Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ξένια Σεστόβα | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1560[1] |
Θάνατος | 26 Ιανουαρίου 1631[2] Μόσχα |
Τόπος ταφής | μονή Νοβοσπάσκυ |
Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Ρωσίας |
Θρησκεία | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | παλαιά ανατολικοσλαβική γλώσσα Ρωσικά[3] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μοναχή[4] |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Πατριάρχης Μόσχας Φιλάρετος[5] |
Τέκνα | Μιχαήλ Α' της Ρωσίας Tatyana Romanova |
Γονείς | Ivan Vasilievich Shestov και Maria Shestova |
Σχετικά πολυμέσα | |
Η Ξένια Ιβάνοβνα, ρωσ. Ксения Ивановна Шестова (1560 - 1631) από τον Οίκο των Σεστόβα ήταν εγγονή γαιοκτήμονα στο Ούγκλιτς και με τον γάμο της έγινε σύζυγος Βογιάρου, μετέπειτα Πατριάρχη Μόσχας.
Η καταγωγή της ήταν συζητήσιμη για αιώνες. Τώρα είναι αποδεκτό το επώνυμό της Σεστόβα (και όχι Σαστουνόβα, όπως εθεωρείτο παλαιότερα) και πως πάππος της ήταν ο Τιμοφέι Γκρυαζνόι, πλούσιος γαιοκτήμονας από το Ούγκλιτς.
Κατά τη δίωξη των Ρομάνοφ από τον Μπόρις Γκοντουνόφ αναγκάστηκε να ενδυθεί το μοναχικό ένδυμα με το όνομα Μάρφα. Έπειτα από αρκετά έτη εξορίας στον ξενώνα Τολβουίσκι, εγκαταστάθηκε με τον γιο της στην Κόστρομα. Εκεί έφθασαν οι απεσταλμένοι το 1613 για να πληροφορήσουν τον γιο της Μιχαήλ, ότι εκλέχθηκε στον Ρωσικό θρόνο. Επειδή οι προηγούμενοι τσάροι είχαν σκοτωθεί ή είχαν πέσει σε δυσμένεια, η Μάρφα στην αρχή αρνήθηκε να ευλογήσει τον γιο της και να τον αφήσει να πάει στη Μόσχα.
Ο σύζυγός της Φεοντόρ είχε επίσης αναγκαστεί να γίνει μοναχός με το όνομα Φιλάρετος και ανελίχθηκε στη θέση του Πατριάρχη Μόσχας, αλλά όταν οι Πολωνοί εισέβαλαν στη Ρωσία, τον πήραν μαζί τους στη Βαρσοβία.
Κατά τα πρώτα έτη της βασιλείας του Μιχαήλ, η μητέρα του, η μεγάλη μοναχή όπως έγινε γνωστή, άσκησε μεγάλη επιρροή στον γιο της, που υπέφερε από ασθένεια των ποδιών και ήταν αμελής στην εξουσία. Τοποθέτησε τους συγγενείς της, τους Σαλτύκοβ στις σημαντικές θέσεις της κυβέρνησης, πράγμα όμως που οδήγησε σε ευρεία διαφθορά. Η επιστροφή του άνδρα της από την Πολωνία το 1619, έθεσε τέλος στην επιρροή τη δική της και των συγγενών της. Απεβίωσε 71 ετών και τάφηκε στη μονή Νοβοσπάσκυ.
Παντρεύτηκε τον Φεοντόρ Νικήτιτς Ρομάνοφ, βογιάρο, μετέπειτα μητροπολίτη Μόσχας και είχε τέκνα: