Μοχάμαντ Αλί Σαχ Κατζάρ

Μοχάμαντ Αλί Σαχ Κατζάρ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
محمدعلی شاه قاجار (Περσικά)
Γέννηση21  Ιουνίου 1872
Ταμπρίζ[1]
Θάνατος5  Απριλίου 1925
Σαν Ρέμο
Τόπος ταφήςImam Husayn Mausoleum
Χώρα πολιτογράφησηςΙράν
ΘρησκείαΣιιτισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςπερσικά[2]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςMalekeh Jahan
ΤέκναMohammad Hassan Mirza
Αχμάντ Σαχ Κατζάρ
Mahmoud Mirza
ΓονείςΜοζαφάρ αντ-Ντιν Σαχ Κατζάρ
ΟικογένειαΔυναστεία των Κατζάρων
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΣάχης (1907–1909)
ΒραβεύσειςΙππότης του Τάγματος του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι
Τάγμα της Αγίας Άννης, Α΄ Τάξη
Τάγμα του Λευκού Αετού (Ρωσική Αυτοκρατορία)
Τάγμα του Αγίου Στανισλάου, Α΄ Τάξη
τάγμα του Αγίου Ανδρέα
Τάγμα του Οσμανιέ
Μεγαλόσταυρος της Λεγεώνας της Τιμής
Τάγμα του Λεοπόλδου (Αυστρία)
Order of Glory
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Moχάμαντ Αλί Σαχ Κατζάρ, περσικά: محمدعلی شاه قاجار‎‎, (21 Ιουνίου 1872 – 5 Απριλίου 1925, Σαν Ρέμο, Ιταλία), σάχης τού Ιράν από τις 8 Ιανουαρίου 1907 έως τις 16 Ιουλίου 1909. Ήταν ο 6ος σάχης της δυναστείας των Κατζάρ.

Ο Moχάμαντ Αλί Σαχ Κατζάρ ήταν αντίθετος στο περσικό Σύνταγμα τού 1906, το οποίο είχε επικυρωθεί κατά τη διάρκεια της βασιλείας τού πατέρα του, Moζαφάρ Αντ-Ντιν Σαχ Κατζάρ. Το 1907, ο Μοχάμεντ Αλί διέλυσε την Εθνική Συμβουλευτική Συνέλευση και κήρυξε το Σύνταγμα καταργημένο, επειδή ήταν αντίθετο με τον ισλαμικό νόμο. [3] Βομβάρδισε το Mατζιλές (περσικό κοινοβούλιο) με τη στρατιωτική και πολιτική υποστήριξη της Ρωσίας και της Βρετανίας. [4]

Τον Ιούλιο τού 1909, οι φιλοσυνταγματικές δυνάμεις βάδισαν από τις επαρχίες της Περσίας στην Τεχεράνη με επικεφαλής τους Σαρντάρ Ασάντ, Σεπεχντάρ Αζάμ, Σατάρ Χαν, Μπαγέρ Χαν και Γιεπρέμ Χαν, καθαίρεσαν τον σάχη και επανέφεραν το σύνταγμα. Στις 16 Ιουλίου 1909, το κοινοβούλιο ψήφισε να τοποθετηθεί στον θρόνο ο 11χρονος γιος τού Μοχάμαντ Αλί Σαχ, ο Αχμάντ Σαχ. Ο Μοχάμαντ Αλί Σαχ παραιτήθηκε μετά τη νέα Συνταγματική Επανάσταση και έκτοτε αναφέρεται ως σύμβολο της δικτατορίας.

Έχοντας καταφύγει στην Οδησσό της Ρωσίας (σήμερα Ουκρανία), ο Μοχάμαντ Αλί σχεδίασε την επιστροφή του στην εξουσία. Το 1911 αποβιβάστηκε στο Ασταραμπάντ της Περσίας, αλλά οι δυνάμεις του ηττήθηκαν. [3] Ο Μοχάμαντ Αλί Σαχ επέστρεψε στη Ρωσία, στη συνέχεια το 1920 στην Κωνσταντινούπολη και αργότερα στο Σαν Ρέμο της Ιταλίας, όπου απεβίωσε στις 5 Απριλίου 1925 (τάφηκε στο ιερό τού Ιμάμ Χουσεΐν, στην Καρμπάλα τού Ιράκ). Κάθε σάχης της Περσίας από τον Μοχάμαντ Αλί και μετά, έχει πεθάνει στην εξορία.

Ο γιος και διάδοχός του, Aχμάντ Σαχ Κατζάρ, ήταν ο τελευταίος κυρίαρχος της δυναστείας των Κατζάρ. [5]

Ο Moχάμαντ Αλί Σαχ Κατζάρ με τον Mιρζά Μοχάμαντ Εμπραχίμ Χαν, τον Moαβίν αλ-Ντοβλέ και τη συνοδεία.
Ένα νόμισμα 2000 ντινάρ / 2 κιράν της εποχής τού Μοχάμαντ Αλί Σαχ Κατζάρ.

Ο Μοχάμεντ Αλί Σαχ είχε δύο συζύγους:

  1. Ρομπαμπέ Χανούμ "Mαλιχ-ός Σαλτανέ"
  2. πριγκίπισσα Zαχρά Κατζάρ "Mαλεκέχ Τζαχάν", κόρη του Kαμράν Μιρζά "Nαγιεμπ-ός Σαλτανέ"

Ο Μοχάμεντ Αλί Σαχ είχε έξι γιους και δύο κόρες:

Υιοί
  1. Χοσεΐν Αλί Μιρζά "Eτεζάντ Σαλτανέ"
  2. Γκολάμ Χοσεΐν Μιρζά (απεβ. σε βρεφική ηλικία)
  3. Σουλτάν Αχμάντ Μιρζά (αργότερα Αχμάντ Σαχ Κατζάρ)
  4. Μοχάμαντ Χασάν Μιρζά
  5. Σουλτάν Μαχμούντ Μιρζά
  6. Σουλτάν Ματζίντ Μιρζά
Κόρες
  1. Χαντιγιέ Χανούμ "Χαζρατ-έ Γκοντσιέχ"
  2. Ασιέ Χανούμ

Κατάλογος πρωθυπουργών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Μοχάμεντ Αλί Σαχ Κατζάρ μετά την καθαίρεση

Η διαμάχη για τη δημοκρατία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η τριάδα: (από αριστερά προς τα δεξιά) Aχούντ Χορασανί, Mιρζά Χουσαΐν Τεχερανί και Aμπντουλάχ Μαζανταρανί.
Tικά τουλ-Ισλάμ Ταμπριζί ( περσικά: ثقة الاسلام میرزا علی آقا تبریزی‎‎  ; 19 Ιανουαρίου 1861 - 31 Δεκεμβρίου 1911).
Kαζίμ Γιαζντί: ο απολιτικός Mαρτζά τού Νατζάφ σε περιόδους δημοκρατικής επανάστασης.
Ο Σεΐχ Ιμπραχίμ Ζαντζανί ήταν επικεφαλής τού δικαστηρίου, που καταδίκασε τον Φαζλουλά Νουρί σε θάνατο. [6]
  1. Ανακτήθηκε στις 13  Απριλίου 2022.
  2. «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 106032976. Ανακτήθηκε στις 1  Μαΐου 2020.
  3. 3,0 3,1 Donzel, Emeri "van" (1994). Islamic Desk Reference. σελίδες 285–286. ISBN 90-04-09738-4. 
  4. «گزارشی از سمینار 'سده انقلاب مشروطیت ایران' در لندن». BBC Persian. 24 July 2006. https://www.bbc.com/persian/iran/story/2006/07/060724_pm-ma-constitution-sem.shtml. Ανακτήθηκε στις 23 May 2020. 
  5. Soltan Ali Mirza Kadjar, 'Mohammad Ali Shah: The Man and the King', in: Qajar Studies. Travellers and Diplomats in the Qajar Era. Journal of the International Qajar Studies Association, volume VII, 2007.
  6. Hermann 2013, σελ. 440.

Περαιτέρω ανάγνωση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]