Νίκου Βλαντ

Νίκου Βλαντ
Προσωπικές Πληροφορίες
Πλήρες όνομα	Νικολάε Βλαντ
Γέννηση	1 Νοεμβρίου 1963 (1963-11-01) (61 ετών) Πίσκου, Ρουμανία
Έτη δραστηριοποίησης	1983 – 1996
Ύψος	1,81 μ.
Άθλημα
Χώρα	Ρουμανία
Άθλημα	Άρση βαρών
Μετάλλια Ολυμπιακοί Αγώνες Χρυσό 1984 Λος Άντζελες 90 κιλά Αργυρό 1988 Σεούλ 100 κιλά Χάλκινο 1996 Ατλάντα 108 κιλά

Ο Νικολάε «Νίκου» Βλαντ (ρουμανικά: Nicolae "Nicu" Vlad , γεννήθηκε 1 Νοεμβρίου 1963) είναι Ρουμάνος πρώην αρσιβαρίστας βαρέων βαρών. Αγωνίστηκε για τη Ρουμανία σε τέσσερις Ολυμπιακούς Αγώνες (μεταξύ 1984 και 1996) και κατέκτησε ένα χρυσό, ένα αργυρό και ένα χάλκινο μετάλλιο. Κέρδισε τον παγκόσμιο τίτλο τρεις φορές και κατέρριψε δύο φορές παγκόσμιο ρεκόρ στο αρασέ.^[1] Το 2006 εξελέγη μέλος του Hall of Fame της Διεθνούς Ομοσπονδίας Άρσης Βαρών.^[2] Εξακολουθεί να είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτος για την επίτευξη του βαρύτερου αρασέ, διπλάσιο του σωματικού βάρους του, σηκώνοντας 200,5 κιλά στην κατηγορία των 100 κιλών.

Βιογραφία

Γεννήθηκε σε μια οικογένεια τριών αδερφών και μιας αδερφής σε ένα χωριό της κομητείας Γκαλάτσι. Η μητέρα του ήταν νοικοκυρά και ο πατέρας του εργαζόταν για τον εθνικό σιδηροδρομικό μεταφορέα Căile Ferate Române (Ρουμανικοί Σιδηρόδρομοι). Ο Βλαντ δεν έκανε κάποιο συγκεκριμένο άθλημα, αλλά ήταν δυνατός άνδρας και ξεκίνησε να ασχολείται με το άθλημα της άρσης βαρών το 1978. Αφού ολοκλήρωσε το σχολείο στο Γκαλάτσι, μετακόμισε στο Βουκουρέστι.^[3]

Καριέρα

Το 1983 ήταν πρωταθλητής Ευρώπης Νέων.^[4] Το 1984 αγωνίστηκε στην πρώτη μεγάλη διοργάνωση της καριέρας του, τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες. Η απουσία των χωρών του Ανατολικού μπλοκ του έδωσε την μεγάλη ευκαιρία να αναδειχθεί χρυσός Ολυμπιονίκης στα 21 του ανυψώνοντας 392,5 κιλά στο σύνολο με 32,5 κιλά διαφορά.^[5] Από την επόμενη χρονιά ξεκίνησε να αγωνίζεται στην κατηγορία των 100 κιλών κατακτώντας τον τίτλο του Πρωταθλητή Ευρώπης στο Κατοβίτσε με σύνολο 400 κιλών και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Άρσης Βαρών κατέλαβε την τρίτη θέση με σύνολο 405 κιλών.^[1][6] Το 1986 ήταν για δεύτερη φορά Πρωταθλητής Κόσμου στη Βάρνα ανυψώνοντας 200,5 κιλά στο αρασέ (επίδοση που ήταν παγκόσμιο ρεκόρ) και 437,5 κιλά στο σύνολο.^[1] Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1988 κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο σηκώνοντας 402,5 κιλά στο σύνολο, μένοντας μακριά από το χρυσό μετάλλιο.^[7]

Το 1990 με την κατάκτηση του τρίτου τίτλου του ως πρωταθλητή κόσμου,^[1] ο Βλαντ και ο προπονητής του, Ντραγκομίρ Τσιορόσλαν, μετακόμισαν στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής για να προπονηθούν σε διάφορα μέρη σε όλη τη χώρα.^[8] Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992 ανέβηκε μία ακόμη κατηγορία, σε αυτή των 110 κιλών και κατέλαβε την τέταρτη θέση.^[1] Τελευταία διοργάνωση της καριέρας του οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Ατλάντας, όπου κατάφερε να κερδίσει το χάλκινο μετάλλιο ανυψώνοντας στο σύνολο 420 κιλά.^[9]

Μεταξύ 1991 και 1996, ο Βλαντ έζησε στην Αυστραλία και αγωνίστηκε για αυτήν στους Αγώνες της Κοινοπολιτείας του 1994 και σε δύο παγκόσμια πρωταθλήματα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Το 1996, επέστρεψε στη Ρουμανία, αλλά εξακολουθεί να διατηρεί ισχυρούς δεσμούς με την Αυστραλία την οποία επισκέπτεται τακτικά, καθώς τα δύο παιδιά του συνεχίζουν να ζουν εκεί. Ο Βλαντ είναι παντρεμένος με την πρώην αθλήτρια της κωπηλασίας, Κριστίνα Βλαντ.^[3]

Αποσύρθηκε μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996 για να γίνει εθνικός προπονητής. Το 2001 εξελέγη πρόεδρος της Ρουμανικής Ομοσπονδίας Άρσης Βαρών και το 2004 αντιπρόεδρος της Ρουμανικής Ολυμπιακής Επιτροπής. Διετέλεσε επίσης πρώτος αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Άρσης Βαρών.^[10]

Τον Ιούνιο του 2021 ως Αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Άρσης Βαρών (ΔΟΑΒ), ο Βλαντ κατηγορήθηκε για συνενοχή και παραποίηση πολλαπλών ελέγχων αντι-ντόπινγκ από τον Διεθνή Οργανισμό Δοκιμών. Υποστηρίχθηκε ότι συνωμότησε με τον πρόεδρο της ΔΟΑΒ, Ταμάς Αγιάν, για να επιτρέψει στη Ρουμάνα αρσιβαρίστρια Ροξάνα Κοκός να αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012, παρόλο που είχε βγει θετική σε αναβολικά στεροειδή μόλις 3 μήνες νωρίτερα.^[11][12][13] Ο Βλαντ παραιτήθηκε από τη θέση του στην Παγκόσμια Ομοσπονδία καθώς και από τη θέση του τεχνικού εκπροσώπου για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, στις 28 του ίδιου μήνα.^[14]

«Ρουμανική άρση θανάτου»

Λόγω του Βλαντ, η άρση με πλάτη και ημιδύσκαμπτα πόδια (με μορφή παρόμοια με deadlift) έγινε γνωστή ως η «ρουμανική άρση θανάτου». Ορισμένοι Αμερικανοί αθλητές τον είδαν να κάνει τις άρσεις θανάτου στην αίθουσα προπόνησης των Ολυμπιακών Αγώνων πριν είτε κερδίσει ένα μετάλλιο, είτε κάνει παγκόσμιο ρεκόρ ή και τα δύο. Δεδομένου ότι είναι Ρουμάνος, η άσκηση ονομάστηκε ρουμανική άρση θανάτου, και αυτό είναι το όνομα με το οποίο γνωρίζουν οι περισσότεροι την άσκηση. Καθώς η άσκηση δεν περιλαμβάνει άρση του βάρους από το έδαφος, δεν είναι τεχνικά deadlift, αλλά μάλλον μία ισχυρή σύνθετη κίνηση που ενισχύει τους ίδιους μύες.^[3][15]

Τίτλοι και διακρίσεις

• Ολυμπιακοί Αγώνες χρυσό μετάλλιο : 1984
• Ολυμπιακοί Αγώνες αργυρό μετάλλιο : 1988
• Ολυμπιακοί Αγώνες χάλκινο μετάλλιο : 1996
• Παγκόσμιο Πρωτάθλημα χρυσό μετάλλιο (3) : 1984, 1986, 1990
• Παγκόσμιο Πρωτάθλημα αργυρό μετάλλιο (3) : 1987, 1989, 1994
• Παγκόσμιο Πρωτάθλημα χάλκινο μετάλλιο : 1985
• Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα χρυσό μετάλλιο (2) : 1985, 1986
• Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα αργυρό μετάλλιο (4) : 1987, 1989, 1990, 1996
• Αγώνες Βρετανικής Κοινοπολιτείας χρυσό μετάλλιο : 1994
• IWF Hall of Fame : 2006
• Εθνικό Τάγμα Τιμής Ρουμανίας

Παραπομπές

1. «Nicu Vlad». Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2022. 
2. «IWF : HALL OF FAME». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Σεπτεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2022. 
3. Mihai Mincan (9 Αυγούστου 2014). «INTERVIU Nicu Vlad: „Pe stadion mă aplaudau 110.000 de oameni. Şi eu aveam 20 de ani"» (στα Ρουμανικά). adevarul.ro. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2019. 
4. «Nicu Vlad - "Noi, romanii, suntem obisnuiti sa traim la extreme. Azi esti erou, maine esti tradator"». Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2022. 
5. «INTERNATIONAL OLYMPIC COMMITTEE : LOS ANGELES 1984 WEIGHTLIFTING 825 90KG MIDDLEHEAVYWEIGHT MEN RESULTS». Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2022. 
6. «1985 World Championship : Sub Heavyweight [100 kg]». Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2022. 
7. «INTERNATIONAL OLYMPIC COMMITTEE : SEOUL 1988 WEIGHTLIFTING 90 100KG FIRSTHEAVYWEIGHT MEN RESULTS». Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2022. 
8. «Lessons from Romania: Nicu Vlad at the Olympic Training Center». www.catalystathletics.com. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2021. 
9. «INTERNATIONAL OLYMPIC COMMITTEE : ATLANTA 1996 WEIGHTLIFTING 99 108KG HEAVYWEIGHT MEN RESULTS». Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2022. 
10. Nicu Vlad. Ρουμανική Ολυμπιακή και Αθλητική Επιτροπή
11. «International Testing Agency-ITA report on IWF: Anti-Doping Rule Violations and related allegations of misconduct from 2009 to 2019». International Testing Agency. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2021. 
12. «146 cas de dopage non résolus en dix ans». Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2022. 
13. «Romanian who doped won London 2012 silver after 'cover-up', report says». Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2022. 
14. «Vlad steps down from IWF - and Russia takes USA Weightlifting to task over call for Board members to go». Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2022. 
15. Schmitz, Jim. «Jim Schmitz on the Lifts: Romanian DeadLift». IronMind. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2022. the “discovery” of the RDL was in my gym, The Sports Palace, in San Francisco in 1990 .. Nicu Vlad, of Romania .. proceeded to do this lift, a combination stiff-leg deadlift and regular deadlift, but actually neither. Someone watching asked what the exercise was he was doing. Nicu just shrugged his shoulders and said it was to make his back strong for the clean. Dragomir also said the same; it was just a lift that Nicu had developed for his back and clean. .. Someone taking notes asked what this lift was called. .. Nicu and Dragomir didn’t have a name, so I said, “Let’s call it the Romanian deadlift or RDL for short,” and every one agreed 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Νίκου Βλαντ