδιο, η μητέρα της Μαρίας ήταν μία Προβηγκιανή ευγενής, η Σίβιλα Σαμπράν, σύζυγος του Θωμά Δ' κόμη του Ακίνο. Αυτή γεννήθηκε, αφού η κόμισσα Σίβιλα και ο βασιλιάς Ροβέρτος διέπραξαν μοιχεία στις εορτές της στέψης του το 1310, αλλά της δόθηκε το οικογενειακό όνομα τού συζύγου της μητέρας της. Ο υποτιθέμενος πατέρας της την τοποθέτησε σε ένα μοναστήρι. [2]

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Φιαμέτα εμφανίζεται στα ακόλουθα έργα του Boκάκιου:

Ιστορικότητα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο μελετητής του Μποκάτσιο Γκ. Χ. ΜακΓουίλιαμ υποστηρίζει, ότι η Mαρία του Ακουίνο δεν υπήρχε καν, καθώς λίγα στοιχεία εκτός του έργου του Τζιοβάννι Μποκάτσιο δίνονται για την ύπαρξή της. Σύμφωνα με τον MακΓουίλιαμ, η μεσαιωνική τέχνη του αυλικού έρωτα, που ακολούθησε ο Μποκάτσιο, καταρρίφθηκε από τον Aντρέα Καπελάνο και περιστράφηκε σε μεγάλο βαθμό γύρω από την αμφίδρομη αγάπη μίας αρχόντισσας με έναν -έξω από την τάξη της- εραστή. Ο Μποκάτσιο μπορεί να δημιούργησε αυτή τη γυναίκα, για να ακολουθεί πιο στενά τα μεσαιωνικά πρότυπα αγάπης. Ο MακΓουίλιαμ συζητά εν συντομία αυτήν την υπόθεση στις υποσημειώσεις της έκδοσης Penguin Classics του Tο Δεκαήμερο.

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Fiametta – 1863 ballet by Arthur Saint-Léon to the music of Ludwig MinkusPages displaying wikidata descriptions as a fallback

Βιβλιογραφικές αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Van Kerrebrouck 2000, σελ. 275.
  2. ↑ Griffin & Myrick 1998, σελ. 12.

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Van Kerrebrouck, Patrick (2000). Les Capétiens: 987-1328. 2. Franz Steiner Verlag. ISBN 9782950150943. 
  • Boccaccio, Giovanni (1998). Nathaniel Edward Griffin, επιμ. The Filostrato of Giovanni Boccaccio. 2. Biblo & Tannen Publishers. ISBN 081960187X.