Συγγραφέας | Ζωρζ Φεντώ Μωρίς Ντεβαλιέ |
---|---|
Γλώσσα | Γαλλικά |
Μορφή | θεατρικό έργο |
δεδομένα ( ) |
Το Ξενοδοχείο ο Παράδεισος (γαλλικός τίτλος: L'Hôtel du libre-marché) είναι θεατρικό έργο σε τρεις πράξεις του Ζωρζ Φεντώ σε συνεργασία με τον Μωρίς Ντεβαλιέρ, που παίχτηκε για πρώτη φορά στο Παρίσι στις 5 Δεκεμβρίου 1894.[1]
Αυτό το βοντβίλ γνώρισε σημαντική επιτυχία (με περισσότερες από 350 παραστάσεις), εδραίωσε τη φήμη του συγγραφέα και είναι σήμερα ένα από τα πιο διάσημα έργα του Φεντώ.
Στο επίκεντρο βρίσκεται η συζυγική απιστία, μέσα σε ένα ξέφρενο ρυθμό κωμικών παρεξηγήσεων και ατυχών συμπτώσεων.[2]
Η σκηνή ανοίγει στο σπίτι του κ. Πενκλέ, εργολάβου οικοδομών, στο Πασύ, πλούσια συνοικία του Παρισιού. Μετά από 20 χρόνια γάμου, ο Πενκλέ δεν νιώθει πλέον καμία έλξη για τη σύζυγό του, την Ανζελίκ. Από την άλλη, τον ελκύει η Μαρσέλ, η σύζυγος του καλύτερου φίλου του, γείτονα και συνεργάτη του αρχιτέκτονα κ. Παγιαρντέν. Η νέα και όμορφη Μαρσέλ είναι δυσαρεστημένη από την ψυχρότητα του άνδρα της που ενδιαφέρεται περισσότερο για τις επαγγελματικές του υποχρεώσεις παρά γι' αυτήν και αμελεί τα συζυγικά του καθήκοντα. Εκμεταλλευόμενος τη διαμάχη των δύο συζύγων, ο Πενκλέ βρίσκει την ευκαιρία να παρακινήσει τη Μαρσέλ να εκδικηθεί τον άντρα της και να γίνει ερωμένη του. Αυτή δέχεται το μυστικό ραντεβού που της ορίζει. Κλειδωμένος από τη γυναίκα του, ο Πενκλέ δραπετεύει από το παράθυρο και τρέχει στο ραντεβού του. [3]
Κατά τη διάρκεια ταυτόχρονης απουσίας της Ανζελίκ -που πρέπει να πάει να δει την αδερφή της που αρρώστησε - και του κ. Παγιαρντέν - για επαγγελματικούς λόγους, ο Πενκλέ πηγαίνει με τη Μαρσέλ σε ένα κακόφημο ξενοδοχείο με εξειδίκευση στα παράνομα ζευγάρια, του οποίου μια διαφήμιση έπεσε στα χέρια του. Αυτό που δεν ξέρουν είναι ότι ο Παγιαρντέν διανυκτερεύει επίσης στο ίδιο ξενοδοχείο, έχει έρθει να επιθεωρήσει ένα δωμάτιο που λέγεται ότι είναι στοιχειωμένο από φαντάσματα. Επιπλέον, κανείς δεν υποψιάζεται ότι το ξενοδοχείο είναι επίσης ο τόπος συνάντησης της Βικτουάρ, υπηρέτριας του Πενκλέ και του νεαρού ανιψιού του Παγιαρντέν. Τέλος, κανείς δεν ξέρει ότι στο ίδιο ξενοδοχείο ήρθε να διανυκτερεύσει και ο δικηγόρος κ. Ματιέ, ένας φίλος του Πενκλέ από την επαρχία που έφθασε στο Παρίσι συνοδευόμενος από τις τέσσερις κόρες του. Μέσα σ'αυτό το σκηνικό ακολουθεί πανδαιμόνιο ψεμάτων και παρεξηγήσεων, και τα πράγματα χειροτερεύουν από τη στιγμή που έρχεται αστυνομική έφοδος για να κλείσει την τρελή βραδιά.[4]
Οι χωροφύλακες συλλαμβάνουν τον κ. Πενκλέ και τη Μαρσέλ ως μοιχούς. Οι δυο τους αφήνονται ελεύθεροι με εγγύηση 5.000 φράγκων αλλά τα προβλήματα δεν τελειώνουν καθώς και οι δύο έδωσαν ψεύτικα ονόματα σε μια προσπάθεια συγκάλυψης: ο Πενκλέ είπε ότι ονομάζεται Παγιαρντέν και η Μαρσέλ ότι είναι η κ. Πενκλέ. Η Ανζελίκ επιστρέφει στο σπίτι μετά το δυσάρεστο ταξίδι της και με έκπληξη λαμβάνει μια κλήση που απευθύνεται «στην κυρία Πενκλέ που συνελήφθη επ'αυτοφώρω με τον κ. Παγιαρντέν». Ακολουθούν νέες αλλοπρόσαλλες σκηνές και τελικά τα προσχήματα σώζει η υπηρέτρια Βικτουάρ με τον νεαρό Μαρσέλ και η γαλήνη επανέρχεται στα δύο ζευγάρια.[5]
Το Ξενοδοχείο ο Παράδεισος είναι ένα από τα θεατρικά έργα του Φεντώ με την καλύτερη σκηνογραφία: δωμάτια με τουαλέτες που επιτρέπουν σε δύο πρόσωπα να βρίσκονται στο ίδιο δωμάτιο ταυτοχρόνως χωρίς να το γνωρίζουν, δάπεδα και σκάλες που επιτρέπουν σε κάποιους να είναι εκτός σκηνής και επομένως αφήνουν το πεδίο ανοιχτό σε άλλους, πάντα εν αγνοία τους, αριθμοί δωματίων που προκαλούν παρεξηγήσεις κ.λπ. Ο Φεντώ είναι γνωστό ότι ήταν ειδικός σ' αυτά τα εφέ που σ'αυτό το έργο τελειοποίησε.[6]
Το έργο έχει διασκευαστεί επανειλημμένα για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, όπως στην ταινία του 1966 Ξενοδοχείον «Ο Παράδεισος» του[7]Πίτερ Γκλένβιλ με τον Άλεκ Γκίνες τη Τζίνα Λολομπρίτζιτα.[8]