Η Στοά της Ηχούς κτίστηκε γύρω στα 350 π.Χ. και με την κατασκευή της απομονώθηκε το Στάδιο από την Άλτι[2]. Λέγεται ότι μια λέξη που θα λεγόταν στη Στοά θα άφηνε την ηχώ της επτά φορές. Η στοά αυτή είναι γνωστή και ως η Ποικίλη Στοά (που σημαίνει βαμένη, χρωματισμένη στοά), λόγω των έργων ζωγραφικής που κάποτε κοσμούσαν την αίθουσα[3][4]. Ήταν ένα μακρόστενο κτήριο μήκους 98 μ. (βλ. κάτοψη) και αποτελείτο από μία εξωτερική δωρική κιονοστοιχία με 44 κίονες και μία εσωτερική που δεν έχει διευκρινιστεί αν ήταν ιωνική ή κορινθιακή[2]. Σύμφωνα με μία άποψη η κατασκευή της δεν ολοκληρώθηκε για πολύ καιρό[5]. Το στάδιο μετακινήθηκε προς τα ανατολικά και η στοά κτίστηκε για να διαχωριστεί από το ιερό. «Η πρόθεση είναι σαφής: να παρέχει ένα κιονωτό όριο στο ιερό κατά μήκος της ανατολικής πλευράς»[6].
Πριν από την κατασκευή της Στοάς της Ηχούς, η γραμμή τερματισμού του αρχαίου σταδίου της Ολυμπίας είχε την πλήρη θέα του ναού του Δία. Η δομή της επίσης παρείχε ένα σκηνικό για το προτελευταίο στάδιο της πομπής, ωστόσο, αυτό ήταν λιγότερο εμφανές από ότι από τη Νότια Στοά. Κατά τους ελληνιστικούς χρόνους αυτό το είδος της αρχιτεκτονικής διάταξης, η οποία βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στη θέα προς και από τα σημαντικά κτίρια, κυρίως με στοές έγιναν πιο συχνές. «Ήταν ένα από τα πιο προεξέχοντα χαρακτηριστικά του χώρου κατά τη στιγμή της επίσκεψης του Παυσανία»[7]. Την ίδια περίπου περίοδο, τα μέσα του 3ου αι. π.Χ., μπροστά από τη Στοά της Ηχούς κατασκευάστηκε το μνημείο του Πτολεμαίου Β΄ (του φιλάδελφου) και της Αρσινόης, το οποίο αποτελείτο από μεγάλη λίθινη κρηπίδα, μήκους 20 μ. και πλάτους 4 μ. και στα δύο άκρα της υπήρχαν δύο ιωνικοί κίονες. Οι κίονες είχαν ύψος 8,89 μ. και πάνω στους ήταν τοποθετημένα τα επίχρυσα αγάλματά τους. Από το εντυπωσιακό αυτό μνημείο σήμερα σώζεται μόνον η λίθινη κρηπίδα και κάποια τμήματα των ιωνικών κιόνων[2].
[5-21.17].... το ένα αφιερώθηκε στο γυμνάσιο των Ηλείων και το άλλο στην Άλτη, το οποίο στήθηκε μπροστά από τη λεγόμενη Ποικίλη στοά• την ονομάζουν έτσι, διότι στην αρχαιότητα είχε ζωγραφιές στους τοίχους. Μερικοί τη λένε της Ηχώς, επειδή αν κάποιος φωνάξει μέσα σ' αυτήν, ακούει την ηχώ της φωνής του εφτά φορές και συχνά ακόμη περισσότερες.
Πολυμέσα.jpg)
.jpg)
