Τίνα Μπλάου | |
---|---|
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Tina Blau-Lang (Γερμανικά) |
Γέννηση | 15 Νοεμβρίου 1845[1][2][3] Βιέννη[4][5][6] |
Θάνατος | 31 Οκτωβρίου 1916[1][2][7] Βιέννη[8][6] |
Τόπος ταφής | Κεντρικό Νεκροταφείο της Βιέννης |
Χώρα πολιτογράφησης | Αυστριακή Αυτοκρατορία Κισλεϊθανία[9] |
Ιδιότητα | ζωγράφος[10] |
Σύζυγος | Heinrich Lang (1883–1891)[11] |
Κίνημα | Ιμπρεσιονισμός |
Είδος τέχνης | τοπιογραφία |
Καλλιτεχνικά ρεύματα | Ιμπρεσιονισμός |
Σχετικά πολυμέσα | |
Η Τίνα Μπλάου[12] (γερμανικά: Tina Blau, 1845 - 1916)[13] ήταν Αυστριακή ζωγράφος που ασχολήθηκε κυρίως με την τοπιογραφία.
Η Μπλάου γεννήθηκε το 1845 στη Βιέννη και ήταν κόρη γιατρού του αυστροουγγρικού στρατού, ο οποίος υποστήριξε τις καλλιτεχνικές της ανησυχίες[13][14]. Έλαβε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής από τον Ούγγρο ζωγράφο Άνταλ Χανέλι (1824-1911) και στη συνέχεια μαθήτευσε δίπλα στον Άουγκουστ Σέφερ. Το 1865 εισήλθε στη σχολή του Γιόζεφ Άιγκνερ, ενώ το 1869 μετέβη στο Μόναχο όπου είχε ως δάσκαλο τον Βίλχελμ Λίντερσμιτ.[13]
Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών της πραγματοποίησε εκτεταμένα εκπαιδευτικά ταξίδια σε διάφορες χώρες (Ουγγαρία, Ολλανδία, Γαλλία, Ιταλία κλπ) και επιστρέφοντας στη Βιέννη εργάστηκε στο στούντιο του Εμίλ Γιάκομπ Σίντλερ. Το 1883 επέστρεψε στο Μόναχο όπου ασπάστηκε τον Προτεσταντισμό (η ίδια ήταν Εβραία) προκειμένου να παντρευτεί τον ζωγράφο Χάινριχ Λανγκ, με τον οποίο έζησε μέχρι τον θάνατό του, το 1891, χωρίς όμως να αποκτήσουν παιδιά. Παράλληλα, εργάστηκε ως δασκάλα ζωγραφικής[13][15]. Μετά τον θάνατο του συζύγου της επέστρεψε στη Βιέννη όπου δίδαξε στη γυναικεία σχολή ζωγραφικής Wiener Frauenakademie[16], από το 1898 μέχρι το 1915.
Η Μπλάου κατατάσσεται στους ζωγράφους του ατμοσφαιρικού ιμπρεσιονισμού, ενώ είχε επιρροές από την ολλανδική τοπιογραφία και τον ρεαλισμό. Παρόλο που προερχόταν από εύπορη οικογένεια, είχε αποκτήσει από νεαρή ηλικία την οικονομική της ανεξαρτησία, χάρη στη δημοφιλία των έργων της[17]. Πίνακές της εκτέθηκαν, μεταξύ άλλων, στη Διεθνή Έκθεση Βιέννης του 1873, στο Παρίσι κ.ά., ενώ η ίδια τιμήθηκε με αρκετά βραβεία[13].
Απεβίωσε το 1916 και θάφτηκε στο Κεντρικό Κοιμητήριο της Βιέννης, ενώ το όνομά της δόθηκε σε δρόμο της πόλης. Το 1938, μετά την προσάρτηση της Αυστρίας στη ναζιστική Γερμανία, το νέο καθεστώς πραγματοποίησε διάφορες ενέργειες προκειμένου να αποσιωπηθεί η συνεισφορά της στην αυστριακή ζωγραφική[18].