Μία ρωμαϊκή οδός, της οποίας τα ίχνη είναι ακόμη ορατά, εκκινούσε από την Ρενς με κατεύθυνση τα βόρεια, και διέσχιζε την ΑΙν σε κοντινή απόσταση από το Σατώ-Πορσιάν. Είναι, λογικά, σε κοντή απόσταση από την κοινότητα που ένα πλωτό πέρασμα, ένα "portus", έδωσε την ονομασία του στο Πορσιάν, την αγροτική αυτή περιοχή των γαλλικών Αρδεννών[7].
Ανσέλμος Β΄ του Οστρεβάν γνωστό ως Barbatus (ο γενειοφόρος), άρχοντας του Μπουσάν απ' όπου καταγόταν, του Ριμπμόν, του Σατώ-Πορσιάν και αρκετών άλλων φέουδων στην Φλάνδρα, το Καμπρεζί και την Καμπανία, ο οποίος αναχώρησε για την Α΄ Σταυροφορία με τον γείτονά του, Ούγο Α΄ τον Μέγα, Κόμη του Βερμαντουά, αδερφό του Καπετιανού Βασιλιά Φιλίππου Α΄ (1052-1108).
Η μεγάλη του αξία, η εξαίρετη ανδρεία του και οι γνώσεις του στην κατασκευή πολιορκητικών μηχανών, σύντομα αναγνωρίστηκαν από τον Γοδεφρείδο του Μπουιγιόν. Ο τελευταίος τον έχρισε σημαιοφόρο του και άνθρωπο εμπιστοσύνης του, αποστέλλοντάς τον έτσι, ενώ οι Σταυροφόροι βρίσκονταν στην Μικρά Ασία, ως πρέσβη στον Βυζαντινό Αυτοκράτορα Αλέξιο Κομνηνό ώστε να ξαναμπούν σε τάξη οι σχέσεις μεταξύ των δύο πλευρών και, ταυτόχρονα, να αντιμετωπίσει το διπλό παιχνίδι το οποίο έπαιζε ο Αυτοκράτορας μεταξύ των Χριστιανών και των Μουσουλμάνων ηγετών. Ο Ανσέλμος σκοτώθηκε στη μάχη του Άρχα, στις 26 Φεβρουαρίου 1099 από μια πέτρα η οποία είχε εκτοξευθεί από έναν καταπέλτη και την οποία δέχτηκε στο κεφάλι. Ήταν σύζυγος της Αγνής του Ρουσί, κόρης του Εμπλ Β΄ του Μοντιντιέ, Κόμη του Ρουσί και του Ραμερύπτ, και της Σιμπίλ Γκισάρ ντε λα Πούιγ. Ο Ανσέλμος είχε μεγάλο αριθμό απογόνων και κατά τον 13ο αιώνα, και ήταν ιδιαιτέρως γνωστός για την βαθιά χριστιανική του πίστη, για χάρη της οποίας προέβη σε σημαντικά έργα όπως την δωρεά των εδαφών του στο Πεκανκούρ, επί των οποίων ιδρύθηκε το περίφημο Αββαείο του Ανσάν (κατεστράφη το 1792) και την συγγραφή επιστολών από την Παλαιστίνη όπου βρισκόταν με παραλήπτη τον επίσκοπο Μανάσση της Ρενς.
Ζαν Τατέ, αστός και δημοτικός σύμβουλος του Σατώ-Πορσιάν κατά τον 18ο αιώνα, χρονικογράφος. Χρονικό του Ζαν Τατέ : Πολιορκίες του Σατώ-Πορσιάν το 1652 και το 1653.
Ζυλ Γκριζόν, οργανοπαίκτης και συνθέτης, γεννημένος στο Σατώ-Πορσιάν το 1842.
Ο πρίγκιπας Αλβέρτος Β΄ του Μονακό διεκδικεί τον τίτλο του Πρίγκιπα του Σατώ-Πορσιάν, τίτλο της οικογένειας του Καρδιναλίου Μαζαρέν, η οποία εξαφανίστηκε με τον θάνατο του τελευταίου Μαζαρέν, του οποίου οι Γκριμάλντι είναι απόγονοι.
↑Anne Blanchard, « Louis Nicolas de Clerville», in Actes du colloque « Vauban et ses successeurs dans les ports du Ponant et du Levant », Brest, 16-19 mai 1993, publié dans Vauban et ses successeurs dans les ports du Ponant et du Levant, Paris : Association Vauban, 2000, p 122 (également publié dans Les cahiers de Montpellier no 38, tome II/1998, Histoire et Défense, Université Paul-Valéry)