Ρακίτοβο

Ρακίτοβο

Σημαία

Έμβλημα
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Ρακίτοβο
41°59′26″N 24°5′25″E
ΧώραΒουλγαρία[1]
Διοικητική υπαγωγήRakitovo[2]
Υψόμετρο814 μέτρα
Πληθυσμός8.891 (15  Μαρτίου 2024)[3]
Ταχ. κωδ.4640
Ζώνη ώραςUTC+02:00 (επίσημη ώρα)
UTC+03:00 (θερινή ώρα)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το Ρακίτοβο (βουλγ. Ракитово) είναι μικρή ορεινή πόλη της Βουλγαρίας, στην Επαρχία Πάζαρτζικ. Είναι έδρα του ομώνυμου Δήμου Ρακίτοβο. Ο πληθυσμός της πόλεως τον Μάρτιο του 2024 ήταν 8.891 κάτοικοι, έναντι 8.952 το έτος 2005. Το Ρακίτοβο είναι κτισμένο στο βόρειο μέρος της οροσειράς της Ροδόπης[4], σε υψόμετρο . Βρίσκεται 12 χιλιόμετρα ανατολικώς του Βέλινγκραντ και 7 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της τεχνητής λίμνης Μπατάκ, ενώ απέχει 48 χιλιόμετρα σε ευθεία γραμμή (κατά την ελάχιστη απόσταση) από τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Αρκετοί κάτοικοι του Ρακίτοβο απασχολούνται στη βιομηχανία κατεργασίας ξύλου και την υλοτομία, ενώ οι αγρότες της περιοχής καλλιεργούν πατάτες, κριθάρι και λεβάντα μεταξύ άλλων. Στην πόλη ζουν μερικοί Αρμάνοι.[5][6]


  1. GEOnet Names Server. 11  Ιουνίου 2018. -837692.
  2. Εθνικό Στατιστικό Ινστιτούτο (Βουλγαρία): «Националният регистър на населените места». (Βουλγαρικά) NRPP. Ανακτήθηκε στις 11  Ιουλίου 2024.
  3. www.grao.bg/tna/t41nm-15-03-2024_2.txt.
  4. Strnadel, Leslie· Erdley, Patrick (1 Ιανουαρίου 2012). Bulgaria (Other Places Travel Guide). Other Places Publishing. ISBN 9780982261996. 
  5. Constantin, Marin (2014). «The ethno-cultural belongingness of Aromanians, Vlachs, Catholics, and Lipovans/Old Believers in Romania and Bulgaria (1990-2012)». Revista Română de Sociologie 25 (3-4): 255-285. https://www.revistadesociologie.ro/pdf-uri/nr.3-4-2014/05-MConstantin.pdf. 
  6. Kyurkchiev, Nikolai (2006). «The Aromânians: an ethnos and language with a 2000-year history». International Journal of the Sociology of Language 2006 (179): 115-129. doi:10.1515/IJSL.2006.029. https://www.degruyter.com/document/doi/10.1515/IJSL.2006.029/pdf.