Μπλάκχιθ ΦΚ

Μπλάκχιθ
Πλήρες όνομαBlackheath Football Club
ΈνωσηΚεντ, Μίντλσεξ
ΨευδώνυμοClub (Σύλλογος)
Ίδρυση1858
ΈδραΈλθαμ, Γκρίνουιτς, Λονδίνο, Αγγλία
ΣτάδιοΓουέλ Χολ
ΔιοργανώσειςΝάσιοναλ Λιγκ 1
1η αμφίεση
2η αμφίεση
Επίσημη ιστοσελίδα
blackheathrugby.co.uk

Η Μπλάκχιθ (αγγλικά: Blackheath) είναι σύλλογος ράγκμπι γιούνιον που εδρεύει στο Έλθαμ στο νοτιοανατολικό Λονδίνο. Ιδρύθηκε το 1858 και είναι ο παλαιότερος ανοικτός σύλλογος ράγκμπι στον κόσμο από το 1862. Το «ανοικτός» σε αυτό το πλαίσιο σημαίνει ότι η συμμετοχή ήταν ελεύθερη για όλους, όχι μόνο για όσους φοιτούσαν ή ήταν παλαιά μέλη ενός συγκεκριμένου ιδρύματος (π.χ. σχολείο, πανεπιστήμιο ή νοσοκομείο). Είναι επίσης ο τρίτος παλαιότερος εν ενεργεία σύλλογος ράγκμπι στον κόσμο, μετά τον Ντάμπλιν Γιουνιβέρσιτι και τον Έντινμπουργκ Ακαντέμικαλ.

Η Μπλάκχιθ βοήθησε ακόμη στην οργάνωση του πρώτου διεθνούς αγώνα ράγκμπι (μεταξύ Αγγλίας και Σκωτίας στο Εδιμβούργο στις 27 Μαρτίου του 1871) και φιλοξένησε το πρώτο διεθνές παιχνίδι μεταξύ Αγγλίας και Ουαλίας δέκα χρόνια αργότερα - οι παίκτες συναντήθηκαν και άλλαξαν στο δημόσιο κτίριο Princess of Wales. Η Μπλάκχιθ, μαζί με τη Σίβιλ Σέρβις, είναι ένας από τους δύο συλλόγους που μπορούν να ισχυριστούν ότι είναι ιδρυτικά μέλη τόσο της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας όσο και της Ομοσπονδίας Ράγκμπι.

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο σύλλογος ιδρύθηκε ως «Blackheath Football Club» το 1858 από παλιά μέλη του Blackheath Proprietary School στο οποίο διεξήχθη το φερόμενο ως παιχνίδι ποδοσφαίρου που έγινε δημοφιλές στο Rugby School. Όταν τα παλιά μέλη αγωνίστηκαν εναντίον των σημερινών υποστηρικτών των μελών, τους αποκαλούσαν αντίστοιχα «Club» ή «School». Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μέχρι σήμερα οι υποστηρικτές της ομάδας την αποκαλούν «Club» και όχι «Blackheath». Το 1863 ο σύλλογος ανέπτυξε την τακτική να περνάει τη μπάλα από παίκτη σε παίκτη ως εναλλακτική λύση στο ατομικό παιχνίδι.

Το 1863 η Μπλάκχιθ αποτέλεσε ιδρυτικό μέλος της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (The FA), η οποία συγκροτήθηκε στην Freemasons' Tavern, Great Queen Street, Lincoln Inn Fields, στο Λονδίνο, στις 26 Οκτωβρίου του 1863, με σκοπό να πλαισιώσει έναν κώδικα κανόνων που θα περιλάμβανε τα καλύτερα και πιο αποδεκτά σημεία όλων των διαφόρων μεθόδων του παιχνιδιού κάτω από τον έναν τίτλο ποδόσφαιρο. Ο κ. Φράνσις Μολ Κάμπελ, μέλος της Μπλάκχιθ, εξελέγη ταμίας. Κατά την πέμπτη συνάντηση, ο Κάμπελ ισχυρίστηκε ότι το χάκινγκ (χτύπημα στα πόδια) ήταν ένα ουσιαστικό στοιχείο του «ποδοσφαίρου».[1] Κατά την έκτη συνεδρίαση στις 8 Δεκεμβρίου, ο Κάμπελ απέσυρε την Μπλάκχιθ, εξηγώντας ότι οι κανόνες που θα υιοθετούσε η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία θα κατέστρεφαν το παιχνίδι και το ενδιαφέρον προς αυτό. Άλλες ομάδες ράγκμπι ακολούθησαν αυτό το παράδειγμα και δεν συμμετείχαν στην Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία. Με αυτόν τον τρόπο πραγματοποιήθηκε το μεγάλο χάσμα μεταξύ ποδοσφαίρου και ράγκμπι.

Το Δεκέμβριο του 1870, ο Έντγουιν Ας, γραμματέας του ποδοσφαιρικού συλλόγου Ρίτσμοντ, δημοσίευσε μια επιστολή στις εφημερίδες που έλεγε: Όσοι διεξάγουν το άθλημα τύπου ράγκμπι πρέπει να συναντηθούν για να σχηματίσουν έναν κώδικα πρακτικής, καθώς διάφοροι σύλλογοι αγωνίζονται με κανόνες που διαφέρουν από άλλους, Το άθλημα είναι δύσκολο να διεξαχθεί. Στις 26 Ιανουαρίου του 1871 πραγματοποιήθηκε στο Pall Mall Restaurant του Λονδίνου μια συνάντηση με εκπροσώπους 22 συλλόγων. Ως αποτέλεσμα αυτής της συνάντησης ιδρύθηκε η Ομοσπονδία Ράγκμπι (RFU). Τρεις δικηγόροι που ήταν μαθητές στο Rugby School συνέταξαν τους πρώτους κανόνες του παιχνιδιού που εγκρίθηκαν τον Ιούνιο του 1871.

Διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τελευταία ενημέρωση: 8 Ιουλίου 2017
  • Μίντλσεξ Σέβενς
Νικήτρια (2): 1932, 1958
  • Κεντ Καπ
Νικήτρια (15): 1972, 1977, 1978, 1980, 1981, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1987, 1996, 2003, 2009, 2013
  • Γκλενγκαρθ Σέβενς Μέιν Ιβέντ
Νικήτρια (1): 1982
  • Γκλενγκαρθ Σέβενς Ντέινεβπορτ Πλέιτ
Νικήτρια (1): 1983
  • Νάσιοναλ Ντιβίζιον Θρι Σάουθ
Νικήτρια (1): 2003–04

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Richard Holt,Sport and the British: A Modern History, Oxford University Press, 1990 (ISBN 0-19-285229-9), p. 86

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]