Μικροκράτη και Ευρωπαϊκή Ένωση
Υπάρχουν αρκετά μικροκράτη στην Ευρώπη. Παρόλο που δεν υπάρχει σαφής συναίνεση ως προς ποιες πολιτικές μονάδες χαρακτηρίζονται ως μικροκράτη, οι περισσότεροι ερευνητές θεωρούν την Ανδόρρα, το Λίχτενσταϊν, το Μονακό, τον Άγιο Μαρίνο και το Βατικανό ως παραδείγματα μικροκράτους.[1][2][3] Ταυτόχρονα, μερικοί ακαδημαϊκοί αμφισβητούν ακόμη και τον χαρκατηρισμό του Βατικανού ως πραγματικό κράτος υποστηρίζοντας ότι δεν ανταποκρίνεται στα «παραδοσιακά κριτήρια της κρατικής υπόστασης» και ότι «το ειδικό καθεστώς της Πόλης του Βατικανού θεωρείται πιθανώς καλύτερα ως μέσο για να διασφαλιστεί ότι ο Πάπας μπορεί ελεύθερα να ασκεί τις πνευματικές του λειτουργίες και από αυτή την άποψη είναι χαλαρά ανάλογη με εκείνη των αρχηγών των διεθνών οργανισμών».[4] Σύμφωνα με τον ποιοτικό ορισμό των μικροκρατών που προτάθηκε από τον Dumienski (2014), τα μικροκράτη μπορούν επίσης να θεωρηθούν ως «σύγχρονα προστατευόμενα κράτη, δηλαδή κυρίαρχα κράτη που μπόρεσαν να μεταθέσουν μονομερώς ορισμένα χαρακτηριστικά της κυριαρχίας σε μεγαλύτερες δυνάμεις, με αντάλλαγμα την οικονομική και πολιτική βιωσιμότητα τους έναντι των γεωγραφικών ή δημογραφικών τους περιορισμών."[5] Και πράγματι, όλες τα ευρωπαϊκά μικροκράτη είναι κυρίαρχα κράτη που λειτουργούν σε στενή (και εθελοντική) σχέση με τον αντίστοιχο μεγαλύτερο γείτονά τους. Σήμερα, όλα τα Ευρωπαϊκά μικροκράτη έχουν κάποια σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση (EU).[6]
Δείτε ακόμη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Η Μάλτα, παρά το γεγονός ότι θεωρείται ένα από τα Ευρωπαϊκά μικροκράτη δεν επισημαίνεται σε αυτόν τον χάρτη επειδή είναι πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Catudal, H., 1975. The plight of the Lilliputians: An analysis of five European microstates. Geoforum, 6, pp.187–204
- ↑ Duursma, J.C., 1996. Fragmentation and the International Relations of Micro-states: Self-determination and Statehood, Cambridge University Press.
- ↑ Eccardt, T.M., 2005. Secrets of the Seven Smallest States of Europe: Andorra, Liechtenstein, Luxemborg, Malta, Monaco, San Marino, and Vatican City, Hippocrene Books.
- ↑ Mendelson, M., 1972. Diminutive States in the United Nations. The International and Comparative Law Quarterly, 21(4), pp.609–630.
- ↑ Dumienski, Zbigniew (2014). Microstates as Modern Protected States: Towards a New Definition of Micro-Statehood. Occasional Paper. Centre for Small State Studies. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-07-14. https://web.archive.org/web/20140714195156/http://ams.hi.is/wp-content/uploads/2014/04/Microstates_OccasionalPaper.pdf. Ανακτήθηκε στις 6 July 2014.
- ↑ «EU relations with the Principality of Andorra, the Republic of San Marino and the Principality of Monaco» (PDF). Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 14 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2012.