Τακλίντ

Τακλίντ^[1] (αραβικά: تقليد‎‎) είναι ο ισλαμικός όρος που υποδηλώνει τη συμμόρφωση ενός ατόμου με τη διδασκαλία ενός άλλου. Το άτομο που εκτελεί τακλίντ ονομάζεται μουκαλίντ.^[2] Η οριστική έννοια του όρου ποικίλλει ανάλογα με το πλαίσιο και την ηλικία. Η κλασική χρήση του όρου διαφέρει μεταξύ του σουνιτικού Ισλάμ και του σιιτικού Ισλάμ. Η σουνιτική ισλαμική χρήση υποδηλώνει την αδικαιολόγητη συμμόρφωση ενός ατόμου με τη διδασκαλία ενός άλλου, εκτός από την δικαιολογημένη συμμόρφωση του λαϊκού με τη διδασκαλία του μουτζαχίντ (ενός ατόμου που έχει τα προσόντα του για ανεξάρτητη συλλογιστική). Η σιιτική ισλαμική χρήση υποδηλώνει τη γενική συμμόρφωση των μη μουτζαχίντ με τη διδασκαλία των μουτζαχίντ και δεν υπάρχει καμία αρνητική συνειδητοποίηση. Στη σύγχρονη χρήση, ειδικά στο πλαίσιο του ισλαμικού ρεφορμισμού, συχνά έχει αρνητική χρειά και μεταφράζεται ως «τυφλή απομίμηση». Αυτό αναφέρεται στην αντιληπτή στασιμότητα της ανεξάρτητης πνευματικής προσπάθειας (ιτζτιχάντ) και στην άκριτη απομίμηση της παραδοσιακής θρησκευτικής ερμηνείας από το θρησκευτικό κατεστημένο εν γένει.^[3]

Παραπομπές

1. Φυσικές Επιστήμες και Μουσουλμανική μειονότητα σελ. 2, academia.edu
2. «Surkheel (Abu Aaliyah) Sharif, The Truth About Taqlid (Part I), the Jawziyyah Institute, 2007, p. 2» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 6 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2018. 
3. Weiss, Bernard G. (1995). "Taqlīd". In John L. Esposito. The Oxford Encyclopedia of the Modern Islamic World. Oxford: Oxford University Press.