Πήτερ Μπένενσον

Πίτερ Μπένενσον
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Peter Benenson (Αγγλικά)
Γέννηση31  Ιουλίου 1921[1][2][3]
Λονδίνο
Θάνατος25  Φεβρουαρίου 2005[1][2]
Οξφόρδη
Αιτία θανάτουπνευμονία
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο
ΘρησκείαΚαθολικισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[4]
ΣπουδέςΚολέγιο Μπέλιολ
Κολέγιο Ήτον
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδικηγόρος
πολιτικός
αγωνιστής/στρια υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων[5]
νομικός
ΕργοδότηςΔιεθνής Αμνηστία
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΕργατικό Κόμμα
Οικογένεια
ΓονείςFlora Solomon
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαSecretary-General of Amnesty International (1961–1966)
Βραβεύσειςβραβείο ειρήνης Γκάντι (1978)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Πίτερ Μπένενσον (πλήρες όνομα: Πίτερ Τζέιμς Χένρι Σόλομον, 31 Ιουλίου 1921 – 25 Φεβρουαρίου 2005) ήταν Βρετανός δικηγόρος, ακτιβιστής για τα ανθρώπινα δικαιώματα και ιδρυτής της Διεθνής Αμνηστίας. Αρνήθηκε όλες τις τιμές, αλλά το 2001 δέχτηκε το βραβείο δια βίου επιτευγμάτων "Υπερηφάνεια της Βρετανίας", κυρίως για την ευχαρίστηση της οικογένειας του.[6]

Πρώτα χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Λονδίνο σε μια εβραϊκή οικογένεια,[7] όντας γιος του Χάρολντ Σόλομον και της ρωσίδας Φλόρας Μπένενσον. Ο Μπένενσον υιοθέτησε αργότερα το επώνυμο της μητέρας του. Ο πατέρας του πέθανε το 1930 έπειτα από ένα μακροχρόνιο τραυματισμό που είχε από τον πόλεμο. Ο προσωπικός του δάσκαλος ήταν ο Ουίσταν Ώντεν πριν φοιτήσει στο κολέγιο Ήτον. Στην ηλικία των δεκαέξι, βοήθησε στη δημιουργία ενός ταμείου αρωγής με άλλους μαθητές για τα παιδιά που έμειναν ορφανά από τον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο. Πήρε το πατρικό όνομα της μητέρας του Φλόρας Μπένενσον, ως φόρο τιμής στον παππού του, Γκριγκόρι Μπένενσον (ρώσο επιχειρηματία που ασχολούταν με τα χρυσορυχεία), μετά το θάνατο του παππού του.

Εγγράφηκε στο κολέγιο Μπάλιολ της Οξφόρδης αλλά ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος διέκοψε τις σπουδές του. Εργάστηκε στην υπηρεσία πληροφοριών στο υπουργείο πληροφοριών όπου γνώρισε τη Μάργκαρετ Άντερσον, την πρώτη σύζυγό του. Δούλεψε στο Μπλέτσλεϊ Παρκ κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου στο δοκιμαστήριο. Είναι καταγεγραμμένος ως RSM Benenson στο δωμάτιο 41 ως κρυπτογράφος.[8]

Σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την αποστράτευση του το 1946, ο Μπένενσον άρχισε να εργάζεται ως δικηγόρος πριν ενταχθεί στο Εργατικό Κόμμα, όπου έκανε κάποιες ανεπιτυχείς προσπάθειες να εκλεγεί στο Στρίτχαμ το 1950 και στο Νορθ Χερτς μέχρι το 1959. Το 1957 ίδρυσε την οργάνωση JUSTICE με άλλους βρετανούς δικηγόρους, μια οργάνωση για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη μεταρρύθμιση του νομικού συστήματος. Το 1958, έπεσε άρρωστος και μετακόμισε στην Ιταλία για να αναρρώσει. Το ίδιο έτος, βαπτίστηκε στην Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.

Ακτιβισμός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπένενσον φαίνεται ότι σοκαρίστηκε και εξοργίστηκε από ένα άρθρο εφημερίδας που αναφερόταν σε δύο πορτογάλους φοιτητές από την Κόιμπρα καταδικάστηκε σε επτά χρόνια φυλάκιση γιατί σήκωσαν τα γυαλιά τους σε μια πρόποση για την ελευθερία στο καθεστώς του Αντόνιο ντι Ολιβέιρα Σαλαζάρ, αλλά η ιστορία έχει αποδειχθεί ότι είναι ένας μύθος.[9] Εκείνη την εποχή η Πορτογαλία κυβερνόταν από το καθεστώς του Νέου Κράτους και οι αντικαθεστωτικές συνωμοσίες θεωρούνταν από την κρατική αστυνομία μη πορτογαλικές και καταστέλονταν. Έγραψε στον Ντέιβιντ Άστορ, αρχισυντάκτη του The Observer. Στις 28 Μαΐου 1961, δημοσιεύτηκε το άρθρο του Μπένενσον με τίτλο "The Forgotten Prisoners". Η επιστολή ζήτησε από τους αναγνώστες να γράψουν γράμματα που να δείχνουν την υποστήριξη για όλους τους φυλακισμένους για τις πολιτικές ή θρησκευτικές πεποιθήσεις. Για τον συντονισμό των δράσεων αυτών, ίδρυσε την οργάνωση της Διεθνούς Αμνηστίας τον Ιούλιο του 1961 μαζί με άλλους έξι άνδρες, μεταξύ άλλων ένα βουλευτή των Συντηρητικών, των Φιλελεύθερων και των Εργατικών.[10][11] Η ανταπόκριση ήταν τόσο μεγάλη, που σε ένα έτος είχαν ιδρυθεί σε πάνω από 12 χώρες ομάδες συγγραφέων γραμμάτων.

Διεθνής Αμνηστία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρχικά διορίστηκε γενικός γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας, αλλά παραιτήθηκε το 1964, λόγω προβλημάτων υγείας. Το 1966, η Διεθνής Αμνηστία βρισκόταν αντιμέτωπη με μια εσωτερική κρίση. Η συμβουλευτική θέση του Διεθνούς Εκτελεστικού προέδρου δημιουργήθηκε για τον ίδιο. Το 1966, μετά από μια έκθεση που ανέφερε ότι οι βρετανοί έπραταν βασανιστήρια στην Υεμένη, άρχισε να ισχυρίζεται ότι η Βρετανική κυβέρνηση είχε διεισδύσει στη διακυβέρνηση της οργάνωσης.[12] Μια σχετική έρευνα αναφέρθηκε στο Ελσινόρε στη Δανία το 1967. Οι ισχυρισμοί απορρίφθηκαν και ο Μπένενσον παραιτήθηκε.

Ενώ δεν ασχολήθηκε ποτέ ξανά με την οργάνωση, αργότερα ήρθε και πάλι σε επαφή με άλλα ηγετικά πρόσωπα της οργάνωσης όπως ο Σιν ΜακΜπράιντ.

Προσωπική ζωή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπένενσον νυμφεύτηκε τη Μάργκαρετ Άντερσον με την οποία χώρισε το 1972. Παντρεύτηκε τη Σούζαν Μπουθ το 1973, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά και ήταν παντρεμένοι μέχρι το θάνατό του το 2005.[13][14]

Θάνατος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπένενσον πέθανε από πνευμονία στις 25 Φεβρουαρίου 2005, στο νοσοκομείο Τζον Ράντκλιφ στην Οξφόρδη, σε ηλικία 83 ετών. Ήταν κάτοικος του κοντινού χωριού Νιούνχαμ Κουρτενέ όπου ετάφη.[15]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12922359c. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 «Artists of the World Online» (Γερμανικά, Αγγλικά) K. G. Saur Verlag, Walter de Gruyter. Βερολίνο. 2009. 10116337.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12922359c. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  5. ↑ Ανακτήθηκε στις 24  Ιουνίου 2019.
  6. ↑ «Lifetime Achievement, Peter Benenson, Founder of Amnesty International». Pride of Britain Awards. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Σεπτεμβρίου 2012. 
  7. ↑ «Peter Benenson hero file». Moreorless : Heroes and killers of the 20th century. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Φεβρουαρίου 2006. 
  8. ↑ COLOSSUS B. Jack Copeland and others.
  9. ↑ «The "Toast to Freedom" That Led to Amnesty International». Huffington Post. https://www.huffingtonpost.com/bill-shipsey/the-toast-to-freedom-that_b_976849.html. 
  10. ↑ Tracy McVeigh (29 May 2012). «Amnesty International marks 50 years of fighting for free speech». The Observer. https://www.theguardian.com/world/2011/may/29/amnesty-international-marks-50th-birthday. 
  11. ↑ Childs, Peter; Storry, Mike, eds. (2002).
  12. ↑ Clark, Ann Marie (2010). Diplomacy of Conscience: Amnesty International and Changing Human Rights Norms. Princeton, New Jersey: Princeton UP. σελ. 15. ISBN 978-1400814183. 
  13. ↑ «Peter Benenson». benensonsociety.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2021. 
  14. ↑ Philip Steele (2011). Activists (20th century lives). ISBN 978-1-44-883292-7. 
  15. ↑ McFadden, Robert D. (28 February 2005). «Peter Benenson, Founder of Amnesty Group, Dies at 83». The New York Times. https://www.nytimes.com/2005/02/28/international/europe/28benenson.html. 

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Pincock, S.: Peter James Henry Solomon Benenson (obituary). Lancet, 2 April 2005; 365: 1224.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]