Πίτερ Κόντε

Πίτερ Κόντε
Γέννηση11  Δεκεμβρίου 1599[1][2][3]
Άμστερνταμ
Θάνατος12  Οκτωβρίου 1678[1][4][2]
Άμστερνταμ
Χώρα πολιτογράφησηςΟλλανδική Δημοκρατία
Ιδιότηταζωγράφος[5]
Κίνημαμπαρόκ
Είδος τέχνηςπροσωπογραφία
Καλλιτεχνικά ρεύματαμπαρόκ
Σημαντικά έργαMerry Company with Masked Dancers, Tric-Trac Players και Portrait of a Married Couple
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Πίτερ Κόντε (ολλανδικά: Pieter Jacobsz. Codde, Άμστερνταμ 11 Δεκεμβρίου 1599 - Άμστερνταμ 12 Οκτωβρίου 1678[6]) ήταν Ολλανδός ζωγράφος της Χρυσής Ολλανδικής Εποχής στη ζωγραφική, ο οποίος ασχολήθηκε με ρωπογραφίες, πορτρέτα και σκηνές σε χώρους όπου ενδιαιτούσαν φύλακες.

Pieter Codde, Νεαρός λόγιος στο σπουδαστήριό του, περ. 1630-5

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κάιζερχραχτ αρ. 385, το σπίτι που αγόρασε ο Κόντε το 1657.[7]

Ο Κόντε ήταν τεχνικά πολύ επιδέξιος ζωγράφος. Αναφέρεται ότι σπούδασε ζωγραφική με Δάσκαλο τον Φρανς Χαλς, αλλά πιθανότερο είναι ότι Δάσκαλός του ήταν ο πορτρετίστας, πανδοχέας, ηθοποιός και έμπορος έργων τέχνης Μπάρεντ φαν Σόμερεν (Barent van Someren, 1572–1632) ή, εξ ίσου πιθανόν να σπούδασε με Δάσκαλο τον Κορνέλις φαν ντερ Φόορτ (Cornelis van der Voort, 1576–1624).

Το 1623 νυμφεύτηκε την δεκαοκτάχρονη, τότε, Μαρράιτγε Άρεντς. Το καλοκαίρι του 1625, σε μια συγκέντρωση οργανωμένη από τον φαν Σόμερεν στο κτήμα του, ο Κόντε λογομάχησε με τον φίλο του καλλιτέχνη Κορνέλις Ντόιστερ. Η λογομαχία είχε αιματηρό τέλος, καθώς ο ένας κτύπησε τον άλλο με γυάλινη καράφα στο πρόσωπο.[8]

Το 1628 ο Κόντε είχε εγκατασταθεί στην Sint Antoniesbreestraat, δρόμο του Άμστερνταμ που εκείνη την εποχή φιλοξενούσε πολυάριθμους καλλιτέχνες.[9] Το 1626 ο Κόντε και η σύζυγός του χώρισαν, αφού ο Κόντε κατηγορήθηκε ότι βίασε την καμαριέρα τους, αλλά καθώς τίποτα δεν μπορούσε να αποδειχτεί, παρέμεινε κρατούμενος για μια μόνο νύχτα. Η σύζυγός του πήγες να ζήσει με τον γείτονά τους, Πίτερ Πόττερ, πατέρα του ζωγράφου Πάουλους Πόττερ. Ο Κόντε απέκτησε, το 1657, ένα σπίτι στην Κάιζερχραχτ, πληρώνοντας 5.000 γκίλντερς, όπου έζησε ως τον θάνατό του.[9] Όταν ο Κόντε απεβίωσε, η υπηρέτριά του, Μπαρέντγε Βίλλεμς (Barendje Willems) κληρονόμησε το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του.[10]

Έργο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Φρανς Χαλς και Πίτερ Κόντε, The Meagre Company - Το στρατιωτικό τμήμα του λοχαγού Reinier Reael και του υπολοχαγού Cornelis Michielsz. Blaeuw, 1637

Το παλαιότερο γνωστό του έργο είναι πίνακας του 1626, Πορτρέτο νεαρού άνδρα, το οποίο σήμερα βρίσκεται στο Μουσείο Άσμολ[11][12] Τα περισσότερα από τα έργα του τα δημιούργησε στο Άμστερνταμ και είναι πίνακες μικρού σχετικά μεγέθους, χαρακτηριστικοί για τους τόνους του γκρίζου, ενώ αρκετοί έχουν ως θέμα τη μουσική, όπως η πρώτη του γνωστή ρωπογραφία, το μάθημα χορού (1627, σήμερα στο Μουσείο του Λούβρου), η μουσική συντροφιά του 1639, ο παίκτης του λαούτου (σήμερα στο Μουσείο Τέχνης της Φιλαδέλφεια) και το Κονσέρτο (σήμερα στην Πινακοθήκη Ουφίτσι).[13] Ένα ακόμη έργο του βρίσκεται στην Ουφίτσι, το κονσέρτο. Ο Κόντε ζωγράφισε, επίσης, ιστορικοθρησκευτικούς πίνακες, όπως η προσκύνηση των βοσκών (1645, σήμερα στο Ρέικσμουζεουμ).

Αν και είναι άγνωστο αν σπούδασε ζωγραφική με τον Φρανς Χαλς, το ύφος τους είναι αναμφίβολα παρόμοιο σε ορισμένα σημεία. Το 1637 του ανατέθηκε να ολοκληρώσει το ημιτελές έργο του Χαλς, το αποκαλούμενο "Meagre Company"[14], έργο στο οποίο απεικονίζεται η Πολιτοφυλακή του Άμστερνταμ υπό τον Λοχαγό Reynier Reael και τον Υπολοχαγό Cornelis Michielsz. Blaeuw. Παρά το ότι η επιλογή του Κόντε για να ολοκληρώσει τον ημιτελή πίνακα του Χαλς δεν ήταν από αυτές που έπρεπε να έχουν προτεραιότητα, η εργασία του Κόντε είναι σαφώς πιο "απαλή". Πιστεύεται ότι ο Χαλς ολοκλήρωσε μόνον το αριστερό ήμισυ του πίνακα, απεικονίζοντας το τρίτο, πέμπτο και έβδομο πρόσωπο από τα δεξιά. Τα υπόλοιπα έγιναν από τον Κόντε.[15] Το έργο αποκλήθηκε "The Meagre Company" (Ο ισχνός Λόχος) ύστερα από σχόλια που έγιναν από θεατές του στο Ρέικσμουζεουμ, οι οποίοι παρατήρησαν ότι οι άνδρες που ζωγράφισε ο Ρέμπραντ περίπου δέκα χρόνια αργότερα στον πίνακα Νυχτερινή περίπολος ήταν κατά πολύ ευτραφέστεροι.

Μαθητής του Κόντε ήταν ο Βίλλεμ Ντόιστερ, παρά το ότι ήταν σχεδόν συνομήλικοι, ενώ ο Γιάκομπ Ντουκ επηρεάστηκε από τον Κόντε.[9] Γαμπρός τους ήταν ο Σίμον Κικ. Οι Άντριεν Μπράουβερ, Χέραρντ τερ Μπορχ και Πίτερ Κουάστ ανήκαν επίσης στην ομάδα των καλλιτεχνών που ανέπτυξαν το ύφος της ρωπογραφίας. Ο Κόντε πιθανόν να σχετιζόταν με ποιητή που έφερε το παρόμοιο με το δικό του όνομα, Πίτερ Άντριενς Κόντε.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 «Pieter Jacobs Codde». (Αγγλικά) Benezit Dictionary of Artists. Oxford University Press. 2006. B00039864. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
  2. ↑ 2,0 2,1 «Codde, Pieter» 13  Δεκεμβρίου 2017.
  3. ↑ Dalibor Brozović, Tomislav Ladan: «Hrvatska enciklopedija» (Κροατικά) Ινστιτούτο Λεξικογραφίας «Μίροσλαβ Κρλέζα». 1999. 12168.
  4. ↑ (Αγγλικά, Μποκμάλ, Σουηδικά, Φινλανδικά, Δανικά, Εσθονικά) KulturNav. fa575744-de38-4f14-b258-2334858646fb. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  5. ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 8  Αυγούστου 2021. 500016283. Ανακτήθηκε στις 7  Φεβρουαρίου 2024.
  6. ↑ [https://rkd.nl/en/explore/artists/17452 Ολλανδικό Ίδρυμα Ιστορίας της Τέχνης
  7. ↑ «Keizersgracht 385 Amsterdam - Amsterdamse grachtenhuizen». amsterdamsegrachtenhuizen.info. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2018. 
  8. ↑ In: Amstelodamum 1935, p. 33-34.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 «Home Pieter Codde». rkd.nl. 
  10. ↑ https://books.google.com/books?id=5zXD9ttDtR4C&pg=PA60
  11. ↑ Virtual Ufizzi
  12. ↑ «artnet - Directory of Art Services and Resources». artnet.com. 
  13. ↑ «Web Gallery of Art, image collection, virtual museum, searchable database of European fine arts (1000-1900)». wga.hu. 
  14. ↑ «The Meagre Company». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2018. 
  15. ↑ Frans Hals: Exhibition on the Occasion of the Centenary of the Municipal Museum at Haarlem, 1862-1962., pp 55-56, publication Frans Hals Museum, 1962

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Playter, C. B. 1972, Willem Duyster and Pieter Codde: The 'Duystere Wereldt' of Dutch Genre Painting, c. 1625-1635, Dissertation, Harvard University.

Περαιτέρω ανάγνωση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Beguin, S. 1952 "Pieter Codde et Jacob Duck", Oud Holland 67, pp. 112–116.
  • Benoit, F. 1914 "Un Petit Maitre Hollandais, Pieter Jacobsz. Codde", Revue de l’Art Ancien et Modern 35, pp. 15–32.
  • Brandt, P. Jr. 1947, "Notities over het Leven en Werk van den Amsterdamschen Schilder Pieter Codde", Historia 12, pp. 27–37.
  • Dozy, C. M. 1884, "Pieter Codde, de Schilder and de Dichter", Oud Holland 2, pp. 34–67.
  • Eeghen, I. H. van, 1974, "Pieter Codde en Frans Hals", Amstelodamum 61, pp. 137–141.
  • Moes, E. W. 1912, "Codde, Pieter", Allgemeines Lexikon der Bildenden Kunstler, vol. 7, eds: U. Thieme and F. Becker, Leipzig, p. 156.
  • Rosen, J. 2010, Soldiers at Leisure: The Guardroom Scene in Dutch Genre Painting of the Golden Age, Amsterdam: Amsterdam University Press.
  • Rosen, J. 2009, "The Guardroom Scene: A Visual Source for Rembrandt's Nightwatch", Source, Notes in the History of Art 28, no. 4, pp. 32–39.
  • Thiel, P. van 1989 "Pieter Codde, De Terugkeer der Jagers, 1633", Bulletin van het Rijksmuseum 37, pp. 219–222, 290-291.
  • Torresan, P. 1975, "Per una Rivalutazione de Pieter Codde", Antichita Viva 14, no. 1, pp. 12–23.
  • Vanhaelen, A. 2003, Comic Print and Theatre in Early Modern Amsterdam. Gender, Childhood and the City, Aldershot.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]