Μη πολίτες ή αλλοδαποί (Λετονικά: nepilsoņi) στη λετονική νομοθεσία είναι τα άτομα που δεν είναι πολίτες της Λετονίας ή οποιασδήποτε άλλης χώρας, αλλά τα οποία, σύμφωνα με τη λετονική νομοθεσία «Σχετικά με το καθεστώς των πολιτών της πρώην ΕΣΣΔ που δεν κατέχουν ούτε λετονική ούτε άλλη ιθαγένεια», έχουν το δικαίωμα σε διαβατήριο μη υπηκόου που εκδίδεται από τη λετονική κυβέρνηση καθώς και άλλα συγκεκριμένα δικαιώματα. Περίπου τα δύο τρίτα από αυτούς είναι Ρώσοι, ακολουθούμενοι από Λευκορώσους, Ουκρανούς, Πολωνούς και Λιθουανούς.[1]
Οι μη υπήκοοι είναι «πολίτες της πρώην ΕΣΣΔ (...) που διαμένουν στη Δημοκρατία της Λετονίας καθώς και που βρίσκονται σε προσωρινή απουσία και τα παιδιά τους που πληρούν ταυτόχρονα τις ακόλουθες προϋποθέσεις: 1) την 1η Ιουλίου 1992 ήταν εγγεγραμμένοι στην επικράτεια της Λετονίας, ανεξάρτητα από το καθεστώς του χώρου διαβίωσης που αναφέρεται στην εγγραφή της κατοικίας, ή μέχρι την 1η Ιουλίου 1992 ο τελευταίος εγγεγραμμένος τόπος διαμονής τους ήταν στη Δημοκρατία της Λετονίας ή έχει καθοριστεί με δικαστική απόφαση ότι έχουν διαμείνει στο έδαφος της Λετονίας για 10 συναπτά έτη μέχρι την αναφερόμενη ημερομηνία· 2) δεν είναι πολίτες της Λετονίας και 3) δεν είναι και δεν ήταν πολίτες άλλου κράτους». καθώς και «τα τέκνα [των προαναφερθέντων] εάν και οι δύο γονείς τους ήσαν αλλοδαποί κατά τη γέννηση των τέκνων ή ο ένας από τους γονείς είναι μη υπήκοος, αλλά ο άλλος είναι ανιθαγενής ή είναι άγνωστος, ή σύμφωνα με την αμοιβαία συμφωνία των γονέων, εάν ο ένας από τους γονείς είναι μη υπήκοος, αλλά ο άλλος είναι πολίτης άλλης χώρας».