Οι οχυρώσεις του Κότορ αποτελούν ένα ολοκληρωμένο ιστορικό σύστημα οχύρωσης που προστάτευε τη μεσαιωνική πόλη του Κότορ (πρώην Καττάρο/Ασκρήβιον). Σε αυτές περιλαμβάνονται επάλξεις, πύργοι, ακροπόλεις, πύλες, προμαχώνες, φρούρια, δεξαμενές, ένα κάστρο και βοηθητικά κτίρια και κατασκευές.[1] Ενσωματώνουν στρατιωτική αρχιτεκτονική κυρίως της Βενετίας, αλλά και εν μέρει της αρχαίας Ιλλυρίας, του Βυζαντίου και της Αυστρίας. Μαζί με την παλιά πόλη και το φυσικό περιβάλλον της, οι οχυρώσεις εντάχθηκαν στον κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ, το 1979, και αντιπροσωπεύουν το μοναδικό τέτοιο χώρο πολιτιστικής σημασίας στο Μαυροβούνιο.[2] Η οχυρωμένη πόλη του Κότορ συμπεριλήφθηκε επίσης στον κατάλογο των Βενετσιάνικων Έργων Άμυνας 15ου-17ου αιώνα της ΟΥΝΕΣΚΟ, το 2017.[3][4]
Το μεσαιωνικό τμήμα της πόλης του Κότορ βρίσκεται σε ένα τριγωνικό κομμάτι γης, που συνορεύει με το εσωτερικό τμήμα του Κόλπου του Κότορ στη νοτιοδυτική πλευρά της, τον ποταμό Σκούρδα προς το Βορρά και το βουνό του Αγίου Ιωάννη (San Giovanni) προς την Ανατολή.[5][6] Τα τείχη της πόλης την προστατεύουν στη βόρεια και νοτιοδυτική πλευρά της από το υδάτινο στοιχείο. Προμαχώνες, με πιο σημαντικό τον πύργο και την ακρόπολη Καμπάνα (13ος-14ος αιώνας), κατασκευάστηκαν για την καλύτερη άμυνα των τειχών. Ο Προμαχώνας Μπέμπο έχει μετατραπεί σήμερα σε θερινό θέατρο.[7][8][9][10]
Η κύρια πύλη των οχυρώσεων κατασκευάστηκε το 1555 και επιτρέπει την πρόσβαση στην πόλη από τον κόλπο, ενώ οι άλλες δύο πύλες είναι η Ποτάμια Πύλη (1540) και η Πύλη Γκούρντιτς (1470). Υπήρχαν δύο επιπλέον πύλες, οι οποίες περιτοιχίστηκαν. Οι επάλξεις βρίσκονται σε διάφορα σημεία. Μέσα τους υπάρχει ένα δίκτυο επικοινωνιών, καθώς και επιπλέον κτίρια, συμπεριλαμβανομένης της Εκκλησίας της Παναγίας της Θεραπεύτριας από το 1518. Στην κορυφή του βουνού του Αγίου Ιωάννη βρίσκεται το ομώνυμο κάστρο, που σε ύψος 280 μέτρα δεσπόζει στον ανατολικό κόλπο, στο σύστημα οχύρωσης και στην πόλη. Πίσω από το λόφο του κάστρου η κατοικήσιμη και ορεινή ύπαιθρος οδηγεί προς το Όρος Λοβτσέν. Η περιφέρεια του εξωτερικού τοιχώματος είναι μήκους 4,5 χιλιομέτρων, με πάχος που ξεκινάει στα 2 μέτρα και φθάνει ως τα 16, ενώ το ύψος του εκτείνεται μέχρι τα 20 μέτρα.[11][12][13]