Η Σοπίλα (σερβοκροατικά: Sopile) είναι ένα παραδοσιακό ξύλινο πνευστό μουσικό όργανο με διπλή γλωττίδα, που παίζεται στα βόρεια της κροατικής Αδριατικής θάλασσας, στον κόλπο του Κβάρνερ και στο νησί Κρκ. Στην Ίστρια το όργανο ονομάζεται Ροζενίτσα (σερβοκροατικά: Roženica)[1] ενώ στην περιοχή του Κάσταβ χρησιμοποιείται και το όνομα Τορόρο.[2]
Η Σοπίλα είναι όργανο της οικογένειας των μεσαιωνικών όμποε και συγγενεύει με παρόμοια όργανα της δυτικής Μεσογείου και της Βρετάνης (Πιφερο, Μπομπάρντε, Ταρότα ). Παίζεται πάντα σε ζεύγη, με μία μικρή σοπίλα (Mala sopila) που συνοδεύεται από μία μεγάλη σοπίλα (Vela sopila). Η σοπίλα έχει χαρακτηριστικό διεισδυτικό ήχο.[1]
Το ξύλινο σώμα της Σοπίλα έχει μία κωνική καμπάνα και 6 ανοικτές οπές στην πλευρά και στη βάση του οργάνου για έλεγχο με τα δάχτυλα. Το επιστόμιο (pisak) συνδέεται με τη σπείρα (špulet). Ο σωλήνας του οργάνου (prebiralica) ανοίγει σε μια καμπάνα (krilo). Η μικρή σοπίλα έχει μήκος ~50 εκ. και η μεγάλη 65-70 εκ. Κατασκευάζονται από ξύλο ελιάς, οξιάς, σφενδάμου, καρυδιάς ή οπωροφόρων δέντρων.[2]
Η χαρακτηριστική διμερής αρμονία της Ιστριανής μουσικής κλίμακας χρησιμοποιείται και στο τραγούδι, με τις φωνές να μιμούνται τα χαρακτηριστικά της Σοπίλα. Αυτό το είδος τραγουδιού και μουσικής έχει αναγνωριστεί ως άυλη παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά.[3][4]
Παραδοσιακά, η σοπίλα παίζεται σε ζεύγη για το χορό μετά την εκκλησία, κυρίως σε γάμους.[1][2]