Μαργκαριτόνε ντ' Αρέτσο | |
---|---|
Γέννηση | 1240 ή 1250 Αρέτσο |
Θάνατος | 1290 |
Χώρα πολιτογράφησης | Ιταλία[1] |
Ιδιότητα | ζωγράφος και αρχιτέκτονας |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μαργκαρίτο ή Μαργκαριτόνε ντ' Αρέτσο (Margarito ή Margaritone d'Arezzo (περ. 1250 – 1290) ήταν Ιταλός ζωγράφος της περιόδου του Μεσαίωνα.
Λίγα είναι γνωστά για τον βίο του Μαργκαριτόνε. Σε έγγραφο του 1252, το μοναδικό στο οποίο αναφέρεται ο ζωγράφος, και βρέθηκε στο αρχείο των μοναχών "Καμαλντολέζι" του Αρέτσο (παρακλάδι του Τάγματος των Βενεδικτίνων) αναγράφεται απλώς ότι ήταν γιος του Μανιάνο («in claustro Sancti Michaelis coram Margarito pictore filio quondam Magnani»: Bettarini - Barocchi, 1969, pp. 344 s.). Δραστηριοποιήθηκε ως ζωγράφος στην περιοχή του Αρέτσο τον 13ο αιώνα.[2]
Ο Τζόρτζιο Βαζάρι, ο οποίος τον αποκαλεί «Margaritone» του αποδίδει πολυάριθμα έργα, ακόμη και γλυπτικής και αρχιτεκτονικής (θα πρέπει να είχε απασχοληθεί στην κατασκευή του Καθεδρικού ναού του Αρέτσο) αποδίδοντάς του και χαρακτηριστικά των μεταγενέστερων ζωγράφων της Αναγέννησης και θεωρώντας τον ιδιοφυΐα, κάτι που βέβαια σήμερα έχει αναθεωρηθεί.[2]
Σήμερα έχει επιβιώσει σημαντικός αριθμός έργων του. Παρά την αντίθετη συνήθεια της εποχής, τα περισσότερα φέρουν υπογραφή, η οποία συνήθως αναγράφει "MARGARIT___RITIO ME FECIT".[3] Η φύση και η διασπορά τους μαρτυρούν ότι ο Μαργκαριτόνε είχε μεγάλη ζήτηση ως καλλιτέχνης στην εποχή του, τόσο στο Αρέτσο όσο και σε ολόκληρη την περιοχή της Τοσκάνης. Εκτός Ιταλίας η φήμη του αποκτήθηκε κυρίως χάρη στους "Βίους..." (Vitae) του Βαζάρι.
Οι δημιουργίες του Μαργκαριτόνε έχουν τολμηρές γραμμές και λαμπερά χρώματα. Τα στοιχεία αυτά άντλησε από βυζαντινά και ρωμανικά πρότυπα. Είναι καθαρές, αν και στατικές, απεικονίσεις και αφηγήματα, αν και χρειάζονταν "λεζάντες", όπως έχουν πολλές δημιουργίες του.[3]
Το στυλ του είναι σαφώς αναγνωρίσιμο, ευρισκόμενο εκτός του ρεύματος της ιταλικής ζωγραφικής της εποχής του. Ορισμένα από τα έργα του απορρίφθηκαν είτε ως αντιδραστικά είτε ως "επαρχιώτικα" και όντως κατακρίθηκε από ορισμένους κριτικούς του 19ου αιώνα ως παράδειγμα "βαρβαρισμού" της ύστερης βυζαντινής ζωγραφικής. Δεδομένης της έλλειψης στοιχείων, δεν υφίσταται χρονολόγιο της σταδιοδρομίας του.
Έργα του Μαργκαριτόνε εκτίθενται σήμερα στην Εθνική Πινακοθήκη Τέχνης στην Ουάσιγκτον και στην Εθνική Πινακοθήκη Λονδίνου. Ορισμένα από τα έργα του μπορούν να βρεθούν σε τοποθεσίες γύρω από το Αρέτσο.
Απεβίωσε στη γενέτειρά του το 1490.
Το αρχικό του όνομα ήταν "Μαργκαρίτο" αλλά μεταγράφηκε εσφαλμένα από τον Βαζάρι ως "Margaritone". Με αυτό το όνομα είναι σήμερα ευρύτερα γνωστός.