Πολυδέκτης

Πολυδέκτης
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΓονείςΜάγνης[1], Περισθένης και Ποσειδώνας και Κηρεβία
ΑδέλφιαΔίκτυς
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαβασιλιάς της ελληνικής μυθολογίας
δεδομένα

Στην Αρχαία ελληνική μυθολογία ο Πολυδέκτης ήταν μυθικός βασιλιάς της Σερίφου. Πατέρας του ήταν ο Μάγνης και μητέρα του μία από τις Ναϊάδες.[2][3] Ο Πολυδέκτης εμπλέκεται στον μύθο του Περσέα όπως περιγράφουν η Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου και ο Ιωάννης Τζέτζης.[4][5][6] Όταν ο αδερφός του, Δίκτυς, ο οποίος ήταν ψαράς, βρήκε την Δανάη μαζί με τον Περσέα μωρό, μέσα στο ξύλινο κιβώτιο, τους πήρε στην καλύβα του. Φυσικά ο Πολυδέκτης ήθελε από καιρό την Δανάη για γυναίκα του. Στην αρχή είχε την αντίρρηση της ίδιας και του αδελφού του. Τώρα όμως είχε ένα βασικό εμπόδιο: τον γιο της, τον Περσέα. Θέλοντας να ξεφορτωθεί τον Περσέα, του τάζει την παροχή μέσου προς την πατρίδα του, το Άργος, υπό την προϋπόθεση να κάνει έναν άθλο, να κόψει και να φέρει το κεφάλι της Μέδουσας. Μια άλλη εκδοχή του μύθου είναι πως ο Πολυδέκτης ανακηρύσσει το γάμο του με την Ιπποδάμεια του Οινομάου και ζητά από κάθε κάτοικο του νησιού, για γαμήλιο δώρο, ένα άλογο. Ο Περσέας, ψαράς όπως και ο Δίκτυς, δεν είχε άλογα. Μπροστά στο υπεροπτικό ύφος του βασιλιά, ξεστομίζει πως δεν θα του φέρει άλογο, αλλά το κεφάλι της Μέδουσας.

Ο Πολυδέκτης δέχεται αυτήν τη δέσμευση και αποφασίζει να κρατήσει στο παλάτι τη Δανάη, έως ότου ο Περσέας εκπληρώσει την υποχρέωσή του. Κατά την απουσία του Περσέα, ο Πολυδέκτης προσπάθησε με τη βία να κάνει τη Δανάη γυναίκα του. Η άκαμπτη στάση της τον εξόργισε και την πήγε με τη βία στον ναό της Αθηνάς για να την θυσιάσει. Την στιγμή εκείνη καταφτάνει ο Περσέας, με την Ανδρομέδα στην αγκαλιά του. Ο Πολυδέκτης, μην αποδεχόμενος την επιτέλεση του άθλου, προκαλεί τον ήρωα να του δείξει το κεφάλι. Ο ήρωας προειδοποιεί τους δικούς του να μην κοιτάξουν και βγάζει από τον σάκο το κεφάλι της Μέδουσας. Όσοι το κοίταξαν, ανάμεσά τους και ο Πολυδέκτης, πέτρωσαν μονομιάς.[7] Σε μια άλλη έκδοση του μύθου ο Πολυδέκτης όταν έμαθε ότι επέστρεψε ο Περσέας επιχείρησε να τον σκοτώσει, εκείνος του έδειξε το κεφάλι και τον θανάτωσε πρώτος.[8] Μετά τον θάνατο του Πολυδέκτη, τον θρόνο της Σερίφου τον πήρε ο Δίκτυς. Σε μια εναλλακτική έκδοση του μύθου ο Πολυδέκτης παντρεύτηκε την Δανάη μόλις του την έφερε ο αδελφός του, μεγάλωσε τον μικρό Περσέα στον ναό της Αθηνάς, προσπάθησε να προστατέψει και τους δυο όταν ήρθε ο Ακρίσιος από το Άργος στη Σέριφο να τους σκοτώσει. Ο Περσέας όταν μεγάλωσε έμαθε την αλήθεια και ορκίστηκε ότι δεν θα σκοτώσει ποτέ τον παππού του, αυτό τελικά το έκανε κατά λάθος σε ταφικούς αγώνες στην Λάρισα.[9]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 «Aeolus» (Ρωσικά)
  2. ↑ Βιβλιοθήκη Απολλόδωρου, 1.9.6
  3. ↑ Gantz, Timothy (1993). Early Greek Myth: A Guide to Literary and Ancient Sources. London: Johns Hopkins University Press. σ. 167
  4. ↑ Ιωάννης Τζέτζης στο Λυκόφρων ο Χαλκιδεύς, "Αλεξάνδρα" 838
  5. ↑ Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου, 2.4.1–3
  6. ↑ Στράβων, Γεωγραφικά, 10.5.10
  7. ↑ Οβίδιος, Μεταμορφώσεις, 5.242
  8. ↑ Γάιος Ιούλιος Υγίνος, Fabulae 64
  9. ↑ Γάιος Ιούλιος Υγίνος, Fabulae 63

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Apollodorus, The Library with an English Translation by Sir James George Frazer, F.B.A., F.R.S. in 2 Volumes, Cambridge, MA, Harvard University Press; London, William Heinemann Ltd. 1921.
  • Gaius Julius Hyginus, Fabulae from The Myths of Hyginus translated and edited by Mary Grant. University of Kansas Publications in Humanistic Studies. Online version at the Topos Text Project.
  • Pindar, Odes translated by Diane Arnson Svarlien. 1990. Online version at the Perseus Digital Library.
  • Pindar, The Odes of Pindar including the Principal Fragments with an Introduction and an English Translation by Sir John Sandys, Litt.D., FBA. Cambridge, MA., Harvard University Press; *London, William Heinemann Ltd. 1937.
  • Publius Ovidius Naso, Metamorphoses translated by Brookes More (1859-1942). Boston, Cornhill Publishing Co. 1922.
  • Publius Ovidius Naso, Metamorphoses. Hugo Magnus. Gotha (Germany). Friedr. Andr. Perthes. 1892.
  • Strabo, The Geography of Strabo. Edition by H.L. Jones. Cambridge, Mass.: Harvard University Press; London: William Heinemann, Ltd. 1924.
  • Strabo, Geographica edited by A. Meineke. Leipzig: Teubner. 1877.