Σεντρίκ Βιλανί

Σεντρίκ Βιλανί
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Cédric Villani (Γαλλικά)
Γέννηση5 Οκτωβρίου 1973
Μπριβ-λα-Γκαγιάρντ[1]
ΚατοικίαΠαρίσι
ΠαρατσούκλιMarsu[2]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[3]
Θρησκείααγνωστικισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΓαλλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[4]
Γαλλικά[5][4]
ΕκπαίδευσηΥφηγεσία
ντοκτορά
ΣπουδέςÉcole Normale Supérieure
Πανεπιστήμιο Παρί-Ντωφίν
Λύκειο Λουί-λε-Γκραν
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμαθηματικός[6][7][8]
διδάσκων πανεπιστημίου
πολιτικός[9]
professors, scientific professions[3]
ΕργοδότηςClaude Bernard University Lyon 1
Πανεπιστήμιο της Λυών[10]
Αξιοσημείωτο έργοBirth of a Theorem
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΑναγέννηση (πολιτικό κόμμα) και Ecology Democracy Solidarity
Οικογένεια
ΣύζυγοςClaire Calmet (έως 2019)
ΤέκναNeven Villani[11]
ΓονείςPatrice Villani και Jacqueline Villani
ΑδέλφιαA-P Villani
Vivien Villani
ΣυγγενείςArnaud Villani (θείος), Béatrice Bonhomme (θεία) και Mario Villani (παππούς από την πλευρά του πατέρα)
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαδιευθυντής (2009–2017, Institut Henri Poincaré)
μέλος της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης (2017–2022, 5η Εκλογική Περιφέρεια της Εσόν)
ΒραβεύσειςΙππότης της Λεγεώνας της Τιμής (22  Απριλίου 2011)
μετάλλιο Φιλντς (2010)
βραβείο Φερμά (2009)[12]
βραβείο Τζόζεφ Ντουμπ (2014)[13]
βραβείο Ζακ Ερμπράν (2007)[14]
βραβείο Ανρί Πουανκαρέ (2009)[15]
Josiah Willard Gibbs Lectureship (2013)[16]
Prix François-Mauriac (2013)[17]
βραβείο Πεάνο (2013)[18]
επίτιμος διδάκτωρ του Πολυτεχνείου του Βερολίνου
επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Χιλής
επίτιμος διδάκτωρ του Καθολικού Πανεπιστημίου της Λουβένης
Cours Peccot (2002)[19]
βραβείο Τζίλι Αγκοστινέλι (2012)[20]
βραβείο της Ευρωπαϊκής Μαθηματικής Εταιρείας (2008)[21]
Μετάλλιο Πίου ΙΑ´ (2014)[22]
honorary degree of HEC Paris
Ιστότοπος
cedricvillani.org
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Σεντρίκ Βιλανί, γεννήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 1973 στην Μπριβ-λα-Γκαγιάρντ (Κορέζ) και είναι Γάλλος μαθηματικός και πολιτικός.

Ειδικός στη μαθηματική ανάλυση, ασχολείται με προβλήματα της στατιστικής φυσικής (Εξίσωση Μπόλτζμαν, απόσβεση Landau[23]), της τελειοποίησης (πρόβλημα βέλτιστης μεταφοράς του Monge) και της γεωμετρίας του Riemann (συνθετική θεωρία της καμπυλότητας του Ricci). Διευθυντής του Ινστιτούτου Ανρί-Πουανκαρέ από το 2009 έως το 2017 και καθηγητής πανεπιστημίου, τιμήθηκε με το μετάλλιο Φιλντς το 2010.

Επίσης είναι πολιτικό μέλος της Αναγέννησης και από το 2017 είναι μέλος της Εθνοσυνέλευσης. Αποκλείστηκε από το κόμμα το 2020. Ειδικότερα, κατηγορεί την κυβέρνηση του Εμανουέλ Μακρόν ότι αδιαφορεί για την προστασία του περιβάλλοντος και την καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη.

Οικογένεια και νεανική ηλικία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σεντρίκ Πατρίς Τιερί Βιλανί γεννήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 1973 στην Μπριβ-λα-Γκαγιάρντ[24],[25]. Οι γονείς του, Πατρίς Βιλανί και Ζακλίν Λαβαρέλο, διδάσκουν λογοτεχνία. Ένας από τους αδελφούς του, ο Βιβιέν, είναι συνθέτης με εξειδίκευση στην κινηματογραφική μουσική[26].

Προέρχεται από οικογένεια πανεπιστημιακών και καλλιτεχνών, μεταξύ των οποίων ο ζωγράφος Μάριο Βιλανί (παππούς από την πλευρά του πατέρα του), η συγγραφέας και ποιήτρια Μπεατρίς Μπονχόμ (θεία του), ο καθηγητής φιλοσοφίας[27] Αρνό Βιλανί και ο καθηγητής μαθηματικών και τζαζίστας[27],[28] Φιλίπ Βιλανί (θείοι του).

Η οικογένεια του πατέρα του είναι Πιε-νουάρ[29] και, σε συνέντευξή του στο Corse-Matin το 2018, ο Σεντρίκ Βιλανί αναφέρει επίσης την κορσικανή και ελληνική καταγωγή του (η οποία ανάγεται στον Δήμο Στεφανοπολί του Καργκέζε[30])- ένας από τους προγόνους του ήταν δήμαρχος του Αζαξιό[31].

Το 2011, ο Σεντρίκ Βιλανί παρουσιάζεται ως "προικισμένος από πολύ μικρή ηλικία", ως "για μεγάλο χρονικό διάστημα ένα ντροπαλό και κλειστό παιδί πριν γίνει αυτός ο περίεργος και φιλάνθρωπος χαρακτήρας" και ως ένα άτομο "που έπαιρνε πάντα άριστη βαθμολογία στα μαθηματικά "[32]. Το 2016, υπογραμμίζει την προτίμησή του για τα μαθηματικά "από το γυμνάσιο "[33],[34]. Πήρε το απολυτήριο Γ[35] με συνολικό μέσο όρο 1810.

Αφού ολοκλήρωσε το σχολείο του στην Μπριβ-λα-Γκαγιάρντ και στη συνέχεια στην Τουλόν στο γυμνάσιο Dumont-d'Urville, εντάχθηκε σε μια προκαταρκτική τάξη στο γυμνάσιο Louis-le-Grand στο Παρίσι και κατέλαβε την 4η θέση στις εισαγωγικές εξετάσεις για την École normale supérieure (S 1992)[36]. Το 1994 εξελέγη πρόεδρος του συλλόγου των μαθητών.[37]

Ιδιωτική ζωή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2019 χώρισε από την Κλαιρ Καλμέ που είναι βιολόγος την οποία γνώρισε στην École normale supérieure και απέκτησαν δύο παιδιά[38],[39].

Όταν ρωτήθηκε για τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, δήλωσε ότι είναι αγνωστικιστής.

Επιστημονική εργασία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διαδρομή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1994, ο Σεντρίκ Βιλανί πέρασε το πτυχίο agrégation στα μαθηματικά[40] και απέκτησε DEA στην αριθμητική ανάλυση από το UPMC, το σημερινό Πανεπιστήμιο της Σορβόννης [41]. Στη συνέχεια ήταν agrégé-préparateur[42] ("caïman") στην ENS από το 1996 έως το 2000. Υπέβαλε τη διατριβή του με τίτλο Συμβολή στη μαθηματική μελέτη των εξισώσεων Μπόλτζμαν και Landau στη θεωρία της κινητικής ανάλυσης των αερίων και των πλασμάτων (1998)[43] υπό την επίβλεψη του Πιερ-Λουί Λιον (μετάλλιο Φιλντς 1994) στο Πανεπιστήμιο Paris-Dauphine[40], στην οποία μελέτησε ειδικότερα τα αποτελέσματα των συγκρούσεων σωματιδίων και την αύξηση της εντροπίας σύμφωνα με τη θεωρία του Μπόλτζμαν. Το 2000, έλαβε το δίπλωμα για τη διεύθυνση έρευνας (HDR)[40] και έγινε καθηγητής πανεπιστημίου στην École normale supérieure της Λυών[40] , στον τομέα [44] (εφαρμοσμένα μαθηματικά), θέση την οποία κατείχε μέχρι το 2010.

Το μαθηματικό του έργο επικεντρώνεται ιδίως στη μελέτη των μερικών διαφορικών εξισώσεων (ΜΔΕ) στη στατιστική φυσική, και πιο συγκεκριμένα στην εξίσωση Μπόλτζμαν. Εργάζεται επίσης στη μη γραμμική απόσβεση Landau και τη βέλτιστη μεταφορά και τις εφαρμογές της στη διαφορική γεωμετρία.

Το 1999 ήταν επισκέπτης καθηγητής στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Τζόρτζια[45], το 2004 στο Ινστιτούτο Μίλερ ( Μπέρκλεϊ, Καλιφόρνια), το 2009 στο Ινστιτούτο Προηγμένων Σπουδών ( Πρίνστον, Νιου Τζέρσεϊ) και προσκλήθηκε όλο το φθινόπωρο του 2013 στο εξάμηνο έρευνας για τις βέλτιστες μεταφορές που πραγματοποιήθηκε στο Ερευνητικό Ινστιτούτο Μαθηματικών Επιστημών (MSRI) στο Μπέρκλεϊ.

Από το 2007 έως το 2010, ο Σεντρίκ Βιλανί ήταν μέλος του Institut universitaire de France[46]. Τον Ιούνιο του 2009[39],[47] ανέλαβε διευθυντής του Ινστιτούτου Ανρί-Πουανκαρέ με αναπληρωτή διευθυντή τον Jorge Kurchan27[48], ο οποίος σύντομα αντικαταστάθηκε από τον Ζαν-Φιλίπ Ουζάν. Ο Σεντρίκ Βιλανί παραιτήθηκε από διευθυντής στις 29 Ιουνίου 2017, αφού εξελέγη αναπληρωτής του.

Το 2010 τιμήθηκε με το μετάλλιο Φιλντς, κυρίως για το έργο του σχετικά με την εξίσωση Μπόλτζμαν και την απόσβεση Landau[49]. Από τον Σεπτέμβριο του 2010 είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Claude-Bernard-Lyon-I[50]. Στη συνέχεια προήχθη στην εξαιρετική τάξη των καθηγητών πανεπιστημίου[51].

Εργασίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σεντρίκ Βιλανί ασχολήθηκε με τη θεωρία των μερικών διαφορικών εξισώσεων στη στατιστική φυσική[52], ιδίως με την εξίσωση Μπόλτζμαν. Μαζί με τον Τζουζέπε Τοσκάνι απέδειξε μια εικασία που είχε διατυπώσει ο Κάρλο Τσερκινάνι σχετικά με την παραγωγή εντροπίας στην εξίσωση Μπόλτζμαν. Μαζί με τον Λοράν Ντεβιγιέτ, ήταν ο πρώτος που καθιέρωσε εκτιμήσεις σύγκλισης προς την ισορροπία για την εξίσωση Μπόλτζμαν σε ένα μη διαταρακτικό πλαίσιο, υπό την υπόθεση της ομοιόμορφης κανονικότητας. Μαζί µε τον Κλεµάν Μουχότ, διαπίστωσε ότι η απόσβεση Λαντάου εφαρµόζεται σε ένα διαταραγµένο µη γραµµικό πλαίσιο[53].

Ο Σεντρίκ Βιλανί ασχολείται επίσης με τη θεωρία της βέλτιστης μεταφοράς- έγραψε τις δύο πραγματείες αναφοράς[54],[55] επί του θέματος. Το έργο του µε τον Φελίξ Ότο και στη συνέχεια µε τον Τζον Λοτ (en) περιλαµβάνει ιδίως εφαρµογές στη διαφορική γεωµετρία, συνδέοντας την καµπυλότητα Ρίτσι, τη βέλτιστη µεταφορά και την εντροπία. Η θεωρία Λοτ-Στουρμ-Βιλανί χρησιμοποιεί τη συμπεριφορά της εντροπίας σε σχέση με τη βέλτιστη μεταφορά για να παρέχει έναν "συνθετικό" ορισμό των κατώτερων ορίων της καμπυλότητας Ricci- ο Αντόν Πετρούνιν έδειξε ότι η θεωρία αυτή είναι συμβατή με την κλασική θεωρία των Καρτάν-Αλεξαντρόφ-Τοπόνογκοφ για τα κατώτερα όρια της καμπυλότητας τομής.

Mαθηματικά για το ευρύ κοινό

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2010, αφού έλαβε το μετάλλιο Φιλντς, ο Σεντρίκ Βιλανί σταμάτησε την εργασία του για να αφοσιωθεί στην διάδοση των μαθηματικών[56]. Δίνει πολυάριθμες διαλέξεις σε φοιτητές και στο ευρύ κοινό στη Γαλλία και στο εξωτερικό- συμμετέχει επίσης τακτικά σε εκπομπές και στήλες και σε επιστημονικά φεστιβάλ[57],[58],[59].

Επιπλέον, γράφει ή συμμετέχει στην έκδοση πολλών βιβλίων που αφορούν τα μαθηματικά. Το 2012 εξέδωσε το βιβλίο Théorème vivant (Ζωντανό θεώρημα), το οποίο αφηγείται τα χρόνια της έρευνάς του από το 2008 έως το 2010. Το 2013, παρουσίασε την επανέκδοση της συλλογής Le monde est mathématique (εκδ. RBA, Παρίσι)[60],[61].

Το 2015 δημοσίευσε, σε συνεργασία με τον Εντμόν Μποντουάν, το Les Rêveurs lunaires: Quatre génies qui ont changé l'Histoire (Οι σεληνιακοί ονειροπόλοι: Τέσσερις ιδιοφυΐες που άλλαξαν την ιστορία), ένα μυθιστόρημα με γραφικά που παρουσιάζει τις ιστορίες τεσσάρων επιστημόνων κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου: Βέρνερ Χάιζενμπεργκ, Λεό Σίλαρντ, Χιου Ντάουντινγκ και Άλαν Τούρινγκ[62]. Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε ένα βιβλίο που γράφτηκε σε συνεργασία με τον συνθέτη και πιανίστα Karol Beffa: Les Coulisses de la création (Τα παρασκήνια της δημιουργίας)[63].

Στον κινηματογράφο, συμμετείχε στο ντοκιμαντέρ Comment j'ai détesté les maths (Γιατί μισούσα τα μαθηματικά), του Ολιβιέ Πεγιόν, που κυκλοφόρησε στη Γαλλία τον Νοέμβριο του 2013, εξηγώντας την επίδραση των μαθηματικών στη σημερινή κοινωνία (εκπαίδευση, χρηματοοικονομικά και έρευνα, κ.λπ.)[64],[65]. Το 2014, μετά από μερικές δοκιμαστικές προβολές, εγκαινίασε, μαζί με τους Ζαν-Φιλίπ Ουζάν και Κουέντιν Λαζαρότο, το σινε-κλαμπ Univers convergents: sciences, fictions, société. Μαζί με κορυφαίους επιστήμονες, διευθύνει συζητήσεις αποκωδικοποίησης μετά από προβολές ταινιών μεγάλου μήκους. Οι ταινίες που επιλέγονται θέτουν ερωτήματα σχετικά με τη σχέση μεταξύ επιστήμης και κοινωνίας, την αναπαράσταση της επιστήμης και της έρευνας στον κινηματογράφο, τη σχέση μεταξύ επιστήμης και τέχνης κ.λπ. Οι συνεδρίες πραγματοποιούνται στον κινηματογράφο Grand Action στο 5ο διαμέρισμα του Παρισιού[66][67].

Παράσημα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βραβεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Βραβείο Λουί-Αρμάντ της Ακαδημίας Επιστημών[69] το 2001.
  • Βραβείο Peccot-Vimont και μάθημα Peccot του Collège de France το 2003[70].
  • Βραβείο Ζακ Χερμπάντ[71] το 2007.
  • Βραβείο της Ευρωπαϊκής Μαθηματικής Εταιρείας το 2008[72].
  • Βραβείο Φερμά το 2009[73].
  • Βραβείο Ανρί Πουανκαρέ το 2009[74].
  • Μετάλλιο Φιλντς το 2010, το οποίο έλαβε κατά την τελετή έναρξης του Διεθνούς Συνεδρίου Μαθηματικών το 2010 στο Χαϊντεραμπάντ 22(Ινδία),[75]
  • Βραβείο Φρανσουά-Μωριάκ 2013 από τη Γαλλική Ακαδημία για το Théorème vivant[76].
  • Βραβείο Πεανό 2013 της Ένωσης Μαθηματικών Subalpina για την ιταλική μετάφραση του Théorème vivant[77].
  • Βραβείο Ιωσήφ Λ. Ντουμπ 2014, για το βιβλίο του Optimal Transport: Old and New[78].
  • Συνέδριο Γκάους 2017.

Τιμητικές διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Ο Σεντρίκ Βιλανί είναι κάτοχος πολλών τιμητικών διδακτορικών τίτλων.
  • Του απονεμήθηκε επίσης τιμητική έδρα από την Ανωτάτη Σχολή Εμπορικών Σπουδών του Παρισιού (École des hautes études commerciales de Paris - HEC Paris) το 2014[79].
  • Το 2020, ένα νέο είδος αράχνης της οικογένειας Araneidae, η Araniella villanii, ονομάστηκε Σεντρίκ Βιλανί προς τιμήν του[80],[81].

Βιβλία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Préface de Blagues Mathématiques et autres curiosités de Bruno Winckler et Gilles Macagno (illustrations), 2011, 238 p., Ellipses (ISBN 9782729864514).
  • Théorème vivant, Paris, éd. Grasset et Fasquelle, 2012, 288 p. (ISBN 978-2-246-79882-8).
  • Mathématiques en liberté, Montreuil, éd. La ville brûle, avec Pierre Cartier, Jean Dhombres, Gerhard Heinzmann, collection « 360 », 2012, 192 p. (ISBN 978-2-36012-026-0) ; réed. sous le titre Conversation sur les mathématiques, Flammarion, 2019 (ISBN 978-2-0814-7873-2).[82]
  • La Maison des mathématiques, Paris, Cherche Midi, 2014, avec Jean-Philippe Uzan, Vincent Moncorgé, collection « Beaux Livres », 143 p. (ISBN 978-2-7491-3353-9).
  • Les Rêveurs lunaires : Quatre génies qui ont changé l'Histoire, éd. Gallimard Jeunesse, avec Edmond Baudoin, bandes dessinées, avril 2015, 192 p. (ISBN 978-2070665938).[83]
  • Les Coulisses de la création, avec Karol Beffa, Flammarion, 2015, réédition Champs-Flammarion, 2017 (ISBN 9782081395923).[84]
  • Ballade pour un bébé robot, avec Edmond Baudoin, éd. Gallimard BD, 2018, 248 p. (ISBN 978-2-075-09119-0).[85]
  • Les mathématiques sont la poésie des sciences, Flammarion, 2018, 128 p. (ISBN 978-2-08-142241-4).[86]
  • Le goût d'imaginer sa vie, Manitoba, 2018, sous la direction de Xavier Pavie (ISBN 978-2-3761-5054-1)
  • Immersion : de la science au parlement, Paris, Flammarion, 2019, collection « Document », 470 p. (ISBN 9782081445130).
  • Le Nouveau Paris - Rallumons la Ville Lumière, Flammarion, 2020, 112 p. (ISBN 978-2-08-151447-8).
  • De mémoire vive, Une histoire de l'aventure numérique, Philippe Dewost, Cédric Villani, Éditions Première Partie, 2022, 386 p. (ISBN 978-2-36526-252-1).

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ plus.google.com/+WillieWong/posts/8HnSZU7nNsY.
  2. ↑ www.philomag.com/blogs/le-monde-de-petite-poucette/cedric-villani-version-comics-du-marsu-a-lhomme-araignee.
  3. ↑ 3,0 3,1 «Elections législatives des 12 et 19 juin 2022 - Liste des candidats du 1er tour». Ανακτήθηκε στις 9  Ιουλίου 2024.
  4. ↑ 4,0 4,1 CONOR.SI. 81333347.
  5. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb15020653h. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. ↑ espn.go.com/blog/truehoop/tag/_/name/mark-cuban.
  7. ↑ www.researchgate.net/post/How_can_we_derive_in_a_formal_way_the_diffuse_reflection_boundary_condition_for_the_Boltzmann_equation.
  8. ↑ www.researchgate.net/topic/fluid_mechanics_in_porous_media/.
  9. ↑ www.hatvp.fr/open-data/. Ανακτήθηκε στις 3  Φεβρουαρίου 2021.
  10. ↑ Ανακτήθηκε στις 4  Ιουλίου 2019.
  11. ↑ gw.geneanet.org/wikifrat?lang=fr&n=villani&oc=0&p=cedric.
  12. ↑ www.math.univ-toulouse.fr/en/activites/prix-fermat/laureats-du-prix-fermat/.
  13. ↑ www.ams.org/prizes-awards/pabrowse.cgi?parent_id=21.
  14. ↑ www.academie-sciences.fr/archivage_site/activite/prix/appel_herbrand.pdf.
  15. ↑ www.iamp.org/page.php?page=page_prize_poincare.
  16. ↑ www.ams.org/meetings/lectures/2013-Gibbs.pdf.
  17. ↑ www.academie-francaise.fr/prix-francois-mauriac.
  18. ↑ www.associazionesubalpinamathesis.it/wp-content/uploads/2017/12/AAA-Vincitori-Premi-Peano.pdf.
  19. ↑ www.college-de-france.fr/sites/default/files/documents/cours-peccot/UPL1466994975427365342_LISTE_CHRONOLOGIQUE_DES_INTITULES_DES_COURS_PECCOT_DEPUIS_1899_.pdf.
  20. ↑ www.accademiadellescienze.it/attivita/premi-e-borse/premio-gili-agostinelli.
  21. ↑ smf.emath.fr/files/imported/PrixDistinctions/PrizewinnersbookEMS2008.pdf.
  22. ↑ www.pas.va/content/dam/casinapioiv/pas/pdf-medaglia-pio-xi/2014_villani_piusximedalbooklet.pdf.
  23. ↑ «physics4u-Lev Landau: φυσικός και επαναστάτης». www.physics4u.gr. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2023. 
  24. ↑ «CÉDRIC VILLANI (1973- ) - Encyclopædia Universalis». www.universalis.fr. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2023. 
  25. ↑ «Cedric Villani | Biography, Fields Medal, & Facts | Britannica». www.britannica.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2023. 
  26. ↑ « Une famille pas comme les autres », La Garde, no 255,‎ novembre 2011, p. 12.
  27. ↑ 27,0 27,1 «Arnaud Villani, le philosophe du village revient sur son parcours et présente ses projets». midilibre.fr (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2023. 
  28. ↑ «Le kioske — Université Nice Sophia Antipolis». archive.wikiwix.com (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2023. 
  29. ↑ Koudil, Salim. «Cédric Villani:" Grâce à Macron, la colonisation s'est invitée dans la campagne"». Mediapart (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2023. 
  30. ↑ Comnène, Marie-Anne (1959). «Cargèse. Une colonie grecque en Corse». Bulletin de l'Association Guillaume Budé 1 (2): 216–239. doi:10.3406/bude.1959.3855. https://www.persee.fr/doc/bude_0004-5527_1959_num_1_2_3855. 
  31. ↑ «Interview. Cédric Villani: la tête au carré». Corse Matin (στα Γαλλικά). 25 Φεβρουαρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Φεβρουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2023. 
  32. ↑ «Cédric Villani : 18,04 de moyenne au bac...». www.estrepublicain.fr (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2023. 
  33. ↑ «Randonnée avec un mathématicien | L'Humanité». www.humanite.fr (στα Γαλλικά). 2 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2023. 
  34. ↑ «Conversation avec Cédric Villani : « Plus personne ne me demande à quoi servent les mathématiques »» (στα γαλλικά). La Croix. 2017-01-31. ISSN 0242-6056. https://www.la-croix.com/Debats/Forum-et-debats/Conversation-avec-Cedric-Villani-Plus-personne-demande-quoi-servent-mathematiques-2017-01-31-1200821400. Ανακτήθηκε στις 2023-02-17. 
  35. ↑ figaro, le. «Le bac de Cédric Villani : «Un événement plein d'incertitudes»». Le Figaro Etudiant (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2023. 
  36. ↑ «liste de classement au concours 1992 pour l'entrée à l'Ecole normale supérieure section des sciences (premier concours)». www.legifrance.gouv.fr. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2023. 
  37. ↑ Beffa, Karol (2015). Les coulisses de la création. ISBN 978-2-08-136070-9. 
  38. ↑ «Cédric Villani». Evene.fr (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2023. 
  39. ↑ 39,0 39,1 Huet, Sylvestre. «Cédric Villani, maths à mort». Libération (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2023. 
  40. ↑ 40,0 40,1 40,2 40,3 «convert». archive.wikiwix.com. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2023. 
  41. ↑ «Sorbonne Université». www.sorbonne-universite.fr. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2023. 
  42. ↑ «Profil : Agrégé préparateur en mathématiques» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 18 Φεβρουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2023. 
  43. ↑ «Cédric Villani et Pierre-Louis Lions (directeur de thèse), Contribution à l'étude mathématique des équations de Boltzmann et de Landau en théorie cinétique des gaz et des plasmas (Thèse de doctorat), Paris : Université Paris-Dauphine, 1998, 456 p». bu.dauphine.psl.eu. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2023. 
  44. ↑ «"Dans le métier de mathématicien subsiste une grande part d'aventure"» (στα γαλλικά). Le Monde.fr. 2013-03-21. https://www.lemonde.fr/a-la-une/article/2013/03/21/dans-le-metier-de-mathematicien-subsiste-une-grande-part-d-aventure_1851729_3208.html. Ανακτήθηκε στις 2023-02-17. 
  45. ↑ «Welcome». Georgia Institute of Technology (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2023. 
  46. ↑ «Accueil - Institut Universitaire de France». www.iufrance.fr. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2023. 
  47. ↑ 47,0 47,1 2011«M. Werner (Wendelin, Jonathan, Jakob), enseignant-chercheur dans une université ; 18 ans de services civils et militaires. - Grade de chevalier». www.legifrance.gouv.fr. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2023. 
  48. ↑ «Cédric Villani - Directeur de l'Institut Henri Poincaré - Les Clés de Demain - Le Monde.fr / IBM». lesclesdedemain.lemonde.fr (στα Γαλλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2023. 
  49. ↑ «International Congress of Mathematicians 2010, Hyderabad » Fields Medal – Cédric Villani». web.archive.org. 29 Αυγούστου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Αυγούστου 2010. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2023. CS1 maint: Unfit url (link)
  50. ↑ Rue89Lyon (16 Απριλίου 2018). «Cédric Villani modifie sa situation après un article sur sa rémunération à Lyon 1». Rue89Lyon (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2023. 
  51. ↑ «Bilan de la session 2011 de la 26e section du CNU et conseils aux candidats» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 25 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2023. 
  52. ↑ Μενής, Ιωάννης (1 Ιανουαρίου 2012). Στατιστική Φυσική: Σημειώσεις – Προβλήματα & Ασκήσεις. Εκδόσεις Παντίσκος. ISBN 978-960-9727-05-1. 
  53. ↑ Clément Mouhot et Cédric Villani, « On landau damping », Acta Mathematica, Springer, vol. 207, no 1,‎ 2011, p. 29-201.
  54. ↑ Optimal Transport. 
  55. ↑ «American Mathematical Society». American Mathematical Society (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2023. 
  56. ↑ «Les coulisses de la création | WorldCat.org». www.worldcat.org (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2023. 
  57. ↑ «Cédric Villani : «Démystifions les mathématiques»». ladepeche.fr (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2023. 
  58. ↑ «Cédric Villani. « Les sciences sont avant tout humaines »». Le Telegramme (στα Γαλλικά). 2 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2023. 
  59. ↑ «VIDEO. Cédric Villani : "les mathématiciens font partie de notre culture"». Franceinfo (στα Γαλλικά). 3 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2023. 
  60. ↑ «Images des mathématiques». images.math.cnrs.fr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Φεβρουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2023. 
  61. ↑ «Vidéo. "Le Monde est mathématique" : une collection pour percer les mystères des maths» (στα γαλλικά). Le Monde.fr. https://www.lemonde.fr/sciences/video/2013/03/21/le-monde-est-mathematique-une-collection-pour-percer-les-mysteres-des-maths_1852287_1650684.html. Ανακτήθηκε στις 2023-02-17. 
  62. ↑ «"Les rêveurs lunaires" : quatre génies racontés en BD par Villani et Baudoin». Franceinfo (στα Γαλλικά). 9 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2023. 
  63. ↑ Cédric Villani et Karol Beffa, Les Coulisses de la création, Paris, Flammarion, 2015 (ISBN 2081362465).
  64. ↑ «"Comment j'ai détesté les maths": un film pas que pour les nuls» (στα γαλλικά). La Croix. 2013-11-26. ISSN 0242-6056. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2023-02-17. https://web.archive.org/web/20230217145302/https://www.la-croix.com/Culture/Actualite/Comment-j-ai-deteste-les-maths-un-film-pas-que-pour-les-nuls-2013-11-26-1066725. Ανακτήθηκε στις 2023-02-17. 
  65. ↑ «Pourquoi est-ce que tout le monde déteste les maths?». Le HuffPost (στα Γαλλικά). 27 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2023. 
  66. ↑ «5ο Δημοτικό Διαμέρισμα Παρισιού». Βικιπαίδεια. 2022-01-29. https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=5%CE%BF_%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C_%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%B1_%CE%A0%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%8D&oldid=9286732. 
  67. ↑ «Images des mathématiques». images.math.cnrs.fr. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2023. 
  68. ↑ Décret du 13 novembre 2009 portant promotion et nomination.
  69. ↑ «Cédric Villani -Université Pierre et Marie CURIE - Sciences et Médecine - UPMC - Paris». archive.wikiwix.com. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2023. 
  70. ↑ «Cours et Prix Claude-Antoine Peccot | Collège de France». www.college-de-france.fr (στα Γαλλικά). 11 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2023. 
  71. ↑ «Prix Jacques Herbrand | Prix en mathématiques, physique, mécanique, informatique et sciences de la Terre et de l'univers | Prix et médailles | Encourager la vie scientifique». www.academie-sciences.fr. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2023. 
  72. ↑ «EMS Prize Winners | The European Mathematical Society». archive.wikiwix.com. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2023. 
  73. ↑ «Institut de Mathématiques de Toulouse - Lauréats du Prix Fermat». web.archive.org. 2 Αυγούστου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2023. 
  74. ↑ «IAMP | International Association of Mathematical Physics». www.iamp.org. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2023. 
  75. ↑ «The work of Cedric Villani - Harvard University». 
  76. ↑ «Cédric VILLANI | Académie française». www.academie-francaise.fr. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2023. 
  77. ↑ «Associazione Subalpina Mathesis – Torino – Premi Peano assegnati» (PDF). 
  78. ↑ «News from the AMS». American Mathematical Society (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2023. 
  79. ↑ HEC. «"Tout est mathématique", conférence Honoris Causa de Cédric Villani». HEC Paris (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2023. 
  80. ↑ Tassart, Anne-Sophie (4 Φεβρουαρίου 2020). «Une espèce d'araignée nommée en hommage à Cédric Villani». Sciences et Avenir (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2023. 
  81. ↑ «Une araignée fluo nommée en l'honneur de Cédric Villani». Peuple-Animal.com (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2023. 
  82. ↑ Cartier, Pierre· Dhombres, Jean (26 Απριλίου 2016). Freedom in Mathematics. Springer. ISBN 978-81-322-2788-5. 
  83. ↑ Villani, Cédric· Baudouin, Edmond (2 Απριλίου 2015). Les Rêveurs lunaires. Gallimard BD. ISBN 978-2-07-505069-2. 
  84. ↑ Villani, Cédric· Beffa, Karol (8 Μαρτίου 2017). Les coulisses de la création. Flammarion. ISBN 978-2-08-141025-1. 
  85. ↑ Villani, Cédric· Baudouin, Edmond (17 Μαΐου 2018). Ballade pour un bébé robot. Gallimard BD. ISBN 978-2-07-509120-6. 
  86. ↑ Villani, Cedric (19 Μαρτίου 2020). Mathematics is the Poetry of Science. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-258545-5. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]