Νικίτα Ρομάνοβιτς Ζαχάργιν-Γιουρίεφ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | Δεκαετία του 1520 |
Θάνατος | 23 Απριλίου 1586[1] ή 1585 |
Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Ρωσίας |
Θρησκεία | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Varvara Khovrina-Golovina Evdokiya Alexandrovna Gorbataya-Shuyskaya[2] |
Τέκνα | Πατριάρχης Μόσχας Φιλάρετος Mikhail Romanov Aleksandr Romanov Ivan Romanov Irina Romanova Vasily Romanov Marfa Zakharyina-Yuryeva[3][4] Anastasiya Lykova-Obolenskaya[3] |
Γονείς | Ρομάν Ζαχάριν-Κόσκιν[3] και Ulyana Zakharyina[3] |
Αδέλφια | Αναστασία Ρομάνοβνα |
Οικογένεια | Οίκος των Ρομάνοφ |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Πόλεμοι/μάχες | Πόλεμος της Λιβονίας |
Ο Νικίτα Ρομάνοβιτς, ρωσ.: Никита Романович (π. 1522 - 23 Απριλίου 1586), γνωστός και ως Νικίτα Ρομάνοβιτς Ζαχάργιν-Γιουρίεφ, ήταν ένας εξέχων Ρώσος βογιάρος. Ο εγγονός του Μιχαήλ Α ́ (Τσάρος: 1613-1645) ίδρυσε τη Δυναστεία των Ρομάνοφ των Ρωσών Τσάρων.
Ήταν γιος του Ρομάν Γιουρίεβιτς Ζαχάριν (που απεβ. 16 Φεβρουαρίου 1543, και έδωσε το όνομά του στη δυναστεία Ρομάνοφ των Ρωσών μοναρχών), και της Ουλιάνας Ιβάνοβνας (απεβ. 1579). Ο Νικίτα Ρομάνοβιτς έγινε ο γαμπρός του Τσάρου Ιβάν Δ΄ του Τρομερού, ο οποίος νυμφεύτηκε την αδελφή εκείνου Αναστασία Ρομάνοβνα το 1547. Ο προπάππος του ήταν ο Ζαχάρι Ιβάνοβιτς Κόσκιν.
Ο Νικίτα Ρομάνοβιτς εμφανίζεται για πρώτη φορά σε ιστορικό αρχείο το 1547, όταν με την ευκαιρία του γάμου του Τσάρου με την Αναστασία Ρομάνοβνα, προωθήθηκε σε θαλαμηπόλο (spalnik) και οικονόμο (stolnik). Συμμετείχε ως σωματοφύλακας (rynda) του Τσάρου στις ατυχείς εκστρατείες κατά του χανάτου του Καζάν το 1547 και το 1548. Αργότερα έγινε βοηθός των πριγκίπων Βασίλι Σερεμπριάνι και Αντρέι Νόγκτεφ-Σουζντάλσκι με τον βαθμό του δίπλα-στον-τσάρο (okolnichy) στην Λιβονική εκστρατεία του 1559.
Του δόθηκε η θέση του βογιάρου το 1562. Τέσσερα χρόνια αργότερα, μετά το τέλος του αδελφού του Δανιήλ Ρομάνοβιτς, έγινε κυβερνήτης του Τβερ. Διηύθυνε αποσπάσματα του ρωσικού στρατού κατά τη διάρκεια της χειμερινής εκστρατείας του 1572 στη Νόβγκοροντ και κατά της Σουηδίας. Συμμετείχε επίσης στις Λιβονικές εκστρατείες του 1573 και 1577.
Πριν αποβίωσει (Μαρτίου 1584) ο Ιβάν Δ΄ ο Τρομερός άφησε τους δύο γιους του, τον Φιοντόρ Α΄ και τον Ντμίτρι, στη φροντίδα αξιόπιστων συνεργατών. Μέχρι που η ασθένεια τον κατέληξε στα τέλη του 1584, ο Νικίτα Ρομάνοβιτς, ως μοναδικός θείος του Τσάρου Φιοντόρ Α΄, ηγήθηκε της αντιβασιλείας. Απεβίωσε στις 23 Απριλίου 1586 και τάφηκε στο Μοναστήρι Noβοσπάσκυ κοντά στη Μόσχα.
Νυμφεύτηκε δύο φορές. Η πρώτη του σύζυγος, η Βαρβάρα Ιβάνοβνα Χοβρίνα-Γκολοβίνα (γενν. 18 Ιουνίου 1556), ήταν κόρη του κληρονομικού θησαυροφύλακα του Τσάρου της Ρωσίας και μιας πριγκίπισσας των Ρουρικιδών. Είχαν τέκνα:
Η δεύτερη σύζυγος τού Νικίτα Ρομάνοβιτς, Ευδοκία Αλεξάντροβνα Γκορμπάταγια-Σουίσκαγια (γενν. 4 Απριλίου 1581), μια άλλη πριγκίπισσα των Ρουρικιδών από το κλάδο Σουίσκι, ήταν 6η εξαδέλφη του μελλοντικού Βασιλείου Δ΄ της Ρωσίας. Από αυτήν, είχε παιδιά με το επώνυμο Νικίτιτς Ρομάνοφ: