Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Νικολά Πιζάνο | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Nicola Pisano (Ιταλικά) |
Γέννηση | 1225 (περίπου) Φότζα |
Θάνατος | 1284[1][2][3] Τοσκάνη |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | γλύπτης[4] αρχιτέκτονας |
Αξιοσημείωτο έργο | Pulpit in the Pisa Baptistery |
Οικογένεια | |
Τέκνα | Τζιοβάνι Πιζάνο[5] |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Νικόλα Πιζάνο (Nicola Pisano, 1220 - 1284) ήταν Ιταλός γλύπτης και αρχιτέκτονας καταγόμενος από την Απουλία.
Το πρώτο του αξιόλογο έργο ήταν ο άμβωνας του Βαπτιστηρίου της Πίζας (1260), όπου ενέταξε δεξιοτεχνικά αρχαίες μορφές σε νέο πλαίσιο, εμπνεόμενος, για χριστιανικά θέματα, από ρωμαϊκές σαρκοφάγους. Ο λοιπός διάκοσμος είναι πλούσιος, με ζώα, άτλαντες, κιονόκρανα, λιοντάρια, προφήτες κι ένα γυμνό Ηρακλή. Το 1260-1264 αποπεράτωσε τον θόλο του Βαπτιστηρίου, του οποίου αύξησε το ύψος με ένα σύστημα δύο θόλων.
Το 1265 ανέλαβε την κατασκευή του άμβωνα του Καθεδρικού Ναού της Σιένας. Μεταξύ των βοηθών του ήταν τώρα ο γιος του Τζοβάνι Πιζάνο και ο Αρνόλφο ντι Κάμπιο. Ο άμβωνας αυτός είναι ένα ακόμη πιο σύνθετο έργο από αυτόν του Βαπτιστηρίου της Πίζας, μεγαλύτερος, λεπτομερέστερα επεξεργασμένος και με περισσότερη κίνηση. Θεωρείται το αριστούργημά του.
Τελευταίο του μεγάλο έργο είναι η Fontana Maggiore (Μεγάλη Κρήνη) στην Περούτζα, όπου όμως τα περισσότερα γλυπτά εκτελέστηκαν από τον γιο του Τζοβάννι.
Ο Νικόλα θεωρήθηκε πρόδρομος της αναγεννησιακής γλυπτικής, έχοντας θέση ανάλογη με αυτήν του Τζόττο στην ζωγραφική.