Ρεμίχιους φαν Λέιμπουτ | |
---|---|
Γέννηση | 1607[1][2][3] Αμβέρσα |
Θάνατος | 1675[2][4][5] Λονδίνο |
Χώρα πολιτογράφησης | Νότιες Κάτω Χώρες |
Ιδιότητα | ζωγράφος |
Είδος τέχνης | προσωπογραφία |
![]() | |
Ο Ρεμίχιους φαν Λέιμπουτ ή Ρεμί φαν Λέιμπουτ (Remigeus Leemput ή Remi van Leemput[6], βάπτιση Αμβέρσα, 19 Δεκεμβρίου 1607, ταφή Λονδίνο, 9 Νοεμβρίου 1675) ήταν Φλαμανδός ή πιθανώς Γάλλος ζωγράφος και συλλέκτης που δραστηροποιήθηκε κατά κύριο λόγο στo Λονδίνο και για πολύ μικρότερο διάστημα στην Αμβέρσα. Εξελίχθηκε σε εξέχουσα μορφή ανάμεσα στους καλλιτεχνικούς κύκλους του Λονδίνου και κατάφερε να δημιουργήσει μια εντυπωσιακή συλλογή από έργα ζωγραφικής που περιλάμβανε, μεταξύ άλλων, πίνακες του Τιτσιάνο, του Τζορτζόνε, του Κορρέτζο και του Αντρέα ντελ Σάρτο[7].
Έγινε δεκτός στη Συντεχνία του Αγίου Λουκά στην Αμβέρσα το 1628-29[8]. Ως ζωγράφος απέκτησε φήμη πρωτίστως ως απομιμητής και είναι κυρίως γνωστός για τα μικρής κλίμακας αντίγραφα έργων του Άντονι βαν Ντάικ και άλλων καλλιτεχνών. Σημαντικό είναι επίσης ένα αντίγραφο τοιχογραφίας του Χόλμπαϊν του νεότερου που αναπαριστά τον Ερρίκο Ζ’, την Ελισάβετ της Υόρκης, τον Ερρίκο Η’ της Αγγλίας και την Τζέην Σέημουρ. Το αντίγραφο του Λέιμπουτ, κατά παραγγελία του Καρόλου Β’, καθώς και ένα ακόμα που φιλοτέχνησε το 1669, είναι τα μοναδικά τεκμήρια για την πρωτότυπη δημιουργία του Χόλμπαϊν, η οποία καταστράφηκε το 1698 από πυρκαγιά[7].
Η συλλογή του πωλήθηκε στις 14 Μαΐου 1677 στον οίκο Σόμερσετ[8]. Από τα παιδιά του, ο γιος του, Τζοβάννι Ρεμίτζο, απέκτησε επίσης φήμη ως απομιμητής έργων στην Ιταλία, ενώ και η κόρη του, Μαίρη, έδειξε ταλέντο στη ζωγραφική.