Στέφαν Σταμπολόφ

Στέφαν Σταμπολόφ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Стѐфан Нико̀лов Стамболо̀в (Βουλγαρικά)
Γέννηση30  Ιανουαρίου 1854
Βέλικο Τάρνοβο[1][2][3]
Θάνατος6ιουλ. / 18  Ιουλίου 1895γρηγ.
Σόφια[4][2][5]
Συνθήκες θανάτουανθρωποκτονία
Τόπος ταφήςΚεντρικό Νεκροταφείο της Σόφιας
Χώρα πολιτογράφησηςΒουλγαρία[6]
ΘρησκείαΑνατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΒουλγαρικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΒουλγαρικά[7]
Αγγλικά[8]
Ρωσικά[8]
ΣπουδέςΘεολογική Σχολή Οδησσού
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός[9][6][10]
δημοσιογράφος
ποιητής[11]
δημοσιογράφος άποψης[12]
μεταφραστής[12]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΛαϊκό Φιλελεύθερο Κόμμα
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΣερβοβουλγαρικός πόλεμος του 1885
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Βουλγαρικής Εθνοσυνέλευσης
Πρωθυπουργός της Βουλγαρίας (1887–1894)
ΒραβεύσειςOrder of Bravery
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Στέφαν Νικόλοφ Σταμπολόφ (βουλγαρικά: Стефан Николов Стамболов‎‎, 1854-1895) ήταν Βούλγαρος πολιτικός που διετέλεσε και Πρωθυπουργός.

Μετά την παραίτηση του Αλέξανδρου Βάτεμπεργκ, ηγήθηκε της αντιρωσικής πολιτικής μερίδας και το 1887 σχημάτισε κυβέρνηση. Εργάσθηκε ιδιαίτερα στην ανάδειξη και εκλογή του Βασιλέως Φερδινάνδου, του Οίκου Σαξονίας-Κόμπουργκ, ως ηγεμόνα της Βουλγαρίας. Ο Σταμπολόφ κυβέρνησε επί οκτώ συνεχή έτη, όπου το 1895, δολοφονήθηκε από τους πολιτικούς του αντιπάλους.

Σχέσεις με την Ελλάδα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο πρώτος που οραματίστηκε μια συμμαχία των χριστιανικών κρατών του Αίμου κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ήταν ο Έλληνας πρωθυπουργός Χαρίλαος Τρικούπης (1890), ο οποίος επισκέφτηκε γι' αυτόν ακριβώς το λόγο τον Σταμπολόφ το 1891 στη Σόφια. Μόλις την επομένη όμως της αναχώρησης του Έλληνα πρωθυπουργού, ο Σταμπολόφ έσπευσε στη Κωνσταντινούπολη, ζητώντας ακρόαση από τον Σουλτάνο, προκειμένου να του μεταφέρει την ελληνική πρόταση ως «μεγάλη είδηση». Έτσι θα τύχαινε ευμενέστερες παροχές, με συνέπεια να δημιουργηθεί έντονο διπλωματικό θέμα κατά της Ελλάδος.

Αργότερα, το όραμα εκείνο το πέτυχε ο Ε. Βενιζέλος, μετά και από τη διπλωματική παρουσία του τότε διαδόχου Κωνσταντίνου στη Σόφια, εκπροσωπώντας επίσημα την Ελλάδα, στις εορτές προς τιμή του διαδόχου της Βουλγαρίας Μπόρις (Φεβρουάριος του 1912).

  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 13  Δεκεμβρίου 2014.
  2. 2,0 2,1 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 26  Φεβρουαρίου 2017.
  3. www.virtualtourist.com/travel/Europe/Bulgaria/Loveshka_Oblast/Veliko_Turnovo-378785/General_Tips-Veliko_Turnovo-TG-C-1.html.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.
  5. agentlocator.biz/western_union_Bulgaria_Sofia_1-85.html?page=2.
  6. 6,0 6,1 www.worldatlas.com/webimage/countrys/europe/bulgaria/bgfamous3.htm.
  7. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 13180219c. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  8. 8,0 8,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn20000701698. Ανακτήθηκε στις 17  Ιανουαρίου 2024.
  9. www.worldatlas.com/webimage/countrys/europe/bulgaria/bgfamous4.htm.
  10. countrylicious.com/bulgaria/famous-people.
  11. Ανακτήθηκε στις 24  Ιουνίου 2019.
  12. 12,0 12,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn20000701698. Ανακτήθηκε στις 16  Ιανουαρίου 2024.
  • Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικό Λεξικόν Ηλίου, τόμ. 17ος, σελ. 212.
  • Χαραλ. Νικολάου, «Διεθνείς Συνθήκες», σελ. 198.