Ομάδα Χόιτ

Ομάδα Χόιτ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιστότοπος
www.teamhoyt.com
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Ομάδα Χόιτ (Team Hoyt) αποτελείται από τον πατέρα Ντικ Χόιτ (1η Ιουνίου 1940[1]—17 Μαρτίου 2021) και τον γιο Ρικ Χόιτ (10 Ιανουαρίου 1962) από το Holland της Μασαχουσέτης (ΗΠΑ), που έχουν διαγωνιστεί μαζί σε αγωνίσματα όπως μαραθώνιους και Τρίαθλα Ironman. Ο Ρικ πάσχει από εγκεφαλική παράλυση και ο Ντικ τον τραβά σε μια βάρκα κατά την κολύμβηση, τον μεταφέρει σε μια θέση μπροστά του κατά την ποδηλασία και τον σπρώχνει σε μια αναπηρική καρέκλα κατά το τρέξιμο. Η Ομάδα Χόιτ εισάχθηκε στο Ironman Hall of Fame το 2008.[2]

Η γέννηση του Ρικ Χόιτ και η παιδική του ηλικία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ρικ Χόιτ διαγνώστηκε με εγκεφαλική παράλυση κατά την γέννα αφού ο ομφάλιος λώρος του τυλίχτηκε γύρω από τον λαιμό του, προκαλλώντας εμπόδιση μεταφοράς οξυγόνου.[3] Έτσι, το μυαλό του δεν μπορεί να αποστείλει τα σωστά μηνύματα στους μυς του.[4] Πολλοί γιατροί ενθάρρυναν τους Χόιτ να εγκλείσουν τον Ρικ σε ίδρυμα, ενημερώνοντάς τους ότι θα έμενε φυτό[4]. Αυτοί όμως συγκρατήθηκαν βλέποντας ότι τα μάτια του Ρικ τους ακολουθούσαν στο δωμάτιο, δίνοντάς τους ελπίδα ότι κάποτε, κάπως θα μπορούσε να επικοινωνήσει.[4] Οι Χόιτ έπαιρναν κάθε βδομάδα τον Ρικ στο Νοσοκομείο Παίδων (Children Hospital) της Βοστώνης, όπου συναντούσαν έναν γιατρό που τους ενθάρρυνε να συμπεριφέρονται στον Rick όπως και σε κάθε άλλο παιδί. Η μητέρα του, Τζούντι, περνούσε ώρες κάθε μέρα διδάσκοντάς του το αλφάβητο με χαρτόνια και σημειώματα σε κάθε αντικείμενο του σπιτιού. Σύντομα, ο Ρικ έμαθε το αλφάβητο.[3]

Στα 11 του, μετά από την επιμονή των γονιών του, ο Ρικ εφοδιάστηκε έναν υπολογιστή που του επέτρεπε να επικοινωνεί, αποκαλύπτοντας ότι ήταν εφυής.[5] Με αυτήν τη συσκευή, ο Ρικ μπορούσε να προσέρχεται σε δημόσια σχολεία για πρώτη φορά.[6]

Ο Ρικ αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης (Boston University) το 1993 με ένα πτυχίο στην ειδική εκπαίδευση και αργότερα δούλεψε στο Κολλέγιο της Βοστώνης (Boston College) σε ένα εργαστήριο υπολογιστών, βοηθώντας στην ανάπτυξη συστημάτων που θα επιβοηθούσαν την επικοινωνία και τις δραστηριότητες ατόμων με ειδικές ανάγκες.[7]

Ιστορία της ομάδας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ομάδα Χόιτ ξεκίνησε το 1977 όταν ο Rick ρώτησε τον πατέρα του αν θα μπορούσαν να τρέξουν μαζί σε έναν αγώνα 5 μιλίων για να βοηθήσουν έναν παίχτη lacrosse του σχολείου του που είχε υποστεί παράλυση. Ήθελε να αποδείξει ότι η ζωή συνέχιζε ανεξάρτητα από την αναπηρία.[8] Ο Ντικ Χόιτ δεν ήταν δρομέας και επιπλέον ήταν 36 χρονών. Μετά τον πρώτο τους αγώνα, ο Ρικ είπε "Μπαμπά, όταν τρέχω, νιώθω σαν να μην είμαι ανάπηρος." Μετά τον αγώνα, ο Ντικ άρχισε να τρέχει καθημερινά με ένα σακί τσιμέντο στο καροτσάκι επειδή ο Ρικ ήταν στο σχολείο ή μελετούσε. [3] Ο Ντικ γυμνάστηκε τόσο που, ακόμα και σπρώχνοντας του γιο του, κατάφερε να φτάσει ένα προσωπικό ρεκόρ 17 λεπτών σε αγώνα 5k (5 χλμ).[9]

Team Hoyt in Wellesley at ~12.5 miles on April 16, 2012

Μέχρι τον Απρίλη του 2014, οι Χόιτ είχαν διαγωνιστεί σε 1108 αγώνες, περιλαμβάνοντας 72 μαραθώνιους και 6 Ironman.[10] Είχαν τρέξει στον Μαραθώνιο της Βοστώνης (Boston Marathon) 32 φορές. Ένα ακόμα επίτευγμά τους ήταν η κάλυψη 6011 χλμ σε 45 μέρες κατά μήκος των ΗΠΑ, με τρέξιμο και ποδηλασία, το 1992.[10][11]

Επιπλέον διαγωνίζονται σε τρίαθλα. Για την κολύμβηση, ο Ντικ δένει ένα σκοινί στο σώμα του για να τραβήξει τον Ρικ σε μια βάρκα. Για την ποδηλασία, ο Ρικ κάθεται μπροστά σε ένα ειδικό ποδήλατο tandem.[4][12] Για το τρέξιμο, ο Ντικ σπρώχνει τον Ρικ σε μια αναπηRickή καρέκλα.[6]

Ο Ρικ έγινε 51 το 2013 και ο Ντικ 73. Καθώς μιλούν και ταξιδεύουν περισσότερο, αγωνίζονται λιγότερο. Στην αρχή της καριέρας τους, συμμετείχαν σε 50 αγώνες ετησίως αλλά τώρα στοχεύουν σε 20-25 αγώνες ετησίως. Ακόμα λένε ότι δεν βλέπουν ένα τέλος στον ορίζοντα.[9]

Ένα χάλκινο βραβείο τιμής των Χόιτ τους αφιερώθηκε στις 8 Απριλίου 2013, κοντά στην έναρξη του μαραθωνίου της Βοστώνης, στο Hopkinton της Μασσαχουσέτης.[13]

Οι Χόιτ δεν τερμάτισαν στον Μαραθώνιο της Βοστώνης του 2013. Τους έμενε περίπου ένα μίλι όταν δυο βόμβες εξερράγησαν κοντά στην γραμμή τερματισμού και οι αγώνες διακόπηκαν. Δεν τραυματίστηκαν. Ένας παρευρισκόμενος τους μετέφερε με έναν SUV στο ξενοδοχείο Sheraton αλλά προσωρινά χωρίσθηκαν από την αναπηρική καρέκλα.[14]

Το αμερικάνικο κανάλι ESPN τίμησε τους Χόιτ με το βραβείο Jimmy V Perseverance στα αθλητικά βραβεία ESPYS στις 17 Ιουλίου 2013. [15]

Στις 21 Απριλίου 2014 οι Hoyt ολοκλήρωσαν των μαραθώνιο της Βοστώνης του 2014, έχοντας ανακοινώσει ότι θα είναι ο τελευταίος τους.[16]

Ο Ντικ είναι ένας συνταξιούχος αντισυνταγματάρχης στην Ιπτάμενη Εθνική Φρουρά (ANG) των ΗΠΑ.

Ιστορία Αγώνων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Απόσταση Ποσότητα
Τρίαθλα 255
Ironman 6 (συμπεριλαμβάνονται στα τρίαθλα)
Half Ironman 7 (συμπεριλαμβάνονται στα τρίαθλα)
Δίαθλα 22
Μαραθώνιοι της Βοστώνης 72 (32)
20 μίλια 8
18.6 μίλια 8
Μισοί Μαραθώνιοι 97
20 χλμ 1
10 μίλια 37
15 χλμ 8
Αγώνες δρόμου Φάλμουθ 7 μιλίων 35
11 χλμ 2
10 χλμ 218
5 μίλια 160
8 χλμ 4
7.1 χλμ 1
4 μίλια 18
5 χλμ 161

Συνολικοί αγώνες (μέχρι τις 23 Απριλίου 2014): 1,108[10]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ http://sportsthenandnow.com/2010/04/03/team-Hoyt-dusts-off-an-old-friend-as-they-prepare-for-boston/
  2. ↑ Breitrose, Charlie (17 July 2010). «Triathlon duo visits Camp Arrowhead in Natick». The MetroWest Daily News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-07-14. https://web.archive.org/web/20110714081309/http://www.metrowestdailynews.com/features/x999357119/Triathlon-duo-visits-Camp-Arrowhead-in-Natick. Ανακτήθηκε στις 10 March 2011. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Nall, Sam (Ιανουαρίου 2002). It's Only a Mountain: Dick and Rick Hoyt, Men of IronΑπαιτείται δωρεάν εγγραφή. Southern Heritage Press. ISBN 0-941072-51-7. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Hayes, Liz (27 Μαΐου 2007). «Team Hoyt». Sixty Minutes Australia. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2010. 
  5. ↑ Reilly, Rick (20 Ιουνίου 2005). «Strongest Dad in the World». Sports Illustrated. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2010. 
  6. ↑ 6,0 6,1 Henderson, Joe (2008-02-10). «Odds Overcome». Tampa Tribune. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-11-23. https://web.archive.org/web/20101123004950/http://www2.tbo.com/content/2008/feb/10/sp-odds-overcome-t/. Ανακτήθηκε στις 2010-02-21. 
  7. ↑ «The Power of a Father's Unconditional Love: Rick and Dick Hoyt». Self Improvement Association. 2009-11-08. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-03-23. https://web.archive.org/web/20100323090032/http://www.sia-hq.com/articles/The-Power-of-a-Fathers-Unconditional-Love-Rick-and-Dick-Hoyt. Ανακτήθηκε στις 2010-04-25. 
  8. ↑ Brant, John (2007-04-09). «Inspiration in Boston: Team Hoyt Starts Again». Runner’s World. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-11-25. https://web.archive.org/web/20091125045828/http://www.runnersworld.com/article/0,7120,s6-239-379--11761-0,00.html. Ανακτήθηκε στις 2010-02-20. 
  9. ↑ 9,0 9,1 Lodge, Denise (25 January 2012). «Dick and Rick Hoyt: Still Running Together». Impowerage Magazine. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-04-01. https://web.archive.org/web/20150401010228/http://impowerage.com/not-too-late/active/dick-and-rick-hoyt-still-running-together. Ανακτήθηκε στις 1 March 2012. 
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 «Racing History». TeamHoyt.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2013. 
  11. ↑ «Hoyts Forced to Miss Marathon». Boston Globe. 2007-03-29. http://www.boston.com/sports/articles/2007/03/29/Hoyts_forced_to_miss_marathon/. Ανακτήθηκε στις 2010-02-21. 
  12. ↑ Smith, Gary, "The Wheels of Life", Sports Illustrated, 18 April 2011, pp. 56-68.
  13. ↑ «Dad, son honored with statue at Marathon start». Boston Herald (Associated Press). April 9, 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-03-30. https://web.archive.org/web/20150330231912/http://www.bostonherald.com/news_opinion/local_coverage/2013/04/dad_son_honored_with_statue_at_marathon_start. Ανακτήθηκε στις 9 April 2013. 
  14. ↑ «Team Hoyt – Rick and Dick Hoyt – stopped 1 mile short of Boston Marathon finish line; inundated with support from public». Mass Live). April 9, 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-04-19. https://web.archive.org/web/20130419113516/http://www.masslive.com/news/index.ssf/2013/04/team_hoyt_-_rick_and_dick_hoyt.html. Ανακτήθηκε στις 16 April 2013. 
  15. ↑ http://espn.go.com/boston/story/_/id/9349465/espys-honor-Dick-Rick-Hoyt-jimmy-v-award
  16. ↑ «Team Hoyt -- father and son Dick and Rick Hoyt -- finish final Boston Marathon». MassLive.com (Associated Press). 21 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2014. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]