Νέρων Ιούλιος Καίσαρ

Νέρων Ιούλιος Καίσαρ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση6[1]
Ρώμη
Θάνατος30[1]
Πόντσα
Συνθήκες θανάτουθανατική ποινή
Τόπος ταφήςΜαυσωλείο του Αυγούστου
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΙουλία Λιβία[1]
ΓονείςΓερμανικός[1] και Αγριππίνα η Πρεσβύτερη
ΑδέλφιαΓάιος Καλιγούλας
Ιουλία Αγριππίνα
Ιουλία Λιβίλλα
Δρουσίλλα
Δρούσος Καίσαρ
Gaius Julius Caesar Germanicus Major
Tiberius Julius Caesar Germanicus
Ignotus Julius Caesar Germanicus
ΟικογένειαΙουλιο-Κλαυδιανή δυναστεία
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΤαμίας (Quaestor)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Νέρων Ιούλιος Καίσαρ (6 - 30/31) από την Ιουλιο-Κλαυδιανή δυναστεία ήταν γιος του Γερμανικού και της Αγριππίνας της Πρεσβύτερης. Ήταν αδελφός του αυτοκράτορα Καλιγούλα και δισέγγονος του Αύγουστου.

Από τα εννέα παιδιά του Γερμανικού και της Αγριππίνας, δύο πέθαναν στη βρεφική ηλικία και άλλα ως παιδί, αλλά έξι, τρία αρσενικά και τρία θηλυκά, επέζησαν μέχρι την ωριμότητα. Κοντά στο τέλος της ζωής του, ο Αύγουστος έφερε τα δύο μεγαλύτερα, τον Νέρωνα και τον Δρούσο, στο βασικό κουτί στα παιχνίδια και τα έδειξε για να διαφημίσει τη συνέχεια της οικογένειας.[2]

Το 12 μ.Χ. ο Γερμανικός ανέλαβε τη διοίκηση των λεγεώνων στα σύνορα του Ρήνου. Η Αγριππίνα τον συνόδευσε μέχρι το 17, μαζί με τον μικρό τους γιο Γάιο Καλιγούλα. Οι δύο πρώτες αδελφές του Νέρωνα (Αγριππίνα η Νεότερη και Δρουσίλλα) γεννήθηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Ο Γερμανικός ανακλήθηκε στη Ρώμη, μαζί με την Αγριππίνα και τα παιδιά τους, που τώρα ήταν πέντε, και πήραν μέρος στη θριαμβευτική παρέλαση του πατέρα τους τον Μάιο του 17ου αιώνα.[3] Η μικρότερη αδελφή του Νέρωνα Ιουλία Λιβίλλα γεννήθηκε το φθινόπωρο του 19 μ.Χ., ο Γερμανός πέθανε υπό ύποπτες συνθήκες. Ο Γνώριος Καλπουργίος Πίσων διέταξε τις λεγεώνες στη Συρία. Η εξουσία του Γερμανικού τον επικάλυπτε. Ακολούθησε προβλέψιμη εχθρότητα και ο Πίσωνας κατηγορήθηκε ότι δηλητηρίασε τον νεαρό και δημοφιλή πρίγκιπα. Λέγεται πως η χήρα του Αυγούστου Λιβία έβαλε τη σύζυγο του Πίσωνα Πλανκίνα εναντίον της Αγριππίνας. Έτσι κι αλλιώς, η Πλανκίνα την ζήλευε[4] Μετά τον θάνατο του Γερμανικού, η Αγριππίνα πέστρεψε στην Ιταλία και έφερε δραματικά την στάχτη του συζύγου της. Συναντήθηκε πρώτα από μια συνοδεία πραιτορίων και στη συνέχεια, πιο κοντά στη Ρώμη, από τα μέλη της οικογένειάς της κι έγινε γνωστή ως σύζυγος του ήρωα.[2][5]

Παρά την προειδοποίηση του Γερμανικού να είναι ψύχραιμη, η Αγριππίνα συμμετείχε στην δικαστική πολιτική ως δικηγόρος για τους δικούς της γιους. Οι υποστηρικτές του νεκρού Γερμανικού έδωσαν την προσοχή τους στον Νέρωνα και στον Δρούσο, που ήταν στις αρχές της εφηβείας όταν πέθανε ο πατέρας τους. Οι ίντριγκες του φιλόδοξου νομαρχιακού νομάρχη, Λουκίου Αηλιού Σενιανού, κατέστησαν τη σύγκρουση πιο θανατηφόρα, αλλά η προσωπικότητα της Αγριππίνας προφανώς συνέβαλε στην εχθρική ατμόσφαιρα.[2][6]

Η σύγκρουση μεταξύ της χήρας και του αυτοκράτορα έγινε πιο σοβαρή. Σε ένα σημείο η Αγριππίνα ζήτησε από τον αυτοκράτορα Τιβέριο την άδεια να ξαναπαντρευτεί, αλλά εκείνος αρνήθηκε. Ένας νέος γάμος θα είχε επιτρέψει στην εγγονή του Αυγούστου να εισαγάγει έναν προστάτη για τους γιους της. Εκτός αυτού, παρόλο που δεν ήταν πλέον πολύ νέα, η γνωστή της γονιμότητα θα μπορούσε να επιφέρει επιπλοκές. Η δυσπιστία κλιμακώθηκε. Ο Λούκιος είπε στην Αγριππίνα ότι ο Τιβέριος ήθελε να την δηλητηριάσει, και ως αποτέλεσμα εκείνη αρνήθηκε τροφή από το χέρι του.[7] Τελικά, ο Νέρων και η Αγριππίνα συνελήφθησαν. Όταν εξορίστηκαν στα ποντιακά νησιά στα ανοικτά των ακτών της Νάπολης στα 29, πολλοί διαμαρτυρήθηκαν στους δρόμους. Ο Δρούσος συνελήφθη στις 30 και κρατήθηκε στη Ρώμη. Ο Νέρων αναγκάστηκε να αυτοκτονήσει το 31. Η Αγριππίνα πέθανε είτε από πείνα είτε από αυτοκτονία το 33, την ίδια χρονιά με τον Δρούσο, που πέθανε από πείνα. Η ημέρα που πέθανε χαρακτηρίστηκε αργία.[2][8]

Νυμφεύτηκε την Ιουλία Λιβία, κόρη του Δρούσου Ιουλίου Καίσαρα (Δρούσου του Νεότερου), δις υπάτου.

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 «Nero» (Ρωσικά)
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 http://www.roman-emperors.org/aggiei.htm#N_3_
  3. Tac. Ann. 2. 41
  4. Tac. Ann. 2.43, 54, 57, 69-71. Suet. Cal. 1.2, 2, 10.1. Dio 57.18.6-9. Livia's hostility also at Tac. Ann. 1.33; 3.17; 4.12
  5. Tac. Ann. 2.71-72; 3.1-4
  6. Tac. Ann. 4.12, 17, 39-40, 54. Barrett, p. 33. Drusus died in 23, Tac. Ann. 4.8-10.
  7. Tac. Ann. 4.23, 52-4, 68; Suet. Tib. 52.3, 53.1-2; Barrett, pp. 32-9
  8. The circumstances and chronology are unclear. Tac. Ann. 4.60, 67, 70; 5.3-5; 6.23-25. Suet. Tib. 53.2, 54.2; Cal. 7. Dio 57.22.4b; 58.8.4, 22.4-5. Barrett, p. 37

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Nero Caesar στο Wikimedia Commons